κι όμως, όλα είναι ακόμη εδώ!

Δημιουργία απάντησης


Αυτή η ερώτηση είναι ένα μέσο για την πρόληψη αυτοματοποιημένων υποβολών φόρμας από κακόβουλη χρήση.

Το BBCode είναι ΑΝΟΙΧΤΟ
Το [img] είναι ΚΛΕΙΣΤΟ
Το [flash] είναι ΚΛΕΙΣΤΟ
Το [url] είναι ΑΝΟΙΧΤΟ
Τα εικονίδια είναι ΚΛΕΙΣΤΑ

Περίληψη Θέματος
   

Αναπτυγμένη προβολή Περίληψη Θέματος: κι όμως, όλα είναι ακόμη εδώ!

Re: κι όμως, όλα είναι ακόμη εδώ!

από warning » Δευ Οκτ 04, 2010 9:56 pm

Πρέπει πλέον να είσαι εντελώς στον κόσμο σου για να κατέβεις στο δρόμο με ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ. Καλά τα γράφει ο Σαρρής, «στημένοι» με όλη τη σημασία της λέξεως και προδότες μέχρι εκεί που δεν πάει. Πώς να μην απογοητευτεί ο κόσμος μετά; Όμως πρέπει να υπάρξει δυναμική απάντηση από όλους μας γιατί τα χειρότερα έρχονται... κι ας προσπαθούν οι δημοσιογράφοι να θολώσουν τα νερά: http://www.tempo.gr/forum/viewtopic.php?f=41&t=418

κι όμως, όλα είναι ακόμη εδώ!

από ricardo » Παρ Οκτ 01, 2010 2:08 pm

Το βρήκα στο blog του Γιώργου του Σαρρή και έκρινα σκόπιμο να το δημοσιεύσω αυτούσιο, γιατί η αλήθεια πρέπει να διαδίδεται με κάθε μέσο...

Βγήκαν δελτία και επισήμως ανακοινώθηκε,
είμαστε λάθος σ΄ένα κεφάλαιο του λάθος λήματος,
ο σάπιος κόσμος εκεί που σαπιζε ξανατονώθηκε,
κι οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος"


Κι όμως οι εξεγέρσεις μας δεν είναι καθόλου εκτός του κλίματος.
Κι όμως, ο κόσμος περισσότερο από ποτέ παρακολουθεί τις εξελλίξεις με αγωνία και περιμένει.
Κι ομως ειναι η πρώτη φορά που η δυσαρέσκεια είναι τόσο καθαρή (αλλά και τόσο άναυδη).
Κι όμως πρώτη φορά ίσως στην ιστορία ο κοσμος είναι έτοιμος να απορρίψει τον παλιό σάπιο κόσμο και να δεχτεί η τουλάχιστον να συζητήσει ανοιχτά τον καινούργιο.Αρκει κάποιος με κάποιον τρόπο να του δείξει το δρόμο.

Παρ όλα αυτά η εικόνα της χθεσινής Πανευρωπαικής Κινητοποίησης ήταν τόσο απογοητευτική πού έλεγε εντελώς διαφορετικά πράγματα, όσο είχε βέβαια έστω και την παραμικρή ανάσα για να αρθρώσει μια λέξη.Τι συμβαίνει λοιπόν;
Για μένα είναι καθαρό.
Κανείς δεν έχει πια εμπισοσύνη -έστω και ελάχιστη- στις ηγεσίες ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ, σε βαθμό που να ντρέπεται ίσως να κατέβει στο δρόμο μαζι με βροντοφωνάζοντες στημένους εργατοπατερες που μόνο ρόλο έχουν να περάσουν το μήνυμα πως τίποτα δεν γίνεται.
Οπως επίσης καθαρή είναι και η αμηχανία εκείνου του κοματιού της αριστεράς που συμμετέχει στις συγκεντρώσεις της ΑΔΕΔΥ, μετά τις απίστευτες εξελίξεις στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ειναι ολοφάνερο οτι η ανάγκη για έκφραση της λαικής δυσαρέσκειας, πρέπει εδώ και τώρα, με νέους και από τα κάτω δημοκρατικούς τρόπους να δοκιμάσει άλλες μορφές συνδικαλιστικής εκπροσώπησης. Η κρίση ειναι μπροστά μας, το σύστημα σαπίζει όλο και περισσότερο και είναι έτοιμο να πηδήξει στον γκρεμό προσπαθώντας όμως να τραβήξει μαζί και ολόκληρη τη ζωή μας.
Η χθεσινή εικόνα ήταν άλλη μια μεγάλη απογοήτευση. Όμως η απογοήτευση είναι μια πολυτέλεια που δεν έχουμε, τουλάχιστον ολοι όσοι αγγιζόμαστε απο την κρίση με τρόπο που δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Ολα πρέπει να αλλαξουν και θα αλλάξουν.
Η ζωή δεν παραβλέπει, δεν δειλιάζει, δεν κάνει πίσω.
Οχι τώρα τουλάχιστον, όχι στο σημείο μηδέν.Κάποιος είπε πως οι μεγάλες νίκες είναι φτιαγμένες απο χιλιάδες μικρες ήττες! Και έτσι είναι.
Ας το δούμε λοιπόν καθαρά και με όλο μας το κουράγιο.Τίποτα δεν έχει χαθεί.
Ο δρόμος είναι μπροστά μας και περιμένει.

http://giorgossarris.blogspot.com

Κορυφή