tempo.gr | Online περιοδικό ποικίλης ύλης

Να μένεις όπου χώρας και να φεύγεις όπου στριμώχνεσαι. Το μόνο που σου έμεινε είναι η αξιοπρέπεια σου. Είσαι έξυπνος άνθρωπος, έχεις λογική και έχεις και καρδιά. Ζύγισέ τα λίγο και θα είσαι ευτυχισμένος. Έχεις ένστικτο και μπορείς να διακρίνεις πού σκορπάς χαρά και πού όχι. Όλα σου μιλάνε από εξαρχής, όλα σου μιλάνε στην πορεία. Μην…

Ζήσε τη στιγμή γιατί το επόμενο λεπτό θα είναι ανάμνηση. Η κάθε στιγμή μας είναι σημαντική, να τη ζεις μέχρι τέλος, η ζωή μας είναι μόνο στιγμές. Κάθε στιγμή σου, από την πιο ασήμαντη μέχρι την πιο σημαντική, να τη ζεις με ένταση, γιατί πίσω δεν ξαναγυρνάει, είναι μοναδική και τελευταία. Θα έρθουν πολλές ίδιες αλλά καμία δεν θα είναι…

Όρια. Καταβάθος, εαυτέ μου, δεν ξέρω αν συμπάθησες ποτέ στ' αλήθεια αυτήν την λέξη. Στο άκουσμά της, συνδύαζες τα πάντα με περιορισμό. Αυτό αυτόματα σήμαινε για σένα, να μην έχεις την ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου. Τώρα που το σκέφτομαι, από μικρή ακόμα σε ενοχλούσε. Όταν η μαμά σου, για παράδειγμα, σου έβαζε σαν όριο για το παιχνίδι…

Αν τα ταξίδια ήταν δωρεάν, θα με βλέπατε παντού. Η απόλυτη φράση για τους πολύ ταξιδευτές. Κάθε φορά που ετοιμάζεις την βαλίτσα σου, αυτή την φράση ψιθυρίζεις χαμογελώντας. Είσαι από τους ανθρώπους που αγκαλιάζεις την αλλαγή, σπας την ρουτίνα γιατί σε αρρωσταίνει, και ζητάς την ελευθερία. Ναι, την ελευθερία, γιατί όταν ταξιδεύεις είσαι…

Είναι ύπουλο συναίσθημα το άγχος. Συσσωρεύεται μέσα σου για χρόνια και ξεσπά σαν μια ανεξέλεγκτη πυρκαγιά. Μερικές φορές εσύ ο ίδιος δεν θέλεις να την σβήσεις στην προσπάθεια σου να λάβεις κάποια ψίχουλα αγάπης. Γιατί ξέρεις πως ο φόβος και οι δυσκολίες φέρνουν κοντά τους ανθρώπους. Εσύ ο ίδιος ανάβεις το σπίρτο και αυτοκαταστρέφεσαι.…

Ταξίδι είσαι. Ακόμα δεν το έχεις καταλάβει ότι ταξιδεύεις και ασχολείσαι με εγωισμούς και πείσματα; Η ζωή είναι ένα ταξίδι. Και ακόμα σκέφτεσαι τα τυπικά και πως θα επανορθώσεις, μα είναι απλό: Αν υπάρχει έστω ένας άνθρωπος που πλήγωσες, που δεν μπορείς να τον κοιτάξεις στα μάτια, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να σταθείς μπροστά…

Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που λαμβάνει χώρα στον τόπο μας τα τελευταία χρόνια δεν βασίζεται σε κάποιο μυστικό σχέδιο που εκπορεύεται από άγνωστους και σκοτεινούς κύκλους αλλά αποτελεί την υλοποίηση μιας προδιαγεγραμμένης καπιταλιστικής επιδρομής, η οποία θα διενεργείται για όσο χρόνο ο μόχθος των εργαζομένων θα αποφέρει κέρδη.…

Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα μικρό και ξακουστό βασίλειο γεννήθηκε ένα πουλί με το όνομα Δικαιομένης. Μόλις γεννήθηκε, έδεσαν το ποδαράκι του με ένα μικρό σχοινάκι. Με το πέρας των χρόνων αυτό το σχοινί παρέμενε στο πόδι του, μεγάλωνε και δεν τον άφηνε να πετάξει (βέβαια μαζί με αυτό, μεγάλωνε η θέληση και η επιθυμία του να πετάξει).…

Ευτυχισμένος είσαι όταν δεν σε αγγίζει τίποτα από αυτά που κάποτε έλιωνες στα πατώματα. Ναι, θυμάσαι στα πατώματα όχι το κορμί σου, αλλά την ψυχή σου. Την έβλεπες πεσμένη και την πάταγες από πάνω ώσπου την έλιωνες. Τόσοι σε ποδοδοπάτησαν  και εσύ τους έκανες τα χατίρια να αυτοτιμωρείσαι και να δίνεις το τελειωτικό χτύπημα στον εαυτό σου.…

