Η τηλεόραση του ΠΑΣΟΚ (1981-1989)

Εδώ συζητάμε για αγαπημένες τηλεοπτικές σειρές, εκπομπές και ό,τι αφορά γενικότερα τη μικρή οθόνη
Απάντηση
Άβαταρ μέλους
active
Junior Boarder
Junior Boarder
Δημοσιεύσεις: 22
Εγγραφή: Παρ Οκτ 02, 2009 4:10 pm

Η τηλεόραση του ΠΑΣΟΚ (1981-1989)

Δημοσίευση από active »

Η νέα περίοδος, μετά τις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981, κι ενώ έχει ξεκινήσει η έγχρωμη τηλεόραση, άρχισε με τις «φυσιολογικές» διοικητικές αλλαγές.

Στη θέση του γενικού διευθυντή της ΕΡΤ τοποθετήθηκε ο δημοσιογράφος Γιώργος Ρωμαίος με την αποστολή να προετοιμάσει και να πραγματοποιήσει τη συνένωση των δύο κρατικών καναλιών σε ενιαίο φορέα. Αναπληρωτής γενικός με αρμοδιότητες στο πρόγραμμα τοποθετήθηκε ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, ο οποίος «κατά τα ειωθότα» πλαισιώθηκε από νέους συνεργάτες της απόλυτης επιλογής του. Επικεφαλής στο δεύτερο κρατικό κανάλι, την ΥΕΝΕΔ, τοποθετήθηκε για τελευταία φορά ένας στρατιωτικός, ο Κώστας Τριανταφύλλου, τον οποίο τέσσερις μήνες αργότερα διαδέχτηκε για πρώτη φορά ένα πολιτικό πρόσωπο, ο δημοσιογράφος Νίκος Αλεξίου. Υπεύθυνος προγράμματος στο στρατιωτικό κανάλι ορίστηκε ο ηθοποιός Γιάννης Μόρτζος.

Είναι αλήθεια όμως πως στην τηλεόραση της ΥΕΝΕΔ κανείς δεν περίμενε κεραυνοβόλες αλλαγές. Όλα τα μάτια ήταν στραμμένα στο πρώτο κανάλι, εκεί όπου παιζόταν το «στοίχημα» της αλλαγής.

Το κλίμα στο ραδιομέγαρο τους δύο τελευταίους μήνες του 1981 θύμιζε τις πρώτες μέρες της μεταπολίτευσης. Ένα αίσθημα νευρικής αναμονής για τα επερχόμενα ήταν διάχυτο. Το Δεκέμβριο τελείωσαν οι περισσότερες ελληνικές σειρές των προηγούμενων διοικήσεων και στα δύο κανάλια («Μεθοριακός σταθμός», «Ο φιλαράκος», «Το ημερολόγιο ενός θυρωρού» κ.λπ.), ενώ συνεχίστηκαν οι φημισμένες σαπουνόπερες «Ντάλας» στην ΕΡΤ και «Δυναστεία» στην ΥΕΝΕΔ.

Την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου, στις 20.15 το βραδύ, μεταδόθηκε ξαφνικά στην ΥΕΝΕΔ η πρώτη εκπομπή της αλλαγής. Ήταν οι «Ρεπόρτερς», ένα δημοσιογραφικό μαγκαζίνο με τέσσερα καυτά θέματα που έκαναν μεγάλη εντύπωση: «Χωριό, κάτοικος ένας», «Αποστολή στο Λίβανο», «Ένα χαμένο μετάλλιο», «Νυχτερινή περιπολία». Ρεπόρτερ της εκπομπής ήταν ο Γιώργος Λιάνης, ο Κώστας Χαρδαβέλας και ο Γιάννης Δημαράς, ενώ το πρώτο θέμα («Χωριό, κάτοικος ένας») σκηνοθέτησε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Καθιερώθηκαν επίσης τα «Ανοιχτά χαρτιά» με τον Μάκη Γιομπαζολιά και τα «Κυριακάτικα» με την Έλενα Ακρίτα και τον Δημήτρη Κωνσταντάρα.

Ένα άλλο είδος εμφανίστηκε αυτή την περίοδο, το ντοκιμαντέρ, όπως τα «Γεφύρια του Ιονίου» (1984) του Δημήτρη Μαυρίκιου, ένα οδοιπορικό στη Μεγάλη Ελλάδα και η ανίχνευση των ελληνικών πολιτιστικών επιδράσεων στην Καλαβρία, το «Πανόραμα του αιώνα» και το «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» του Διονύση Σαββόπουλου.

