tempo.gr | Online περιοδικό ποικίλης ύλης

Αξίζεις! Αξίζεις, γι’ αυτό αγάπα και φρόντισε τον εαυτό σου. Ακόμα και αν δεν σε παίρνει κανείς συχνά τηλέφωνο, ακόμα και αν δε σου μιλάει κανείς στην δουλειά σου, ακόμα και αν δεν έχεις παρέα να πας βόλτα, να έχεις μέσα σου δύναμη γιατί όλα αργά ή γρήγορα αλλάζουν. Είσαι ένα πλάσμα που όμοιό του δεν υπάρχει. Κανείς δεν είναι σαν κι…

Πώς φτάσαμε ως εδώ; αναρωτιέμαι κοιτώντας τη φωτογραφία μας. Πού πήγε εκείνη  η αγάπη που μας έδεσε, αυτή η δυνατή φλόγα για την οποία αισθανόμασταν ολόκληρους πως μας καίει. Όταν γνωριστήκαμε, πόση αγωνία είχαμε ο ένας κοντά στον άλλο να βρεθεί! Πόσο λαχτάρα υπήρχε μέχρι να έρθει το πρώτο μας φιλί! Όταν στα χέρια σου με κράτησες,…

Το «εκκρεμές» ήξερα τι είναι. Μας το είχε δείξει ο φυσικός στο σχολείο. Δε ντρέπομαι όμως να παραδεχθώ ότι μέχρι πρόσφατα δεν ήξερα τι είναι «το εκκρεμές του Φουκώ»… Και όχι μόνο αυτό… Πίστευα επί 18 ολόκληρα χρόνια ότι ο Φουκώ είναι συγγραφέας και ότι το «Εκκρεμές» είναι λογοτεχνικό έργο του. Όλα ξεκίνησαν το 1997, όταν (σαν πρωτοετής…

Το ξέρω ότι εσύ που μόλις τώρα ξεκίνησες να με διαβάζεις είσαι πολύ απογοητευμένος ή πολύ ερωτευμένος ή και τα δύο μαζί. Γιατί για να ερωτευτείς πρέπει να απογοητευτείς και για να απογοητευτείς πρέπει να ερωτευτείς. Όπως και να έχει τα ίδια είναι. Και εσύ ακόμα που με διαβάζεις και είσαι ενάντια του έρωτα -δεν πιστεύεις σε αυτά, είσαι ο…

Έχεις δει ποτέ σου άνθρωπο να μιλάει στα λουλούδια; Μπορείς να διακρίνεις μέσα από την πράξη του αυτή την ανάγκη του να μοιραστεί όσα κρύβει μέσα του; Βλέπεις τη μοναξιά κάτω από το χαμόγελό του; Νομίζεις πως ένας άνθρωπος τυχαία επιλέγει να μιλάει στα λουλούδια του; Όχι, μιλάει σε αυτά επειδή και εκείνα είναι τόσο λεπτά, τόσο ευαίσθητα,…

Θα νιώσεις πολλές φορές καράβια να βουλιάζουν μέσα σου. Μην τα αφήσεις. Να έχεις ψυχή ταξιδιάρικη, ανήσυχη, μη στάσιμη. Να κάθεσαι σε αναμμένα κάρβουνα για να εξελίσσεσαι. Πολλοί θα σε αποθαρρύνουν, θα σε μειώσουν, θα σου δώσουν κίνητρο να αλλάξεις, να γίνεις ίδιος. Μην το κάνεις. Με το οφθαλμός αντί οφθαλμού τα δικά σου μάτια θα…

Έφτασε αυτή η στιγμή που τόσο απευχόμουν. Η ώρα που το χέρι μου θέλεις να  αφήσεις και  να πορευτείς χωρίς εμένα στη ζωή αυτή. Η στιγμή που αισθάνομαι πως η αγάπη μου πια σου είναι περιττή. Ήρθε και αυτή η ώρα που για εμένα πια δεν ενδιαφέρεσαι και θέλεις να βρεις την αγάπη σε άλλη αγκαλιά. Την ώρα αυτή του αποχωρισμού, στα μάτια θα…

Το Πάσχα πήγα με τις μικρές ανιψιές μου και το σκυλί μας βόλτα στη γειτονιά. Ένας γείτονας τις ζήτησε να τραγουδήσουν τα κάλαντα του Λαζάρου, αλλά του εξήγησα ότι ζουν στην Αθήνα και δεν τα ξέρουν. Ήθελε να τις δώσει φραγκοκοτίσια αβγά, όπως έδινε σε μας κάποτε. Λίγες μέρες πριν είχα φτιάξει το καλαθάκι της κόρης μου για να πάει να…

