Μια φανταστική συνομιλία με τον Σωκράτη

4.875 1 1 1 1 1 Βαθμολογία 4.88 (8 Ψήφοι)

Μια φανταστική συνομιλία με τον Σωκράτη

Ένα δροσερό απόγευμα Σαββάτου συναντιέμαι με τον Σωκράτη- ναι, τον γνωστό και μη εξαιρετέο, της Ιστορίας- στη βεράντα του σπιτιού μου. Του προσφέρω γλυκό του κουταλιού και ένα ποτήρι με νερό. Με ευχαριστεί με ένα χαμόγελο από το οποίο αναβλύζει μία πραότητα και έμφυτη ευγένεια. Είχα, πραγματικά, τόσα ερωτήματα να του θέσω, για τα τρελά σκαμπανεβάσματα της Ιστορίας, για την καταδίκη του , για το διαχρονικό θέμα της αχαριστίας και κακίας των ανθρώπων, για εμένα, για πολλά και διάφορα. Ας δούμε λοιπόν…

ΕΓΩ: - Σωκράτη καλησπέρα. Δεν ξέρω, νοιώθω μέσα μου ανάμεικτα συναισθήματα, είναι βλέπεις η πρώτη φορά που συναντιέμαι με μία τόσο μεγάλη ιστορική προσωπικότητα, είναι και η πρώτη μου συνέντευξη. Νοιώθω νευρική και αγχωμένη κι έχω, ομολογώ, πολλά ερωτήματα να σου καταθέσω. Σε ευχαριστώ για την επιθυμία σου να σου μιλάω στον ενικό, μου λύνει τα χέρια μου απέναντί σου, καθώς σε τέτοιες περιπτώσεις η ψυχρότητα που δημιουργεί ένα πληθυντικός δυσχεραίνει τη θέση του ήδη αγχωμένου συνομιλητή. Θα ήθελα να μου πεις τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που έκανε τόσους ανθρώπους να σε θαυμάσουν, τι πιστεύεις ότι αγάπησε σε σένα τόσο πολύ η Ιστορία και σε έγραψε με χρυσά γράμματα σε σελίδα της, τι θεωρείς ότι είναι αυτό που έκανε προσωπικότητες όπως αυτή του Steve Jobs να δηλώσουν ότι θα έδιναν τα πάντα για να περάσουν ένα απόγευμα μαζί σου; Ωχ, από εκεί που θα μας βλέπει φαντάζομαι πόσο θα με μισεί αυτή τη στιγμή που βρίσκομαι δίπλα σου.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: - Μαρία καλησπέρα. Δε θεωρώ ότι έκανα κάτι τόσο σημαντικό, απλώς ακολούθησα έναν χρυσό κανόνα: Δεν έκανα εκπτώσεις στα πιστεύω μου για να αρέσω στους πολλούς. Δεν ήθελα να ανήκω στους πολλούς, ήταν κάτι που ανέκαθεν με απωθούσε. Δεν ήθελα να χαϊδεύω συνεχώς τα αυτιά των άλλων, να λέω και να πράττω μόνο αυτά που θέλουν οι άλλοι να ακούσουν. Αυτό μου στοίχησε πολλά σε επίπεδο γνωριμιών και κοινωνικής καταξίωσης, αλλά μου χάρισε ψυχική ισορροπία. Στη ζωή μου πορεύθηκα με γνώμονα την αλήθεια μου και στις αξίες μου δεν έκανα εκπτώσεις.

ΕΓΩ: - Με απασχολούσε πολύ κι εμένα ανέκαθεν το ζήτημα της κοινωνικής  αποδοχής. Δε σου κρύβω ότι σε αντίθεση με εσένα, εγώ ξεκίνησα κάπως διαφορετικά, έδινα προσοχή μεγαλύτερη από όση χρειαζόταν στα θέλω των άλλων, έκανα συνεχώς εκπτώσεις στα δικά μου θέλω και επιζητούσα την αποδοχή σε σημείο που αυτό εξελίχθηκε σε μία γάγγραινα που με έτρωγε. Επειδή η φύση της δουλειάς μου απαιτεί το θάρρος και τη δύναμη της γνώμης κι επειδή είδα πολλά στη ζωή μου, αποφάσισα κι εγώ να πορευθώ με την αλήθεια μου. Και ναι, δεν επιθυμώ να είμαι πια αρεστή σε όλους. Και ναι, δε θέλω να ανήκω στους πολλούς, έχει και φασαρία και πολυκοσμία. Για αυτό σε θαύμαζα κιόλας ανέκαθεν, από μικρό παιδάκι. Πες μου, τι συμβαίνει τελικά με τον κόσμο μας; Όλα τριγύρω αλλάζουν κι όλα το ίδιο μένουν. Η κακία κι ο φθόνος που ανάγκασε να πιεις το κώνειο, είναι σήμερα φαινόμενα καθολικά, βρίσκονται παντού στην κοινωνία μας. Δεν άλλαξε τίποτα τελικά, έτσι; Ως άλλοι Κρόνοι, θέλουμε να κατασπαράσσουμε ο ένας τον άλλον. Γιατί συμβαίνει αυτό, απάντηση θα πάρουμε ποτέ;

