Βρίσκοντας λύση σε μία άγρια δολοφονία
Ήταν βράδυ σε μία από τις πλουσιότερες περιοχές της Αθήνας και στη βίλα του επιχειρηματία Γεωργίου όλα έμοιαζαν να κυλάνε όμορφα και ήρεμα. Ο επιχειρηματίας θα έτρωγε το βραδινό του, θα έπαιρνε μαζί το τσάι του και θα αποσυρόταν στο δωμάτιό του για το βραδινό ύπνο. Ήταν βράδυ Κυριακής και το ρολόι έδειχνε 10:30.
Ξημέρωσε. Ήταν ακόμα πολύ πρωί, σχεδόν 11 η ώρα. Μία υπηρέτρια χτυπάει την πόρτα του Γεωργίου να τον ρωτήσει πώς θα ήθελε το πρωινό του. Απάντηση δε λαμβάνει, όσες φορές και αν ρωτάει. Αποφασίζει να μπει μόνη της για να ακουστούν δυνατά τα ουρλιαχτά της σε κάθε μέρος του σπιτιού. Ο λόγος; Ο επιχειρηματίας βρισκόταν μέσα στα αίματα, νεκρός! Το κεφάλι του σχεδόν πολτοποιημένο, κάποιος θα συμπέραινε ότι με κάτι μεγάλο και δυνατό του χτύπησαν το κεφάλι. Αμέσως ειδοποιήθηκε όλο το υπηρετικό προσωπικό και ο χώρος κλειδώθηκε μέχρι να έρθει η αστυνομία ώστε κανένας να μην μπορέσει να μετακινήσει τίποτα.
Ο αστυνόμος Μέισον βρισκόταν στο γραφείο του. Πριν προλάβει να βάλει σε μία τάξη της σκέψεις του, το τηλέφωνο χτυπάει και αμέσως με τους βοηθούς του πορεύεται στην οικία του δολοφονημένου επιχειρηματία.
Φτάνοντας, ζητάει από όλα τα άτομα που ήταν το προηγούμενο βράδυ στη βίλα και είδαν για τελευταία φορά τον εκλιπόντα να εμφανιστούν. Παρουσιάζονται μπροστά του οι υπηρέτριες, ο κηπουρός, ο οδηγός του αυτοκινήτου του και ένας σωματοφύλακας. Ο αστυνόμος ρώτησε τον καθένα προσωπικά πού ήταν λοιπόν πριν καληνυχτίσει ο επιχειρηματίας αλλά και αν κατά τη διάρκεια της νύχτας άκουσαν κάποιο περίεργο θόρυβο από το δωμάτιό του.
-Εμείς ήμασταν όλες μαζί, απάντησε μία από τις υπηρέτριες. Είχαμε αρκετή δουλειά, να καθαρίσουμε το τραπέζι, να πλύνουμε τα πιάτα και να προετοιμάσουμε τα υλικά για το δείπνο της επόμενης ημέρας. Αλλά επειδή ένας άνθρωπος μόνος δε θα μπορούσε να προλάβει αυτές τις δουλειές , αναθέσαμε , όπως κάθε φορά, αρμοδιότητες στην καθεμία από εμάς. Αλλά ήμασταν συγκεντρωμένες και με βεβαιότητα σας λέμε ότι καμία από εμάς δεν μπήκε – όπως δεν συνηθίζουμε να εισερχόμαστε κιόλας- στο δωμάτιο του κυρίου Γεωργίου. Ο προσωπικός του χώρος ανάπαυσης δεν παραβιάζεται ποτέ, ειδικά, χωρίς την άδειά του. Πόσο μάλλον από τη στιγμή που εκείνος αποσύρθηκε για ξεκούραση. Και η αλήθεια είναι ότι επειδή η βίλα είναι αρκετά τεράστια και το προσωπικό του δωμάτιο απέχει αρκετά από την κουζίνα και τους χώρους που εμείς εργαζόμαστε, δεν ακούσαμε κάποια φωνή.
-Άρα αυτός που έκανε το φόνο, είπε ο αστυνόμος, είχε σχεδιάσει τα πάντα. Ήξερε ότι εσείς θα είστε απασχολημένες και ήταν σίγουρος πως δε θα ανέβετε στο δωμάτιό του για κανένα λόγο. Το κεφάλι του επιχειρηματία επίσης βρέθηκε πολτοποιημένο, κάποιος χρησιμοποίησε για το φόνο ένα μεγάλο και βαρύ αντικείμενο, όπως μπορώ να συμπεράνω. Εύλογα, λοιπόν, οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι εξαιτίας της μεγάλης μυϊκής δύναμης που απαιτείται για να σηκώσεις το συγκεκριμένο αντικείμενο , ότι ο δολοφόνος μάλλον πρέπει να είναι άνδρας. Αλλά βέβαια, μπορεί να υπήρχε συνεργός…
-Στο φλιτζάνι που ήπιε το τσάι του , είπε ο βοηθός του αστυνομικού, δε βρέθηκε υπνωτικό. Αυτό σημαίνει ότι ο δολοφόνος ήξερε πως ο επιχειρηματίας θα κοιμόταν βαριά και δε θα αντισταθεί.
