Το "ΟΧΙ" του Μεταξά στους ομοϊδεάτες του

Κοινωνικά ζητήματα, πολιτική κουβέντα, προβληματισμοί για θέματα επικαιρότητας και όχι μόνο
Απάντηση
Άβαταρ μέλους
zofos
Junior Boarder
Junior Boarder
Δημοσιεύσεις: 32
Εγγραφή: Κυρ Νοέμ 08, 2009 7:55 pm

Το "ΟΧΙ" του Μεταξά στους ομοϊδεάτες του

Δημοσίευση από zofos »

Εικόνα

Η εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου, είναι κατ΄ανάγκη συνδεδεμένη με το "ΟΧΙ" που ο Έλληνας δικτάτορας αντέταξε στους συνομολόγους του, του άξονα και πάντα θάναι στην επικαιρότητα, για την αλήθεια των λόγων που η Ελλάδα αρνήθηκε να συναινέσει στις απαιτήσεις τους, παρά το γεγονός ότι στρατιωτικά οι δυνατότητές μας ήταν πολύ περιορισμένες και ουσιαστικά δεν θα είχαμε καμιά τύχη. Αντιθέτως έγινε αιτία να αναδειχθεί η αθάνατη Ελληνική ψυχή και να γραφούν οι πιο ένδοξες σελίδες τη σύγχρονης ιστορίας μας.

Η δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά και η µοναρχία υπό τον Γεώργιο Β’ διατηρούσαν ισχυρούς δεσµούς µε την αγγλική πολιτική, την προώθηση των επιχειρηµατικών δραστηριοτήτων της και τις ισορροπίες που επεδίωκε αυτή στην περιοχή της Μεσογείου. Το γεγονός αυτό δεν αναιρεί τις ιδεολογικές συγγένειες του µεταξισµού µε τον ιταλικό φασισµό. Ο Μεταξάς ενσωµάτωσε στις αντικοινοβουλευτικές παραδόσεις του ελληνικού πολιτικού συστήµατος στοιχεία από την ιδεολογία του ιταλικού φασισµού. Η καταδίωξη των ιδεολογικών αντιπάλων, των κοµµουνιστών, δεν ήταν µία πρωτότυπη επιλογή αν αναλογιστούµε το «Ιδιώνυµο» του Βενιζέλου.

Ανάλογα, η χρήση του στρατεύµατος ως ρυθµιστικού παράγοντα της πολιτικής ζωής αποτελούσε συνήθη πρακτική στον ελληνικό Μεσοπόλεµο. Τα δάνεια από τον ιταλικό φασισµό έγκεινται κυρίως στο ιδεολογικό περίγραµµα του καθεστώτος: ενότητα του Ελληνισµού, φωτισµένος αρχηγός, εκφραστής των συµφερόντων του έθνους, πατερναλιστική διευθέτηση των κοινωνικών αντιθέσεων, µέσω παροχών και εξαγορών. Στο εσωτερικό του µεταξισµού συνυπήρχαν ρεύµατα µε συστηµατικότερες σχέσεις µε το γερµανικό ή το ιταλικό φασιστικό παράδειγµα, αλλά ο κύριος τόνος του καθεστώτος βασιζόταν στην επιλεκτική άντληση στοιχείων και όχι στην επακριβή µίµηση.

Κατά συνέπεια, το «ΟΧΙ» του Μεταξά στο ιταλικό τελεσίγραφο δεν συνιστά µία αντίφαση. Ο Μεταξάς επεδίωκε την ουδετερότητα της χώρας, αλλά όταν εκδηλώθηκε ο ιταλικός αναθεωρητισµός, µία τέτοια επιλογή ήταν πρακτικά αδύνατη. Υπήρχε ο δρόµος της συναίνεσης ή της αντίστασης. Ο πρώτος, θα δυναµίτιζε τις δεσµεύσεις της Ελλάδας έναντι της Μεγάλης Βρετανίας, θα συνιστούσε υποχώρηση στις ιταλικές διεκδικήσεις στη Μεσόγειο και θα ερχόταν σε αντίθεση µε τις διαθέσεις της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Ο τορπιλισµός της «Ελλης» και η επιρροή των αντιφασιστικών ιδεών καθιστούσαν το καθεστώς του Μουσολίνι απεχθές στους περισσότερους. Ενδεχόµενη αποδοχή του ιταλικού τελεσιγράφου θα ερχόταν σε αντίθεση µε τις κατευθύνσεις της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και τις λαϊκές διαθέσεις.

Ταυτόχρονα, τα βρετανικά στρατεύµατα πιθανότατα να επενέβαιναν στο εσωτερικό της χώρας, όπως είχαν κάνει στον Α’ Παγκόσµιο Πόλεµο, ανατρέποντας το καθεστώς Μεταξά.

Το «ΟΧΙ» ως πολιτική απόφαση Αν αφαιρέσουµε το έντονα συγκινησιακό φορτίο που συνοδεύει τις αφηγήσεις γύρω από την παράδοση του ιταλικού τελεσιγράφου, αντιλαµβανόµαστε ότι η άρνηση του Μεταξά συνιστούσε απόφαση βασισµένη σε µία ρεαλιστική εκτίµηση των πραγµάτων. Είναι επίσης σαφές ότι η εξέλιξη των γεγονότων τον χειµώνα του 1940 δικαίωσε την επιλογή του Μεταξά. Οι σηµαντικές επιτυχίες του ελληνικού στρατού συγκάλυψαν τις υπαρκτές αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό του Γενικού Επιτελείου, προσέφεραν στο καθεστώς Μεταξά πρωτοφανή διεθνή αναγνώριση και ανατροφοδότησαν το αίσθηµα της εθνικής ενότητας έναντι του κοινού εχθρού. Το «ανοιχτό γράµµα» του φυλακισµένου γενικού γραµµατέα του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη, δύο µόλις ηµέρες µετά την κήρυξη του πολέµου, µε το οποίο καλούσε σε παλλαϊκή αντίσταση στην ιταλική εισβολή, φανερώνει την κοινωνική και πολιτική ενότητα που δηµιουργούσαν οι νέες συνθήκες. Η καίρια παρέµβαση του Νίκου Ζαχαριάδη αποκτά µεγαλύτερη σηµασία αν αναλογιστεί κανείς τις αµφιταλαντεύσεις στο εσωτερικό του κοµµουνιστικού κινήµατος γύρω από το αν η ιταλική επίθεση έπρεπε να αντιµετωπιστεί ως µία «ενδοϊµπεριαλιστική» σύγκρουση µεταξύ Ιταλίας και Μεγάλης Βρετανίας.

πηγή Αθηναϊκά Νέα
Άβαταρ μέλους
lily
Fresh Boarder
Fresh Boarder
Δημοσιεύσεις: 14
Εγγραφή: Τρί Φεβ 23, 2010 5:16 pm

Re: Το "ΟΧΙ" του Μεταξά στους ομοϊδεάτες του

Δημοσίευση από lily »

Ένας δικτάτορας είπε ΟΧΙ και μας έκανε περήφανους ενώ οι σημερινοί... δημοκράτες λένε ΝΑΙ σε όλα!! Μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε για το που οδεύουμε σαν λαός εξαιτίας της προδοτικής πολιτικής ηγεσίας που κάνει κουμάντο στον τόπο μας;
Απάντηση