Στον ξεχασμένο παράδεισο των Καναρίων Νήσων
- tempo team
- ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ
Κάπως έτσι ήταν η Τενερίφη και η Γκραν Κανάρια πριν από 30 χρόνια: η εικόνα της κοιλάδας Ελ Γκόλφο από το Μιραδόρ δε Χινάμα, στο νησί Ελ Ιέρο είναι ειδυλλιακή. Ανάμεσα στα αμπέλια, τις μπανανιές και τους ανανάδες υψώνεται αγέρωχο το καμπαναριό της εκκλησίας στην Φροντέρα. Ο φόβος των πειρατών υποχρέωσε τους κατοίκους του νησιού Ελ Ιέρο να χτίσουν το καμπαναριό της εκκλησίας στις παρυφές ενός λόφου, ώστε να μην είναι ορατό από τη θάλασσα. Η ζωή στο πιο μικρό από τα Κανάρια Νησιά, στο δυτικό άκρο του νησιωτικού συμπλέγματος, κυλά ήρεμα. Δεν υπάρχουν μεγάλες κωμοπόλεις, καμία βιομηχανία, κανένας μεγάλος αυτοκινητόδρομος. Οι περίπου 10.500 κάτοικοι ζουν από την αλιεία και τις καλλιέργειες της μπανάνας, του ανανά, του μάνγκο, της πατάτας και του αμπελιού.
Ο μαζικός τουρισμός που παρατηρείται στα υπόλοιπα Κανάρια Νησιά , με ό,τι συνεπάγεται, έχει αφήσει ανέγγιχτο το νησάκι Ελ Ιέρο. Μόλις 60.000 τουρίστες υποδέχεται κάθε χρόνο το νησί, που διαθέτει μόνο 10 ξενοδοχειακές μονάδες μεσαίου μεγέθους.
Οι ντόπιοι αποκαλούν το Ελ Ιέρο «ξεχασμένο νησί». Δεν υπάρχει απευθείας αεροπορική σύνδεση με την Ισπανία, πράγμα που αποτρέπει τη μαζική εισβολή τουριστών. Αυτή η εικόνα όμως μπορεί να αλλάξει σύντομα, καθώς το Ελ Ιέρο προβάλλεται διεθνώς ως ένας «πράσινος προορισμός». Όχι μόνο για τα πευκοδάση που το σκεπάζουν. Μέχρι το τέλος του 2009 το Ελ Ιέρο θα είναι το πρώτο στον κόσμο νησί που θα καλύπτει το σύνολο των ενεργειακών αναγκών του με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τρεις ανεμογεννήτριες και δύο υδροηλεκτρικά εργοστάσια είναι αρκετά για να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες του νησιού.
Η χρησιμοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο Ελ Ιέρο είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η τουριστική βιομηχανία για να προβάλλει το νησί ως «πράσινο προορισμό». Η τοπική αυτοδιοίκηση είχε θέσει εξαρχής αυτόν τον στόχο, όταν -πριν από χρόνια- αποφάσιζε να στηρίξει τα προγράμματα εναλλακτικών πηγών ενέργειας.
«Δεν έχουμε τις ατέλειωτες αμμουδιές του Γκραντ Κανάρια και η πρόσβαση στο νησί είναι δύσκολη. Γι΄αυτό πρέπει να προσπαθήσουμε ώστε να κερδίσουμε μία θέση στην αγορά ως οικο-τουριστικός προορισμός, ή να συναγωνιστούμε τη μαζική παραγωγή της Τενερίφης με το δικό μας φιλικό προς το περιβάλλον πρόγραμμα», δηλώνει ο Χαβιέρ Μοράλες, αντιδήμαρχος του Βαλβέρδε, που είναι η πρωτεύουσα του Ελ Ιέρο.
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει συστηματικές προσπάθειες για τη χάραξη διαδρομών για περίπατο και ορειβασία. Οι αγρότες ενθαρρύνονται ώστε στις καλλιέργειές τους να χρησιμοποιούν μεθόδους φιλικές προς το περιβάλλον και τα λίγα δημόσια λεωφορεία στο νησί κινούνται με υδρογόνο.
Παράλληλα αναπτύσσεται ο καταδυτικός τουρισμός, αφού στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή έχουν εντοπιστεί σαλάχια, καρχαρίες, δελφίνια και φάλαινες.
Τα προσόντα του Ελ Ιέρο, δείχνουν να τα ζηλεύουν τα άλλα νησιά του συμπλέγματος των Καναρίων. «Μάθαμε από τα λάθη που έγιναν στα άλλα νησιά του συμπλέγματος των Καναρίων, ιδιαίτερα στο θέμα του τουρισμού», δηλώνει ο αντιδήμαρχος του Βαλβέρδε.
Μέχρι το 1405, όταν έφτασαν στο Ελ Ιέρο οι πρώτοι Ισπανοί, οι αυτόχθονες κάτοικοι, οι Μπιμπάτσες που κατάγονται από τους Αφρικανούς Βερβέρους, ζούσαν σε πρωτόγονες συνθήκες. Μέχρι και σήμερα αρκετά χωριά έχουν ονομασίες που παραπέμπουν στην εποχή των Μπιμπάτσες, όπως Ταμαδούστε, Ταϊμπίκε και Ετσέδο.
Ένα σημείο αναφοράς είναι η αρχαιολογική ζώνη Γουινέα στην κοιλάδα Ελ Γκόλφο, όπου ο επισκέπτης μπορεί να δει πως ζούσαν οι κάτοικοι του Ελ Ιέρο τους προηγούμενους αιώνες.
Στις βραχώδεις ακτές του νησιού υπάρχουν ορισμένα σημεία που προσφέρουν πανοραμική θέα στον Ατλαντικό και στην ενδοχώρα του νησιού, όπως οι τοποθεσίες Μιραδόρ δε Βάσκος και Μιραδόρ δε λα Πένα.
Οι παραλίες του νησιού βρίσκονται στα δυτικά. Η πιο γνωστή είναι η Πλάγια δελ Βεροδάλ, με μαύρη άμμο, που είναι προϊόν της τελευταίας ηφαιστειακής έκρηξης, το 1793, όταν το νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού καλύφθηκε από λάβα.
Για να επισκεφτεί κάποιος το νησί Ελ Ιέρο, πρέπει να πάρει μία από τις πολλές πτήσεις προς την Τενερίφη και το Γκραν Κανάρια και στη συνέχεια να επιβιβαστεί σε ένα από τα αεροσκάφη της εταιρίας Binter Canarias (www.binternet.com) , που συνδέει αεροπορικά μεταξύ τους τα Κανάρια Νησιά. Μία εναλλακτική λύση είναι η ακτοπλοϊκή σύνδεση του Ελ Ιέρο με το λιμάνι Λος Κριστιάνος στην Τενερίφη. Η διάρκεια του ταξιδιού από το λιμάνι Λος Κριστιάνος με ένα από τα πλοία της εταιρίας Fred Olsen (www.fredolsen.es) μέχρι το Ελ Ιέρο είναι πέντε ώρες.
Το Ελ Ιέρο είναι ένα νησί που υπόσχεται συγκινήσεις για τον επισκέπτη όλο το χρόνο, καθώς το κλίμα είναι ήπιο. Πάντως η καλύτερη εποχή είναι από τον Οκτώβριο μέχρι τον Απρίλιο.
Περισσότερες πληροφορίες στις ιστοσελίδες www.spain.info και www.elhierro.es.
