Πώς εξηγείται το κύμα του ευρωσκεπτικισμού; - Του Άγγελου Στάγκου

3 1 1 1 1 1 Βαθμολογία 3.00 (5 Ψήφοι)

Άγγελος Στάγκος

Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί σύντομα είναι γιατί έχει επικρατήσει και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί ο αντιευρωπαϊσμός, που εκφράζεται με άκρατο λαϊκισμό, εθνοκεντρισμό και θεαματική άνοδο αποδοχής ακροδεξιών απόψεων σε πολλές χώρες όταν, μάλιστα, όλες έγιναν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη βούλησή τους και πολλές εκλιπαρούσαν, χωρίς εσωτερικές αντιδράσεις ενώ οι πάντες γνώριζαν ότι αυτό σήμαινε απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων

Του Άγγελου Στάγκου

Για όσους πιστεύουν στο όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, τους λεγόμενους ευρωπαϊστές, τα συναισθήματα που προκάλεσαν τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην Ιταλία και των επαναληπτικών προεδρικών εκλογών στην Αυστρία είναι ανάμεικτα. Η νίκη του «Οχι» αναμενόταν στην Ιταλία, αλλά λίγοι μπορούσαν να φανταστούν τέτοια μεγάλη διαφορά, ενώ η σχετικά άνετη επικράτηση του μετριοπαθούς Βαν ντερ Μπέλεν επί του ακροδεξιού Χόφερ στην Αυστρία χαιρετίστηκε με ανακούφιση. Είναι σαφές ότι και οι δύο αναμετρήσεις μαζί με τα αποτελέσματά τους ερμηνεύονται διεθνώς με όρους φιλοευρωπαϊσμού-αντιευρωπαϊσμού και κάπως έτσι θα κρίνονται και οι επόμενες στην Ολλανδία, στη Γαλλία, στη Γερμανία και ίσως πάλι στην Ιταλία, το 2017.

Δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί κατά πόσον το «Οχι» στην Ιταλία αντανακλά αποκλειστικά τις αρνητικές διαθέσεις των Ιταλών ψηφοφόρων απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το βέβαιο είναι ότι καταψήφισαν τον Ματέο Ρέντσι και την κυβέρνησή του και έχει σημασία ότι στην αποδοκιμασία συμμετείχαν στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι νεότεροι πολίτες. Αντίστοιχα, είναι φανερό ότι οι Αυστριακοί ψηφοφόροι τρόμαξαν μπροστά στο ενδεχόμενο να έχουν ακροδεξιό πρόεδρο και αντέδρασαν με μεγαλύτερη προσέλευση στις κάλπες. Ψήφισαν περίπου 3% περισσότεροι από τις προηγούμενες εκλογές, στο σύνολό τους υπέρ του Βαν ντερ Μπέλεν.