Ο αδικημένος ποτέ δεν χάνει, το άδικο δεν το θέλει ούτε ο Θεός. Αυτοί που αδικούν, βάζουν φωτιά στο κεφάλι τους. Πόσες φορές ένιωσες αδικημένος; Αρκετές, το ξέρω… Η κάθε πλευρά νιώθει αδικία για δικούς της λόγους και έτσι γίνεται ένας φαύλος κύκλος στις ανθρώπινες σχέσεις (εσύ με αδίκησες, εγώ αδικήθηκα, κτλ.). Συμβαίνει και αυτό……

- Γιατί σου αρέσει η νύχτα; - Γιατί τη νύχτα βγαίνουν τα φαντάσματα!  - Χάχα, τι εννοείς; Υπάρχουν φαντάσματα;  - Φυσικά και υπάρχουν. Και καλά φαντάσματα και κακά. - Ναι, ε; Έχουν και μορφή; - Φυσικά και έχουν. Δύο μάτια επίμονα που σε κοιτάνε. Τι έπαθες; Σε βλέπω σκεπτικό. Θυμήθηκες κάποιο δικό σου φάντασμα; Γελάς, ε; Μην κρύβεσαι από…

Τίποτα δεν έρχεται σε αυτή τη ζωή για να μείνει για πάντα. Τι και αν νοιώθεις πως πνίγεσαι, στο τέλος όταν βγεις στη στεριά, θα το βλέπεις σαν μία εμπειρία που απλώς σε δυνάμωσε και σε έκανε έναν πιο δυνατό άνθρωπο. Ακόμα και αν η μαύρη απελπισία σε ζώσει, δώσε χώρο στην ελπίδα. Δε θα ζήσει η μαυρίλα αιώνια, για λίγο έρχεται σαν…

Το χειρότερο ποιο είναι, ξέρεις; Να νιώθεις κενός. Να μη νιώθεις ούτε στεναχωρημένος, ούτε θυμωμένος, να μη μισείς, ούτε να αγαπάς. Το κενό αυτό έγινε από κάποιον που σε γέμισε κάποτε πάρα πολύ. Σε βρήκε σε εποχή που πεινούσες πολύ, ήσουν νηστικός πολλές μέρες, ίσως και χρόνια. Και άνοιξες το στόμα σου κι έλεγες και ευχαριστώ. Γλυκό ήταν…

Τα μάτια δακρυσμένα, η καρδιά μου απόπληκτη επεξεργάζεται την πικρή αλήθεια: όλα όσα πίστευα για εσένα ήταν τελικά αλήθεια. Δεν ήταν αληθινή η αγάπη σου, κάλπικες όλες σου οι υποσχέσεις, τα φιλιά και τα λόγια. Δε θέλω να μιλήσω σε κανέναν, μία ακόμα παράσταση τελείωσε. Σαν παιχνίδι αισθάνομαι που έσπασε και το μικρό παιδί το πετάει στον…

Ξέρεις γιατί μερικές φορές δεν νιώθεις πολλά, παρόλο που είναι Μ. Εβδομάδα; Είναι επειδή νομίζεις ότι όλα αυτά γίνονται μ’ ένα κουμπάκι που πατάμε αυτές τις μέρες...  Η μεγάλη εβδομάδα (η εβδομάδα των παθών) εκτός από τα θρησκευτικά, πιστεύω ότι σχετίζεται και με την ψυχολογία μας. Συνδέεται με τον πόνο, την πάλη, την αισιοδοξία, τη…

Ακούμε πολλές φορές ανθρώπους να οργίζονται κάθε φορά που γίνεται νύξη της κακοποίησης των ζώων, με την κλασική ατάκα να βρίσκεται ακριβώς πίσω από αυτή την αγανάκτηση: «νοιάζεστε περισσότερο για τα ζώα από τους ανθρώπους». Το να κακοποιείς ένα ζώο δεν είναι μία πράξη η οποία αφορά μόνο το ζώο το οποίο κακοποιείται. Η κακοποίηση του…

Τα περίεργα γεγονότα είναι στην καθημερινότητα όλων ή κάποιοι έχουμε πάνω μας έναν περιεργο-μαγνήτη, που τραβάει περίεργα άτομα και περίεργες καταστάσεις; Ή μήπως και τα δύο; Αν αυτός ο μαγνήτης υπάρχει, εγώ τον έχω 100%. Για πρώτη φορά μου έτυχε όταν ήμουν στην Αθήνα και δούλευα με stage στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τότε μας είχαν στείλει…