-Αυτό περιπλέκει τα πράγματα. Η υπερβολική σιγουριά του δράστη ότι όλα θα είναι τέλεια, μου δείχνει ότι μιλάμε για ένα καλά οργανωμένο έγκλημα. Η ιατροδικαστική εξέταση λέει ότι ο φόνος πρέπει να έγινε γύρω στις 2 με 3 η ώρα, αρκετά βαθιά νύχτα.
-Εγώ χθες περιποιόμουν τα φυτά του κήπου μέχρι το βράδυ, είπε ο κηπουρός. Την Κυριακή πάντα έχω άδεια, οπότε τα Σάββατα καθυστερώ αρκετά να τελειώσω όλες τις δουλειές μου , ώστε με την αρχή της νέας εβδομάδας να μην έχουν μαζευτεί όλα μαζί. Υπολογίζω ότι πρέπει να έφυγα- γιατί δε γνώριζα τι ώρα ήταν ακριβώς- κατά τη 13:00 η ώρα.
-Εγώ χθες ήμουν στο γκαράζ και φρόντιζα το αυτοκίνητο του κυρίου Γεωργίου, είπε με τη σειρά του ο προσωπικός οδηγός. Τις τελευταίες ημέρες το αυτοκίνητο είχε υποστεί μία βλάβη και είχε δοθεί στην εταιρία ώστε να φτιάξουν το πρόβλημα που υπήρχε. Ταυτόχρονα, επειδή ήμουν ένας άνθρωπος της εμπιστοσύνης του, διαχειριζόμουν την προσωπική του αλληλογραφία , την πήγαινα πολλές φορές με το αυτοκίνητο ο ίδιος στο ταχυδρομείο. Και σήμερα αυτό θα έκανα. Ήμουν άνθρωπος της εμπιστοσύνης του, μου ανοιγόταν και μου μιλούσε για τα θέματα, τις δουλειές και τις φοβίες του.
-Σας είχε εκφράσει, πήρε ξανά το λόγο ο αστυνομικός, τον τελευταίο καιρό ειδικά φοβίες που αφορούσαν τη ζωή του, είχε εχθρούς; Μιλάμε για έναν από τους σπουδαιότερους επιχειρηματίες της Αθήνας. Σίγουρα είχε αντιπάλους, ανθρώπους που επιθυμούσαν να τον βλάψουν.
-Δε μου είχε εκφράσει κάτι συγκεκριμένα. Αλλά, σίγουρα, χωρίς να προσωποποιώ κάποιον , θα είχε αντιπάλους.
-Εσείς που ήσασταν; ρώτησε ο αστυνόμος τον τελευταίο μάρτυρα που είδε ζωντανό ,πριν λίγη ώρα δολοφονηθεί ,τον άτυχο επιχειρηματία. Ήταν ο προσωπικός σωματοφύλακας.
-Εγώ είχα αποσυρθεί στον προσωπικό μου χώρο. Δε μένω μέσα στο σπίτι, αλλά έχω ένα διαμέρισμα δίπλα σε αυτό, στον απέναντι δρόμο. Τον είχα δει γύρω στις 20:00, ήρθα να ρωτήσω αν θα βγει έξω από το σπίτι για κάποια εξωτερική υποχρέωση, ώστε να τον συνοδεύσω. Με διαβεβαίωσε ότι θα μείνει σπίτι και μου είπε ότι μπορώ να φύγω.
-Μάλιστα. Θα σας χρειαστώ ξανά όλους σας για καινούργιες ερωτήσεις, μόλις υπάρξουν καινούργια στοιχεία που θα ξεδιαλύνουν αυτή την αλλόκοτη υπόθεση, είπε ο αστυνόμος.
-Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, θεωρείτε ότι κάποιος από εμάς δολοφόνησε τον άνθρωπο για τον οποίο εργαζόταν;
-Αυτή τη στιγμή όλοι είναι ύποπτοι, είπε ο αστυνομικός.
Ζήτησε ,χωρίς να τον ακούσουν οι αυτόπτες μάρτυρες, από τους συνεργάτες του να βρουν πληροφορίες για κάθε άνθρωπο με τον οποίο μίλησε σήμερα ξεχωριστά. Ήθελε να μάθει τη ζωή, τη σχέση με τον εκλιπόντα, τα πάθη. Ποιος ξέρει; Κάποιος που κλαίει και έχει ακλόνητο άλλοθι, μπορεί ο ίδιος να αφαίρεσε το μοιραίο βράδυ τη ζωή του άτυχου επιχειρηματία.
Ακολουθεί ένα βράδυ με σκέψη, λίγο ύπνο και αρκετά αναπάντητα γιατί..
Μία καινούργια μέρα ξημέρωσε. Ο αστυνόμος Μέισον πορεύεται , όπως συνήθως, στο γραφείο του. Τον περίμεναν οι συνεργάτες του.