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: - Μαρία, στη ζωή δεν υπάρχουν πάντα απαντήσεις πειστικές για όλα τα πράγματα. Απλώς αποδέχεσαι, η συνεχής προσπάθεια εύρεσης αιτιών, καθιστά τον άνθρωπο νευρωτικό. Δυστυχώς, οι άνθρωποι έχουν μέσα τους και θετικά και αρνητικά στοιχεία. Είναι θέμα του τι επιλέγεις να ταΐσεις. Τι να κάνουμε, έτσι είναι η ζωή… Διαφορετικά, θα καταλήξουμε όλοι σε γιατρούς με κατάθλιψη… αποδοχή… χρειάζεται πολλές φορές…

ΕΓΩ: - Συμφωνώ. Φιλόσοφος και ταυτόχρονα παντρεμένος. Ήταν ο γάμος που σας οδήγησε να φιλοσοφήσετε για να αντέξετε (γέλια)… τι να κάνουμε, δεν είμαι και θαυμάστρια του συγκεκριμένου θεσμού. 

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: - Μπορεί και ναι (γελάει). εντάξει, τι να κάνουμε , είναι ένα δημιούργημα κι αυτό της Κοινωνίας. Θα φιλοσοφούσα πιστεύω ότι κι αν ήμουν…

ΕΓΩ: - Είμαστε δύο εκ διαμέτρου διαφορετικοί άνθρωποι. Εσείς δε γράψατε τίποτα, εγώ γράφω συνέχεια. Γιατί αυτή η άρνηση απέναντι στον γραπτό λόγο;

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: - Ε, αυτό το ανέλαβε ο μαθητής μου, ο Πλάτωνας. Εγώ δεν ήθελα να γράψω κάτι.

ΕΓΩ: - Σας καταδίκασαν σε θάνατο με κώνειο, χωρίς ουσιαστικά να έχετε βλάψει ποτέ κανέναν. Χωρίς γογγυσμούς, χωρίς να κάνετε κάτι για να προστατεύσετε τον εαυτό σας, αποδεχτήκατε τις κατηγορίες. Γιατί;

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: - Γιατί ήθελα οι πράξεις μου να συνάδουν με τα λόγια μου και με όλα αυτά που δίδασκα. Είναι προτιμότερο να αδικείσαι, παρά να αδικείς.

ΕΓΩ: - Ο Θεός; Τι είναι για εσάς;

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: - Ο Θεός είναι παντού, όταν προσπαθείς και θέλεις να τον δεις. Πάντα ήθελα να πιστεύω ότι υπάρχει κάτι εκεί ψηλά που μας προστατεύει και μας βλέπει.

ΕΓΩ: - Η Φιλοσοφία σε μία εποχή βαθιάς οικονομικής ύφεσης, σε μία εποχή που η κατάθλιψη, το άγχος και η αβεβαιότητα για το αύριο κυριαρχούν στις ψυχές των περισσότερων ανθρώπων τι ρόλο μπορεί να παίξει;

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: - Η Φιλοσοφία μέσω της εξερεύνησης και της βαθύτερης οπτικής στα γεγονότα μπορεί να προσφέρει αισιοδοξία και να βοηθήσει έναν άνθρωπο να βγει από πνευματικά αδιέξοδα, βοηθώντας τον να πιστέψει ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται.

ΕΓΩ: - Σε ευχαριστώ για τη συνέντευξη και το χρόνο σου. Να είσαι σίγουρος ότι η προσωπικότητά σου θα λάμπει σε όλους τους αιώνες που θα έρθουν και θα φωτίζει κάθε άνθρωπο του πνεύματος και διανοητή. 

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: - Και εγώ Μαρία σε ευχαριστώ.

Μαρία Σκαμπαρδώνη

Είμαι Δημοσιογράφος. Εκτός από το tempo.gr, αρθρογραφώ σε πολλά περιοδικά και blogs, όπως είναι ο Κλόουν, το e-Psychology και ο Λόγιος Ερμής.

Σχόλια (0)

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια εδώ

Αφήστε τα σχόλιά σας

  1. Δημοσίευση σχολίου ως επισκέπτης.
Συνημμένα (0 / 3)
Μοιραστείτε την τοποθεσία σας
Πληκτρολογήστε το κείμενο που παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δεν είναι σαφές;

Please publish modules in offcanvas position.