Ασχέτως, πάντως, των λόγων που έκριναν τα αποτελέσματα, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί τις ευρωπαϊκές διαστάσεις τους. Δεν είναι τυχαίο ότι η Μαρίν Λεπέν, που θέλει να εμφανίζεται ως η ηγέτις των απανταχού ακροδεξιών, λαϊκιστών και αντιευρωπαϊστών της Γηραιάς Ηπείρου, δεν έχασε την ευκαιρία να σχολιάσει τα δύο αποτελέσματα, θριαμβευτικά της Ιταλίας, παρηγορητικά της Αυστρίας. Το ερώτημα, λοιπόν, που πρέπει να απαντηθεί σύντομα είναι γιατί έχει επικρατήσει και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί ο αντιευρωπαϊσμός, που εκφράζεται με άκρατο λαϊκισμό, εθνοκεντρισμό και θεαματική άνοδο αποδοχής ακροδεξιών απόψεων σε πολλές χώρες• όταν, μάλιστα, όλες έγιναν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη βούλησή τους και πολλές εκλιπαρούσαν, χωρίς εσωτερικές αντιδράσεις• ενώ οι πάντες γνώριζαν ότι αυτό σήμαινε απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Η πιο αποδεκτή, αλλά και εύκολη, εξήγηση για το κύμα του ευρωσκεπτικισμού είναι ότι οι Eυρωπαίοι πολίτες αντιδρούν στη λήψη αποφάσεων που τους αφορούν από απρόσωπους μηχανισμούς των Βρυξελλών. Ταυτόχρονα αντιδρούν στη λιτότητα που θεωρούν ότι επιβάλλει η Γερμανία. Μπορεί να είναι έτσι ως ένα βαθμό, γιατί ποτέ και πουθενά δεν υπήρξε κάποιου είδους συμμαχία, χωρίς κοινούς κανόνες και δίχως ηγετική δύναμη. Άγνωστο πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση στην Ευρώπη, αλλά τα κλειδιά είναι η στοιχειώδης εξομάλυνση της διευρυνόμενης ανισότητας μεταξύ πλουσίων και φτωχότερων στρωμάτων, ο περιορισμός της ανεξέλεγκτης μεταφοράς κεφαλαίων προς διάφορες κατευθύνσεις και η διατήρηση του κοινωνικού κράτους. Πολύ δύσκολα πράγματα, όντως. Ιδιαίτερα με λαϊκιστές, ακροδεξιούς, αντιευρωπαϊστές στην εξουσία!

Πηγή: Εφημερίδα «Καθημερινή»

Σχόλια (1)

Αυτό το σχόλιο ελαχιστοποιήθηκε από τον επόπτη στον ιστότοπο

Όλα θα ήταν καλύτερα σε μια ενωμένη Ευρώπη, που πιθανόν οραματίσθηκαν οι πρωτεργάτες της, όμως αυτό το όνειρο έχει τελειώσει προ πολλού και είναι απορίας άξιο γιατί δεν το βλέπουμε! Κατ' αρχήν θα είχε ζητηθεί η γνώμη των λαών, έστω και αν η απύθμενη προπαγάνδα των παχέων αγελάδων έφερνε το επιθυμητό γι΄αυτούς αποτέλεσμα. Ακόμη αν υπήρχε ΕΕ στην πραγματικότητα δεν θα μπορούσε ο εκπρόσωπος ενός κράτους (Σόιμπλε) συνεχώς να επιβάλλει του όρους του, αλλά η κεντρική και αντιπροσωπευτική διοίκηση δίκαια και το κυριότερο θα υπήρχε διακρατική αλληλεγγύη.
Δεν είναι υπερβολή, ούτε λαϊκισμός, το γεγονός ότι η ΕΕ έχει ευαγγέλιο την εξυπηρέτηση των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου. Η συμφωνίες CETA και TTIP με τους πέραν του ατλαντικού "φίλους" μας, καθώς και η αγορά της Monsanto από την Γερμανική Bayer αυτό δείχνουν. Ή μήπως το ότι προσπαθούν με κάθε τρόπο να υφαρπάξουν ότι παραγωγικό έχει η χώρα είναι για το καλό μας.
Ήδη οι άνθρωποι νοιώθουν στο πετσί τους το τι σημαίνει ΕΕ, κι' αν στην Ελλάδα, ένεκα του χρέους μας πλασάρεται σαν εκσυγχρονισμός και αναδιάρθρωση, στις άλλες χώρες γιατί;
Το πλεκτό άρχισε να ξηλώνεται και όσο πιο γρήγορα τόσο καλύτερα. Μακριά από τη ΕΕ των πολυεθνικών κι' αυτό δεν είναι λαϊκισμός είναι ανάγκη ελευθερίας εκτός κι' αν θέλουμε να μείνουμε σκλάβοι, αλλά και γι' αυτό πρέπει να αποφασίσει ο λαός...

ο ελεύθερος
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια εδώ

Αφήστε τα σχόλιά σας

  1. Δημοσίευση σχολίου ως επισκέπτης.
Συνημμένα (0 / 3)
Μοιραστείτε την τοποθεσία σας
Πληκτρολογήστε το κείμενο που παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δεν είναι σαφές;

Please publish modules in offcanvas position.