Πέρασαν 22 ολόκληρα χρόνια κι ακόμα με πιάνει ανατριχίλα όταν βγαίνουν οι βαθμοί. Το 1997 μια φωνή σε ένα ακουστικό τηλεφώνου μου ανακοίνωνε τις βαθμολογίες μου στις Πανελλήνιες. Μια φωνή που έμοιαζε να έρχεται από το υπερπέραν και μου φαινόταν σα να επιβραδύνεται και να γίνεται πιο μπάσα… σαν ένας δίσκος σε παλιό πικ απ που χάλασε. Η…

Αξίζεις! Αξίζεις, γι’ αυτό αγάπα και φρόντισε τον εαυτό σου. Ακόμα και αν δεν σε παίρνει κανείς συχνά τηλέφωνο, ακόμα και αν δε σου μιλάει κανείς στην δουλειά σου, ακόμα και αν δεν έχεις παρέα να πας βόλτα, να έχεις μέσα σου δύναμη γιατί όλα αργά ή γρήγορα αλλάζουν. Είσαι ένα πλάσμα που όμοιό του δεν υπάρχει. Κανείς δεν είναι σαν κι…

Πώς φτάσαμε ως εδώ; αναρωτιέμαι κοιτώντας τη φωτογραφία μας. Πού πήγε εκείνη  η αγάπη που μας έδεσε, αυτή η δυνατή φλόγα για την οποία αισθανόμασταν ολόκληρους πως μας καίει. Όταν γνωριστήκαμε, πόση αγωνία είχαμε ο ένας κοντά στον άλλο να βρεθεί! Πόσο λαχτάρα υπήρχε μέχρι να έρθει το πρώτο μας φιλί! Όταν στα χέρια σου με κράτησες,…

Το «εκκρεμές» ήξερα τι είναι. Μας το είχε δείξει ο φυσικός στο σχολείο. Δε ντρέπομαι όμως να παραδεχθώ ότι μέχρι πρόσφατα δεν ήξερα τι είναι «το εκκρεμές του Φουκώ»… Και όχι μόνο αυτό… Πίστευα επί 18 ολόκληρα χρόνια ότι ο Φουκώ είναι συγγραφέας και ότι το «Εκκρεμές» είναι λογοτεχνικό έργο του. Όλα ξεκίνησαν το 1997, όταν (σαν πρωτοετής…

Το ξέρω ότι εσύ που μόλις τώρα ξεκίνησες να με διαβάζεις είσαι πολύ απογοητευμένος ή πολύ ερωτευμένος ή και τα δύο μαζί. Γιατί για να ερωτευτείς πρέπει να απογοητευτείς και για να απογοητευτείς πρέπει να ερωτευτείς. Όπως και να έχει τα ίδια είναι. Και εσύ ακόμα που με διαβάζεις και είσαι ενάντια του έρωτα -δεν πιστεύεις σε αυτά, είσαι ο…

Έχεις δει ποτέ σου άνθρωπο να μιλάει στα λουλούδια; Μπορείς να διακρίνεις μέσα από την πράξη του αυτή την ανάγκη του να μοιραστεί όσα κρύβει μέσα του; Βλέπεις τη μοναξιά κάτω από το χαμόγελό του; Νομίζεις πως ένας άνθρωπος τυχαία επιλέγει να μιλάει στα λουλούδια του; Όχι, μιλάει σε αυτά επειδή και εκείνα είναι τόσο λεπτά, τόσο ευαίσθητα,…

Θα νιώσεις πολλές φορές καράβια να βουλιάζουν μέσα σου. Μην τα αφήσεις. Να έχεις ψυχή ταξιδιάρικη, ανήσυχη, μη στάσιμη. Να κάθεσαι σε αναμμένα κάρβουνα για να εξελίσσεσαι. Πολλοί θα σε αποθαρρύνουν, θα σε μειώσουν, θα σου δώσουν κίνητρο να αλλάξεις, να γίνεις ίδιος. Μην το κάνεις. Με το οφθαλμός αντί οφθαλμού τα δικά σου μάτια θα…

Έφτασε αυτή η στιγμή που τόσο απευχόμουν. Η ώρα που το χέρι μου θέλεις να  αφήσεις και  να πορευτείς χωρίς εμένα στη ζωή αυτή. Η στιγμή που αισθάνομαι πως η αγάπη μου πια σου είναι περιττή. Ήρθε και αυτή η ώρα που για εμένα πια δεν ενδιαφέρεσαι και θέλεις να βρεις την αγάπη σε άλλη αγκαλιά. Την ώρα αυτή του αποχωρισμού, στα μάτια θα…

