The Proposal

Κουβεντιάζουμε για ταινίες και παραστάσεις που είδαμε, που θέλουμε να δούμε και γενικότερα για ό,τι σχετίζεται με τον κινηματογράφο και το θέατρο
Απάντηση
Dion81

The Proposal

Δημοσίευση από Dion81 »

Η Καναδή Margaret Tate (Sandra Bullock) είναι το κλασσικό παράδειγμα εργασιομανούς σκύλας προϊσταμένης την οποία τρέμουν όλοι οι υφιστάμενοί της. Ο νεαρός βοηθός της Andrew Paxton (Ryan Reynolds) δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Μία μικρή αμέλεια όμως τη φέρνει ένα βήμα πριν την απέλαση από τις Η.Π.Α. Η λύση στο πρόβλημά ακούει στο όνομα Andrew, τον οποίο και εκβιάζει να δεχθεί την πρόταση (λευκού) γάμου που του κάνει. Το 'λαγωνικό' όμως του γραφείου μετανάστευσης (Denis O'Hare) δε σκοπεύει να τους αφήσει ήσυχους κι έτσι ο Andrew αναγκάζεται να κουβαλήσει για σαββατοκύριακο τη μέλλουσα μνηστή του μέχρι τη μακρινή Αλάσκα για να της γνωρίσει στην οικογένειά του!

Κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της επονομαζόμενης 'βασίλισσας της ρομαντικής κομεντί (rom-cοm)' Sandra Bullock, το «The Proposal» έχει αποκτήσει απροσδόκητη δημοφιλία στις Ηνωμένες Πολιτείες, σκαρφαλώνοντας στο #1 του box-office εκτοπίζοντας το καλοκαιρινό hit «Hangover». Κι αν το στόρι μίας στημένης σχέσης που κατά βάθος κρύβει φλογερή ερωτική χημεία δε σκίζει από πρωτοτυπία, υπάρχει εξήγηση που η ταινία της Anne Fletcher («Step Up») καταλήγει σε εμπορική επιτυχία.

Καταρχάς η Bullock ανέκαθεν επέλεγε ρόλους οικείους και άρα συμπαθείς στο κοινό. Από το ατσούμπαλο ασχημόπαπο πρακτοράκι που εξελίσσεται σε κύκνο στα «Miss Congeniality» ως την άσημη πλην ιδεαλίστρια δικηγόρο στο «Two Weeks Notice», η τελευταία δεκαετία της πατάει σε σίγουρες επαγγελματικές επιλογές με ελάχιστο ρίσκο καριέρας αλλά και αντίστοιχα πενιχρές πιθανότητες ανέλιξης. Φροντίζοντας επιμελώς το προφίλ της όμορφης και συνάμα κωμικής ηθοποιού, διατήρησε επαφή με το κοινό που ανέκαθεν έψαχνε την εύπεπτη 'rom-com'. Παρά λοιπόν τα 45 χρονάκια της (που για την ώρα τα κρύβει καλά διατηρώντας μάλιστα απίστευτο κορμί) αλλά και τις εμφανείς υποκριτικές τις αδυναμίες που με τον καιρό κάθε άλλο παρά περιορίζει, καταφέρνει να κρατηθεί ζωντανή και να πουλάει το ίδιο προϊόν με ελάχιστες παραλλαγές. Αν μη τι άλλο, μπράβο της.

Από την άλλη έχουμε τον ανερχόμενο Ryan Reynolds που υποκριτικά χαρακτηρίζεται από τους καλοπροαίρετους συμπαθητικά αδιάφορος κι από τους 'κακούς' ατάλαντος, να παίζει στο «Proposal» σα να πρόκειται για sequel του «Definitely, Maybe». Μιλάμε για ίδιες γκριμάτσες, ίδιο τόνο φωνής, ίδιες αντιδράσεις. Για όσους έχετε χρόνο για χάσιμο απλώς τσεκάρετε δύο χαρακτηριστικές σκηνές ξεσπάσματος στις δύο ταινίες και θα καταλάβετε. Έλα όμως που η συμπαθητική του φυσιογνωμία και η ανεπαρκής υποκριτική του μανιέρα αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες του «Proposal» και να τον δέσουν μια χαρά με την συμπρωταγωνίστριά του...

Παρόλο που πρόκειται ξεκάθαρα για μία τυπολατρικά συμβατική ταινία ενός είδους που εξελικτικά θεωρείται νεκρό, το «The Proposal» εμφανίζεται αρκετά προσεγμένη στον κωμικό τομέα, υποσχόμενη σποραδικό γέλιο και απροβλημάτιστη θέαση στο κοινό που θα την επιλέξει με την ανάλογη διάθεση. Αναγνωρίζοντας (και πάλι) πως υπάρχουν ταινίες που δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική, ισχύει το αξίωμα πως κάθε ταινία έχει το κοινό της.

Απάντηση