tempo.gr | Online περιοδικό ποικίλης ύλης

Θέλω να σε κοιτάζω.  Γνωρίζω τη φωνή σου.  Σε αναγνωρίζω όταν έρχεσαι από τη γωνιά του δρόμου. Νιώθω το άρωμά σου όταν μπαίνω σε ένα δωμάτιο από το οποίο μόλις έχεις φύγει. Γνωρίζω τον τρόπο που ανασηκώνεις τη φτέρνα σου όταν περπατάς, τον τρόπο που γλιστρά το πόδι σου. Μου είναι οικείος ο τρόπος που κλείνεις τα χείλη σου και ύστερα…

Όταν ήμουν μικρή ένιωθα ότι ζω μέσα σε μια γιγαντιαία γυάλινη στρογγυλή μπάλα και ένας τεράστιος γίγαντας παρακολουθούσε τη ζωή μου σαν να ήταν ταινία. Έβλεπε όλα τα βιώματά μου, τη στεναχώρια μου, τη λύπη μου, τη χαρά μου, την ευτυχία μου. Τα πρώτα μου βήματα, τα πρώτα μου παιχνίδια, τις πρώτες μου ερωτικές περιπέτειες, τις σκανταλιές…

Λύκος. Στο άκουσμα και μόνο του ονόματός του σκεφτόμαστε αυτόματα κάτι άγριο, απροσπέλαστο, τρομακτικό. Ξεκινώντας από την παιδική μας ηλικία και τα παραμύθια που μας έλεγε ο παππούς, ο λύκος ήταν πάντα ο κακός. Αυτός που σε έκανε να τρομάξεις κατά την διάρκεια της διήγησης, αυτός που θα φοβόσουν ότι κρύβεται κάτω από το κρεβάτι σου ή…

Σπατάλησα πολύ χρόνο για να δω τι θέλουν οι άλλοι, τώρα έχω χρόνο μόνο για ό,τι θέλω εγώ! Έχω συναναστραφεί με πολλούς ενήλικες, με διάφορους χαρακτήρες, που είχαν άσχημη παιδική ηλικία, δεν το είχαν πει αλλά η συμπεριφορά τους το φώναζε. Να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου και να μην αφήνεις κανέναν να σε υποτιμάει. Ακόμα και η σιωπή είναι η…

Τα πρώτα καρβέλια φεύγουν για το μοναστήρι μέσα σε ψάθινα καλάθια. Τα πρώτα χρόνια φορτώνονταν στον Ηρακλή, το μοναδικό μουλάρι του χωριού. Καθώς φτιάχτηκε ο δρόμος για την πόλη, ανέλαβε τη δουλειά το φορτηγάκι. Παρόλα αυτά ο Ηρακλής συνέχιζε το ίδιο δρομολόγιο κάθε πρωί μέχρι τη μονή και πάλι πίσω στην πλατεία. Μια παγερή μέρα, κάποιος…

Ο Τσαρλς Σπένσερ «Τσάρλι» Τσάπλιν (1889-1977) ήταν ηθοποιός και σκηνοθέτης του βωβού κινηματογράφου, που άφησε εποχή στις πρώτες δεκαετίες του Χόλυγουντ, ενσαρκώνοντας τον Σαρλό και σκορπώντας γέλιο στους φίλους της 7ης τέχνης όλων των ηλικιών. Πέρα από το σημαντικό καλλιτεχνικό έργο του, έχουμε να θυμόμαστε τα σοφά λόγια του για τη ζωή,…

Λουλούδι μαγεμένο ήταν για σένα. Το πότιζες, το φρόντιζες, το αγαπούσες τόσο μα τόσο πολύ που η αγάπη σου δεν χωράει σε αυτές εδώ τις λέξεις. Ξεχείλιζε, το κοίταγες και είχες ζωή, γελούσες, χαιρόσουν, και λάθη όταν έκανες ήταν μόνο για το καλό του. Λουλούδι μαγεμένο το έλεγες αυτό το αγαπημένο σου πρόσωπο, και έτσι ξαφνικά -σχεδόν…

Ποτέ μην πληγώσεις την καρδιά μιας γυναίκας, γιατί πληγώνεις την καρδιά μιας μελλοντικής μητέρας. Η φυσιολογική υποδομή της γυναίκας έχει χτιστεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να είναι μητέρα, όπως της ορίζει η φύση, πλάι στον άντρα της. Κάποιες φορές όμως η ζωή τα φέρνει τούμπα και έχει τους λόγους της. Ναι, έτσι είναι. Κι εσύ τώρα έγινες…