Το Πάσχα πήγα με τις μικρές ανιψιές μου και το σκυλί μας βόλτα στη γειτονιά. Ένας γείτονας τις ζήτησε να τραγουδήσουν τα κάλαντα του Λαζάρου, αλλά του εξήγησα ότι ζουν στην Αθήνα και δεν τα ξέρουν. Ήθελε να τις δώσει φραγκοκοτίσια αβγά, όπως έδινε σε μας κάποτε. Λίγες μέρες πριν είχα φτιάξει το καλαθάκι της κόρης μου για να πάει να…

Ο αδικημένος ποτέ δεν χάνει, το άδικο δεν το θέλει ούτε ο Θεός. Αυτοί που αδικούν, βάζουν φωτιά στο κεφάλι τους. Πόσες φορές ένιωσες αδικημένος; Αρκετές, το ξέρω… Η κάθε πλευρά νιώθει αδικία για δικούς της λόγους και έτσι γίνεται ένας φαύλος κύκλος στις ανθρώπινες σχέσεις (εσύ με αδίκησες, εγώ αδικήθηκα, κτλ.). Συμβαίνει και αυτό……

- Γιατί σου αρέσει η νύχτα; - Γιατί τη νύχτα βγαίνουν τα φαντάσματα!  - Χάχα, τι εννοείς; Υπάρχουν φαντάσματα;  - Φυσικά και υπάρχουν. Και καλά φαντάσματα και κακά. - Ναι, ε; Έχουν και μορφή; - Φυσικά και έχουν. Δύο μάτια επίμονα που σε κοιτάνε. Τι έπαθες; Σε βλέπω σκεπτικό. Θυμήθηκες κάποιο δικό σου φάντασμα; Γελάς, ε; Μην κρύβεσαι από…

Τίποτα δεν έρχεται σε αυτή τη ζωή για να μείνει για πάντα. Τι και αν νοιώθεις πως πνίγεσαι, στο τέλος όταν βγεις στη στεριά, θα το βλέπεις σαν μία εμπειρία που απλώς σε δυνάμωσε και σε έκανε έναν πιο δυνατό άνθρωπο. Ακόμα και αν η μαύρη απελπισία σε ζώσει, δώσε χώρο στην ελπίδα. Δε θα ζήσει η μαυρίλα αιώνια, για λίγο έρχεται σαν…

Το χειρότερο ποιο είναι, ξέρεις; Να νιώθεις κενός. Να μη νιώθεις ούτε στεναχωρημένος, ούτε θυμωμένος, να μη μισείς, ούτε να αγαπάς. Το κενό αυτό έγινε από κάποιον που σε γέμισε κάποτε πάρα πολύ. Σε βρήκε σε εποχή που πεινούσες πολύ, ήσουν νηστικός πολλές μέρες, ίσως και χρόνια. Και άνοιξες το στόμα σου κι έλεγες και ευχαριστώ. Γλυκό ήταν…

Τα μάτια δακρυσμένα, η καρδιά μου απόπληκτη επεξεργάζεται την πικρή αλήθεια: όλα όσα πίστευα για εσένα ήταν τελικά αλήθεια. Δεν ήταν αληθινή η αγάπη σου, κάλπικες όλες σου οι υποσχέσεις, τα φιλιά και τα λόγια. Δε θέλω να μιλήσω σε κανέναν, μία ακόμα παράσταση τελείωσε. Σαν παιχνίδι αισθάνομαι που έσπασε και το μικρό παιδί το πετάει στον…

Ξέρεις γιατί μερικές φορές δεν νιώθεις πολλά, παρόλο που είναι Μ. Εβδομάδα; Είναι επειδή νομίζεις ότι όλα αυτά γίνονται μ’ ένα κουμπάκι που πατάμε αυτές τις μέρες...  Η μεγάλη εβδομάδα (η εβδομάδα των παθών) εκτός από τα θρησκευτικά, πιστεύω ότι σχετίζεται και με την ψυχολογία μας. Συνδέεται με τον πόνο, την πάλη, την αισιοδοξία, τη…

Ακούμε πολλές φορές ανθρώπους να οργίζονται κάθε φορά που γίνεται νύξη της κακοποίησης των ζώων, με την κλασική ατάκα να βρίσκεται ακριβώς πίσω από αυτή την αγανάκτηση: «νοιάζεστε περισσότερο για τα ζώα από τους ανθρώπους». Το να κακοποιείς ένα ζώο δεν είναι μία πράξη η οποία αφορά μόνο το ζώο το οποίο κακοποιείται. Η κακοποίηση του…