Στον τομέα της ψυχαγωγίας όμως τα βήματα ήταν πιο αργά και άτολμα. Οι μεν θεατρικές παραγωγές ατόνησαν και υποχώρησαν σε ποιότητα, ενώ τα μουσικά σόου δεν ξεχώρισαν.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό της εποχής ήταν η παντοδύναμη εισβολή της διαφήμισης. Τα διαφημιστικά μηνύματα ήταν επιτυχέστερα του πρόσφατου παρελθόντος, αλλά μεταδίδονταν με καταιγιστικό ρυθμό «σπάζοντας τα νεύρα» των τηλεθεατών.

Με το νόμο 1288/82 η ΥΕΝΕΔ μετονομάστηκε σε ΕΡΤ-2 και για πρώτη φορά τοποθετήθηκε «πολιτική» ηγεσία με πρόεδρο τον Σούλη Αποστολόπουλο και επικεφαλής της επιτροπής προγράμματος τη Μαριέτα Ριάλδη.

Η νέα ηγεσία αρνήθηκε να μεταδώσει τις παραγγελίες της παλιάς διοίκησης της Νέας Δημοκρατίας και η τηλεόραση έμεινε χωρίς σίριαλ. Το πρόγραμμα καλύφθηκε από ντοκιμαντέρ με ζώα και ενημερωτικές εκπομπές.

Μετά από πολλούς μήνες παρουσιάστηκαν τα «Λαυρεωτικά», ακολούθησαν το «Γιάννης και Μαρία» του Πάνου Γλυκοφρύδη, οι «Απόμαχοι» του Παντελή Βούλγαρη και άλλες απόπειρες των Κουτελιδάκη, Βασίλη Γεωργιάδη, Αλέξη Δαμιανού, Κώστα Αριστόπουλου προσπαθώντας να κάνουν κάτι που να ταιριάζει στις νέες σοσιαλιστικές αλλαγές, αλλά απέτυχαν να πάρουν μαζί τους το κοινό.

Ο Γιάννης Σμαραγδής κατάφερε ό,τι δεν μπόρεσαν οι άλλοι. Σφράγισε αυτή την περίοδο με το «Χατζημανουήλ» και το «Χαίρε, Τάσο Καρατάσο».

Αξιοσημείωτες και οι προσπάθειες του Φώτη Μεσθεναίου με το «Μινόρε της αυγής» και του Κώστα Κουτσομύτη με τον «Καπνισμένο ουρανό».

Η ταινία του Νίκου Αλευρά «Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι» προκάλεσε την πτώση του Αποστολόπουλου, λόγω μιας τολμηρής σκηνής που πανικόβαλλε τους τεχνικούς και κατέβασαν τους διακόπτες έπειτα από πολλά τηλεφωνήματα του κοινού. Διάδοχός του ο Νίκος Τσουγιόπουλος.

Το 1983 έγιναν νέες διοικητικές αλλαγές, αυτή τη φορά στην ΕΡΤ, με την αποχώρηση του διδύμου Ρωμαίου - Βασιλικού. Ο παλαίμαχος δημοσιογράφος Βάσος Μαθιόπουλος διαδέχτηκε τον Γιώργο Ρωμαίο στην ηγεσία της ΕΡΤ, αλλά πολύ γρήγορα η διοίκηση Μαθιόπουλου παρέδωσε τη θέση της στην επόμενη. Μετά τις εκλογές του 1985 ανέλαβε ο καθηγητής του Παντείου Γιώργος Κοντογιώργης, μαζί του ο αρθρογράφος Χριστόφορος Αργυρόπουλος και ο αρχισυντάκτης των «Νέων» Νικηφόρος Αντωνόπουλος.

Τους διαδέχτηκαν ο Θόδωρος Χαλάτσης και ο Νίκος Σωτηριάδης, που τα κατάφεραν πολύ γρήγορα.

Με ένα ακόμα νομοσχέδιο, το 1739/1987, αναδιοργανώθηκε η ΕΡΤ και τα δύο κρατικά κανάλια συγχωνεύτηκαν σε έναν ενιαίο φορέα που πήρε τη μορφή ανώνυμης εταιρείας. Στην ΕΤ1 ανέλαβε ο Νίκος Σηφουνάκης και στην ΕΤ2 ο Δημήτρης Παλαιοθόδωρος με το δημοσιογράφο Ανδρέα Χριστοδουλίδη ως πρόεδρο του ενιαίου φορέα. Τον Παλαιοθόδωρο διαδέχτηκε ο Δημήτρης Ιατρόπουλος, ενώ ο Νίκος Σηφουνάκης αντικαταστάθηκε από τον Κώστα Κωβαίο.
Ταυτόχρονα προέβη στην ίδρυση και ανεξαρτητοποίηση της ΕΤ3 για να λειτουργήσει ως αντίβαρο του TV-100 στην πόλη της Θεσσαλονίκης, ενώ αποφάσισε την αναδιανομή των δορυφορικών καναλιών στις δέκα μεγαλύτερες πόλεις της χώρας.
Απάντηση