Στην εποχή της μετανεωτερικότητας που διανύουμε δεν είναι λίγοι αυτοί που αναρωτιούνται πώς το υπάρχον κοινωνικοοικονομικό σύστημα εξακολουθεί να διατηρείται και να διαιωνίζεται, παρά τις αλλεπάλληλες κρίσεις που έχει υποστεί και τις υφέσεις που εγγενώς έπονται μετά από κάθε κύκλο ανάπτυξης. Οι απαντήσεις μπορεί να ποικίλλουν και να…

Ο τέλειος χρόνος.. Η σωστή ώρα.. Το καλό timing ρε παιδί μου. Μάθαμε τελικά από που προέρχεται και από τι εξαρτάται; Είμαι 27 χρονών. Περήφανη για κάθε μου παράσημο και ευτυχισμένη για κάθε καλή ή κακή εμπειρία που έζησα. Θα σου πω κάτι όμως.. Κουράστηκα! Αυτή τη φορά στο λέω μπέσα.. Κουράστηκα να γνωρίζω ένα είδος ανθρώπου, με τόσα…

Γεννιόμαστε σε μία κοινωνία που από τη νηπιακή μας κιόλας ηλικία μας εντάσσει στα πλαίσια του κοινωνικού προγραμματισμού και της μίμησης της συμπεριφοράς. Το άτομο πρέπει να υπακούει σε κανόνες, επειδή του λένε οι άλλοι, όχι επειδή έχει αντιληφθεί τη σημασία της δικαιοσύνης και της ισορροπίας στις ανθρώπινες σχέσεις. Και εδώ ακριβώς η…

Είναι εδώ και κάποια χρόνια που η τηλεόραση στο σπίτι μου δεν ανοίγει. Από επιλογή καθαρά προσωπική. Γιατί; οι λόγοι είναι πολλοί και διάφοροι. Από το γεγονός πως θεωρώ πως μας βομβαρδίζει πλέον με προγράμματα τα οποία ανακυκλώνονται διαρκώς και θεωρώ πως δεν μου προσθέτουν κάποια γνώση, μέχρι τις παραποιημένες ειδήσεις που θεωρώ πως…

Πολλές φορές, η ρουτίνα της καθημερινότητας και οι υποχρεώσεις, παρασέρνουν τη ζωή μας σε τόσο γρήγορους ρυθμούς, που χάνουμε τις πολύτιμες στιγμές. Εκείνες τις μοναδικές στιγμές που ομορφαίνουν τις μέρες μας, όπως το αλατοπίπερο νοστιμεύει το αχνιστό φαγητό. Το άγχος που μας κατακλύζει, καθώς προσπαθούμε να προλάβουμε τα καθημερινά, μας…

Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ξυπνώντας την ημέρα της γιορτής μου ήταν οι γιορτές που κάναμε στο σπίτι όταν ήμουν παιδί. Θυμήθηκα το τότε. Το σπίτι γέμιζε κόσμο, έτρωγα άπειρα κεφτεδάκια και σοκολατάκια και το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ, γιατί με έτσουζαν τα μάτια από τον καπνό. Οι φίλες της μαμάς μου (δασκάλες, όπως κι εκείνη) μου…

Θα έπρεπε να ξεκινάμε το ταξίδι μας στον κόσμο, ξεκινώντας απ’ το δρόμο των κυπαρισσιών. Από το τέλος προς στην αρχή.  Να χαράζουμε την πορεία μας σε αυτό τον κόσμο με την πιο μεγάλη γνώση. Την γνώση των ορίων και της σχετικότητας, όχι του χρόνου γενικώς αλλά της σχετικότητας του δικού μας χρόνου.  Ό,τι μας φέρνει πιο κοντά στο ερώτημα…

Συχνά τα «ομώνυμα» ή «ομόηχα» τα γράφουμε με λανθασμένο τρόπο, γιατί, αν και ακούγονται το ίδιο, έχουν διαφορετική ορθογραφία και σημασία.  Το πιο συχνό λάθος παρατηρείται στις λέξεις «διάλειμμα» και «διάλυμα», η πρώτη εκ των οποίων βγαίνει από το ρήμα «διαλείπω» και η δεύτερη από το «διαλύω». Το «διάλειμμα» λοιπόν είναι η προσωρινή ή…

Μια μέρα ο 13χρονος ανιψιός μου Βασίλης μου είπε (σχεδόν συγκλονισμένος) ότι  τόσα χρόνια καθάριζε με λάθος τρόπο την μπανάνα. - Πώς δηλαδή; Ρώτησα εγώ. - Από το κοτσάνι! - Από το κοτάνι; απόρησα. Εγώ την καθαρίζω από την κάτω μεριά. - Πώς δηλαδή; - Πατάω στην κορυφή και ανοίγει. - Σοβαρά; Αυτό είναι το σωστό. Εγώ πάντα από την άλλη. -…