Πόσες φορές άραγε άκουσες και εσύ, όπως και εγώ, αυτή τη ρημάδα φράση; Όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου μέσα σε σχέσεις, δεν υπήρχε κάτι να με γεμίζει περισσότερο από το να προσφέρω! Ήθελα να μπορώ να δώσω στον άλλον ό,τι μπορείς να φανταστείς. Πέθαινα να δημιουργώ το χαμόγελο στο πρόσωπό του. Και ίσως αυτό, κάποιες φορές, να είχε σαν…

Χτυπάει το τηλέφωνο μετά από καιρό, κοιτάς τον αριθμό και είναι ένας από τους εξαφανισμένους. Ναι μωρέ, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, συγγενείς και μη, που λειτουργούν σαν guest star στη σκηνή της ζωής σου. Μα θα μου πεις, άνθρωποί σου και εξαφανισμένοι, δεν πάει. Και όμως πάει, και πολύ παραπέρα, ώσπου να καταλάβεις τι θέλουν από σένα.…

Η ζωή τα έφερε έτσι, ώστε κάθε φορά που ξυπνάς να σου λείπει κάποιος. Πόσα πρωινά ονειρεύτηκες να ξυπνάτε μαζί, να πίνετε καφέ μαζί, να γελάτε, να πηγαίνετε για ψώνια, να κοιταζόσαστε και σπίθες να πετιούνται αγάπης! Μπορεί να είναι ο πρώην σύντροφός σου, η μητέρα σου, το παιδί σου, ο φίλος σου, ο αδερφός σου. Όποιος και να είναι για…

Κυκλοφορεί από από τις εκδόσεις Αίολος το ημιτελές ποίημα του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν με τίτλο «Η Πτώση του Αρθούρου». Το ποίημα αφηγείται την τελευταία εκστρατεία του θρυλικού βασιλιά Αρθούρου, κατά την οποία, ενώ βρίσκεται στα περίχωρα του δάσους του Μίρκγουντ, αναγκάζεται να επιστρέψει πίσω στη Βρετανία όταν μαθαίνει για την προδοσία του…

Το παραμύθι «Ο Κρυμμένος Θησαυρός», που περιλαμβάνεται στον συλλογικό τόπο «Το κάστρο των παραμυθιών» (εκδόσεις Ωρίων), θα παρουσιάσει η συγγραφέας Κατερίνα Θεοδωρίδου-Γιολασιγμάζη το Σάββατο 12/10 στις 12.00 στο Dream House στη Νέα Σμύρνη. Πρόκειται για μια ιστορία εμπνευσμένη από έναν συριανό θρύλο, η οποία μας δείχνει πως ο θησαυρός…

Πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα υπόσχεται για φέτος το θέατρο «Αυλαία Πολυχώρος» στο Πασαλιμάνι, το οποίο θα τελεί στο εξής υπό την Καλλιτεχνική Διεύθυνση του ηθοποιού και σκηνοθέτη Χάρη Γεωργιάδη. Αναμένονται, λοιπόν, ουκ ολίγες μουσικές παραστάσεις, εικαστικές εκδηλώσεις, φεστιβάλ, διαγωνισμοί και πολλά άλλα, που θα ξεσηκώσουν τους…

Μια άκρως ενδιαφέρουσα έκθεση χαρακτικής παρουσιάζουν η Ένωση Ελλήνων Χαρακτών και το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο από τη Δευτέρα 7 Οκτωβρίου έως και το Σάββατο 9 Νοεμβρίου, με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Καρδιάς 2019. «Εκ βάθους καρδίας!» είναι ο τίτλος της έκθεσης που φιλοξενείται στο αίθριο του Ωνασείου…

Έχεις βρεθεί στην εξοχή πριν αρχίσει να βρέχει; Έχεις μυρίσει το χώμα όταν τα σύννεφα έχουν μαζευτεί και ετοιμάζονται να ανοίξουν; Έχεις γευτεί ποτέ βρόχινο νερό; Η βροχή αρέσει στους λιγοστούς ρομαντικούς και στους μελαγχολικούς. Σε αυτούς που κανένας δεν ξέρει για την μελαγχολία τους, και κανένας δεν θα μάθει το μέσα τους. Είναι οι…

Κάθε υπερβολή περιέχει το γελοίο. Είναι σωστό αυτό; Μάλλον όχι. Αρκεί να σκεφτούμε τις περιπτώσεις όπου εκείνος που υπερβάλλει πώς ενεργεί μεταφορικά. Δείχνει πως εγκαταλείπει το μέτρο για να μεταφερθεί κάπου αλλού, προεκτείνοντας μια σημασία, τονίζοντας. Το ότι «παίζει» με το συνηθισμένο γίνεται φανερό κι αυτή η πρόθεσή του προστατεύει.…

