Τα όνειρά μας θα τα αγγίξουμε
Τα όνειρά μας θα τα αγγίξουμε. Εμείς οι τυφλοί, οι χαμένοι, οι ονειροπόλοι.
Εμείς που αντί για τη λάσπη κοιτάζουμε ψηλά, στα αστέρια. Εμείς που πιστεύουμε στο ακατόρθωτο, αδιαφορώντας για το αν οι άλλοι γελούν εναντίον μας. Εμείς που κρατάμε τα όνειρά μας ζωντανά και δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να τα σκοτώσει.
Γιατί ξέρουμε ότι έχουν πρόβλημα με τη δική τους ζωή και γεμίζουν το κενό της ανυπαρξίας τους με το να ακυρώνουν τις ζωές των άλλων. Κάνουν μεγάλο λάθος αν νομίζουν ότι το καταφέρνουν.
Τα όνειρά μας μυρίζουν μέλι και κανέλα, είναι πολύχρωμα ζαχαρωτά. Σε έναν κόσμο που έχει πνίξει την ελπίδα, εκείνα αναδύονται από τη βροχή όπως το ουράνιο τόξο. Όταν χάνεις το σκοπό, εκείνα σου δείχνουν ξανά έναν λόγο για να ζεις.
Είναι φωτιά που σιγοκαίνε μέσα στα σωθικά μας, τα άτιμα. Μία σπίθα τους αρκεί να γίνει πυρκαγιά.
Είναι λουλούδια που ανθίζουν μέσα από τα αγκάθια που προσπαθούν να τα πνίξουν. Εις βάρος μίας κοινωνίας που έχει κάνει τα πάντα για να τα γκρεμίσει, εις βάρος ενός κόσμου που θέλει να τα στερήσει από την ψυχή των παιδιών.
Τα όνειρά μας θα τα αγγίξουμε, θα τα μυρίσουμε, θα τα αγκαλιάσουμε. Θα είναι φρεσκολουσμένα, καλοντυμένα, σιδερωμένα, θα μυρίζουν γιασεμί.
Και εκείνοι που προσπάθησαν με νύχια και με δόντια να μας στερήσουν θα τρίζουν τα δόντια τους από το θυμό.
Γιατί θα τους έχουμε νικήσει… όλους.
Γιατί οι στόχοι μας όλοι θα έχουν κατακτηθεί…