-Λοιπόν , βρήκαμε κάτι που θα μπορούσε να ρίξει λίγο φως σε αυτό το μυστήριο; Αναζητήσατε πληροφορίες για τη ζωή τους;
-Ψάξαμε αστυνόμε. Και βρήκαμε κάτι που αφορά τον οδηγό του αυτοκινήτου ο οποίος όπως μας έλεγε χθες ήταν και στενός φίλος του εκλιπόντος. Ο συγκεκριμένος τύπος ήταν άρρωστος με το τζόγο, έχανε σημαντικά χρηματικά ποσά και είχε τεράστια χρέη.
-Αυτό όντως είναι ένα άσχημο πάθος, αλλά πρέπει να σκεφτούμε με ποιο τρόπο συνδέεται με τη δολοφονία.
-Ο Γεωργίου ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος όπως έχουμε ανακαλύψει, τον είχε βοηθήσει οικονομικά πολλές φορές, χαρίζοντάς του και ο ίδιος σημαντικά χρηματικά ποσά. Ο ίδιος υποσχόταν ότι θα αλλάξει , αλλά σπαταλούσε όλα τα χρήματα στον ιππόδρομο. Ο Γεωργίου, μάλιστα, σκεφτόταν ακόμα και να τον απολύσει.
-Αυτό μας δίνει ένα κίνητρο εκδίκησης. Ο τυφλωμένος από το πάθος του οδηγός που μαθαίνει ότι το αφεντικό του σκοπεύει να τον απολύσει και τυφλωμένος από το μίσος σχεδιάζει τη δολοφονία του. Αλλά αν σκεφτούμε ξανά τα λόγια του , είπε ότι διαχειριζόταν ο ίδιος την προσωπική αλληλογραφία του. Άρα γνωρίζοντας τις προθέσεις του , άνοιξε κρυφά κάποιο γράμμα και διάβασε την απόφαση του Γεωργίου να τον απολύσει. Αλλά και τώρα που το σκέφτομαι, νομίζω ότι προδόθηκε μόνος του διότι ανέφερε ότι θα επισκεπτόταν το ταχυδρομείο. Αλλά την Κυριακή τα ταχυδρομεία είναι κλειστά!
-Άρα , αστυνόμε, μπορούμε να συμπεράνουμε, ότι τα είχε σχεδιάσει όλα. Είχε μελετήσει τον τρόπο που θα κινηθεί και ως άνθρωπος εμπιστοσύνης γνώριζε ότι εκείνες τις ώρες δεν πλησιάζει κανείς το υπνοδωμάτιο του Γεωργίου. Μπήκε λοιπόν, φροντίζοντας να μην τον δει κανείς, έκανε το φόνο , εξαφάνισε τα δαχτυλικά αποτυπώματα και απομακρύνθηκε από το δωμάτιο δίχως να τον δει κανείς.
-Νομίζω ότι είμαστε κοντά στη λύση του μυστηρίου. Πρέπει να κοιτάξουμε την προσωπική αλληλογραφία του Γεωργίου και να καλέσουμε όλους τους υπόπτους για μία συζήτηση.
Οι ύποπτοι καλούνται ξανά και ο αστυνόμος απευθύνεται σε όλους.
-Η δολοφονία του Γεωργίου ήταν ένας απεχθές έγκλημα και όπως γνωρίζουμε πλέον, μία πράξη εκδίκησης.
Κοιτάζοντας τον οδηγό, του δείχνει κάτι χαρτιά.
-Αυτό το αναγνωρίζεις; τον ρώτησε.
-Όχι, απάντησε με τρεμάμενη φωνή.
-Και όμως, το αναγνωρίζεις. Ως ένας άνθρωπος εμπιστοσύνης είχες επαφή με την προσωπική αλληλογραφία του Γεωργίου. Σε αυτό το χαρτί αποδεικνύεται ότι ο ίδιος σκόπευε να σε απολύσει. Διαβάζοντάς το , γέμισες μίσος. Ήσουν παθιασμένος με το τζόγο, χρειαζόσουν τα χρήματα. Έτσι, σχεδίασες την εξόντωσή του. Και τώρα που το σκέφτομαι, μόνο ένας άνθρωπος εμπιστοσύνης, θα γνώριζε τις συνήθειες κάποιου. Γνώριζες ότι ο προσωπικός του σωματοφύλακας δε θα ήταν κοντά του.
Και τότε ο οδηγός ξέσπασε δυνατά:
-Εντάξει, με ξεσκεπάσατε. Εγώ το έκανα, εγώ τον σκότωσα! Του άξιζε, ήθελε να με πετάξει στο δρόμο…
-Σου έδινε ευκαιρίες και εσύ σκορπούσες τα χρήματά του. Άσε που προδόθηκες όταν ανέφερες χθες ότι θα πήγαινες σε ταχυδρομείο να παραδόσεις γράμματα. Συλλαμβάνεσαι!
Ο αστυνόμος Μέισον, μετά τη σύλληψη και την προσαγωγή του δράστη στη δικαιοσύνη, καθόταν στο γραφείο μόνος και σκεπτικός. Κάποια καινούργια υπόθεση θα ερχόταν πάλι που έπρεπε να ξεδιαλύνει…