Με τον Μάνο γνωρίζονταν από παιδιά. Στην ίδια στενή γειτονιά, σπίτια διπλανά. Όταν πέθανε ο κυρ Απόστολος και άδειασε το χαμηλό σπίτι στα δεξιά, είχε ευχηθεί η Μυρτώ να ερχόταν μια μεγάλη οικογένεια. Σαν πέρασε ο χειμώνας και πήρε ο ήλιος τον ανήφορο, τα παράθυρα στη Μενάνδρου 14 άνοιξαν διάπλατα. Το τραπεζάκι της βεράντας στόλιζε πλέον…

Αποχαιρετίστηκαν. Κοιτάχτηκαν βαθιά μέσα στα μάτια, διαπερνώντας ο ένας τον άλλον, και διέσχισαν διαφορετικούς δρόμους. Αλλά η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είπαν αντίο! Ο ένας ποτέ δεν βγήκε από την καρδιά του άλλου. Δεν ειδωθήκαν ξανά, αλλά ποτέ δεν ξεχαστήκαν. Γιατί αγάπες σαν αυτή μένουν για πάντα! Αυτά τα Αντίο, δεν ειπώθηκαν ποτέ!…

Ξεχάστε το ευτυχισμένο τέλος! Η αρχική ιστορία απέχει πολύ από αυτό! Ακόμη έχω μια δυσάρεστη αίσθηση από την παιδική μου ηλικία για κάποια παραμύθια... Καταρχήν, με κατέθλιβε το παραμύθι «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα» (του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν) που μια μικρή παρακολουθεί στο κρύο χαρούμενες οικογένειες στα σπίτια τους να γελούν, να τρώνε…

(για τον Λευτέρη… που πάντα θα αξίζει το όνομά του) Κλείνοντας την πόρτα πίσω εκείνο το βράδυ, ένιωσε το κάθε βήμα του να σκάβει σαν γηραιός τυφλοπόντικας μια στοά μέχρι το υπόγειο. Χαμογέλασε στη σκέψη. Δεν είχε υπόγειο. Κακοτεχνίες. Αυτά πλήρωνε τώρα. Γιατί  έρχονται στιγμές που θέλεις να πετάξεις μέσα ένα χαλί, μια κουζίνα με καμένο…

Στον προθάλαμο του ανακαινισμένου κτιρίου δίπλα στον παλιό ηλεκτρικό είχε στηθεί από μέρες ένα πρόχειρο γραφείο. Δύο πλάκες μπετόν, μια λωρίδα μοκέτας κι ένα ξύλινο ράφι κάπου πιο πίσω. Μια εταιρεία σχεδίου με έδρα το Μόναχο αναζητούσε προσωπικό. Η αγγελία είχε κυκλοφορήσει σε μια τοπική εφημερίδα και οι αιτήσεις είχαν ήδη ξεπεράσει τις…

της Μαρίας-Μαγδαληνής Τσίπρα Η ιστορία των προσλήψεων προσωπικού στο Δημόσιο είναι παλιά και λίγο έως πολύ γνωστή σε όλους μας. Από τις αρχές του αιώνα και επί δεκαετίες, μοναδικό κριτήριο για κάθε πρόσληψη ήταν η ιδιότητα του υποψηφίου ως ενεργό μέλος του κυβερνώντος κόμματος, ενώ η εναλλαγή Κυβερνήσεων έφερνε με μαθηματική ακρίβεια την…

Steve Folwell (Guardian Media Group): «Το μέλλον των εφημερίδων δεν αφορά τη διάδοση αλλά το σχολιασμό των ειδήσεων» Ο Steve Folwell ηγείται του στρατηγικού σχεδιασμού για τον όμιλο «Guardian Media Group», που εκδίδει, μεταξύ άλλων, την ημερήσια «Guardian» και τον κυριακάτικο «Observer». Ειδικότερα, έχει την ευθύνη της στρατηγικής για…

Κάθε Τρίτη και άλλο παιχνίδι. Αυτή ήταν η συμφωνία και οι κανόνες σαφείς. Αν έχανες, πλήρωνες την άλλη φορά. Κέρδιζες; Υπομονή μέχρι την  επόμενη παρτίδα. Δεν ήταν και πολύς καιρός που έπαιζε ο Μενέλαος. Βράδυ πάνω στο ποτό τον τραβολόγησε ένας φίλος να συμπληρωθεί η ομάδα. Ο φίλος έφυγε, έμεινε εκείνος με τρία χαρτιά να ποντάρει για το…