Η ευθύνη του παραπλανημένου ψηφοφόρου

5 1 1 1 1 1 Βαθμολογία 5.00 (5 Ψήφοι)

Η ευθύνη του παραπλανημένου ψηφοφόρου

Πλησιάζει ο καιρός που οι ίδιοι οι πολιτικοί, ανίκανοι πλέον από καιρό να προσφέρουν κάτι θετικό σε αυτόν τον τόπο που κατέστρεψαν καταβάλλοντας μεγάλες προσπάθειες όλα αυτά τα χρόνια, θα φορτώσουν τις ευθύνες στους ίδιους τους ψηφοφόρους τους. Ήδη ακούμε αρκετούς που έχουν αρχίσει να μεταφέρουν τα βάρη στους πολίτες που τους εμπιστεύθηκαν, ώστε να μην αντιμετωπίσουν την κατακραυγή για τα δικά τους λάθη, αλλά και αυτά των κομμάτων τους.

Τους κατηγορούν γιατί αναγκάζονται να καταφύγουν στο φακελάκι ώστε να έχουν αξιοπρεπή αντιμετώπιση στα δημόσια νοσοκομεία, τους κατηγορούν ότι βάζουν μέσον για να έχουν μια καλή θέση στο Δημόσιο με ανθρώπινες εργασιακές συνθήκες που δεν μπορούν να βρουν στον ιδιωτικό τομέα και τους κατηγορούν επίσης ότι είναι τεμπέληδες γιατί δυσφορούν όταν αναγκάζονται να εργάζονται ως σερβιτόροι και πωλητές, ενώ έχουν σπουδάσει χρόνια ολόκληρα για κάτι καλύτερο. Είναι προφανές βέβαια, και το γνωρίζουν πολύ καλά, ιδιαίτερα οι κυβερνώντες, ότι η ευθύνη είναι πρώτα απ' όλα δική τους, αφού δεν δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα. Διότι είναι εύκολο π.χ. να κατηγορήσεις έναν κλέφτη, αλλά είναι σοφότερο να αναζητήσεις το «γιατί» αναγκάστηκε να κλέψει. Πρόκειται για απλή λογική.

Όμως, η εύκολη λύση που προσφέρεται σαν το μήλο στην Εύα, έχει κι αυτό τις επιπτώσεις του. Κι αυτό διότι μπορεί ο σοσια-ληστής, φίλε αναγνώστη, να σε καλόπιανε για να τον προτιμήσεις, τάζοντάς σου προεκλογικά λαγούς με πετραχήλια κι εκείνη τη μόνιμη θεσούλα που αναζητούσες χρόνια, αλλά η αποδοχή της κατάστασης αυτής και η αδιαμαρτύρητη υφαρπαγή της ψήφου σου είχε ως αποτέλεσμα ο ίδιος ο ευεργέτης σου να σε σέρνει απ' τα μαλλιά στο ΔΝΤ και στη φτώχεια. Εδώ ακριβώς βρίσκεται το μερίδιο ευθύνης σου.  

Διότι όταν σε δουλεύει φάτσα φόρα κι εσύ «τσιμπάς» από ανάγκη, κομματικό οπαδισμό ή επειδή είσαι ευκολόπιστος και καταπίνεις αμάσητο το παραμύθι που σου σερβίρουν οι κάθε λογής Καμπουράκηδες, οι οποίοι εντελώς... τυχαία αμείβονται πλουσιοπάροχα σε αντίθεση μ' εσένα που τα φέρνεις βόλτα με το ζόρι, είσαι άξιος της μοίρας σου.

Μέχρι και τη Γκερέκου στη Βουλή κατάφερες να βάλεις, δύσμοιρε Πασόκε, την οποία θυμόμασταν μόνο και μόνο λόγω εκείνης της ξεβράκωτης φωτογράφησης στο «Playboy», άντε και λόγω Τόλη. Τα 'θελες και τα 'παθες, λοιπόν, μη μου το παίζεις τώρα παραπλανημένος...

Κι εσύ δύσμοιρε Νεοδημοκράτη, που ζορίζεσαι να πιστέψεις ότι για όλα φταίει ο Παπανδρέου και πως ο σωτήρας Αντώνης «θα τα αλλάξει όλα» και «θα καθαρίσει το κόμμα από τα βαρίδια του παρελθόντος», είσαι επίσης πανέτοιμος να προσθέσεις άλλο ένα μεγάλο λάθος στο ενεργητικό σου στις πρόωρες εκλογές που σου ετοιμάζουν για να «φρεσκάρουν» το σύστημα. Θα κουνήσεις τα μπλε σημαιάκια σου, θα χαρείς για τη μεγάλη νίκη που θα φέρει τον παράδεισο του Σαμαρά και μετά, σε λιγοστούς μόλις μήνες, θα καταλάβεις ότι και πάλι σου τη στήσανε! Όμως, ο ηγέτης που επέλεξες θα 'χει λάβει τη «λαϊκή εντολή» και όχι μόνο τα μέτρα δεν θα πάρει πίσω, αλλά πιθανόν σύντομα θα σου ανακοινώσει νέες θυσίες και βέβαια επίσπευση του ξεπουλήματος της Ελλάδος, με νέες ιδιωτικοποιήσεις όσων κρατικών επιχειρήσεων θα έχουν απομείνει μέχρι τότε.

Πάλι καλά να λες, φίλε μου, που τα 'χουμε καλά με τη γείτονα Αλβανία, η οποία εκτός του ότι μας δίνει 12άρια στη Γιουροβίζιον (!), αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς και μας έχει βάλει τα γυαλιά. Άντε, λοιπόν, για να ετοιμάζουμε βαλίτσες σιγά-σιγά διότι εδώ, απ' ότι φαίνεται, το μέλλον που φτιάχτηκε με την ανοχή μας προορίζεται μόνο για μαζοχιστές. Για εκείνους δηλαδή που ονειρεύονται να δουλεύουν μέχρι τα 70 τους με ωράριο λάστιχο, μισθούς πείνας και υπό τον φόβο της απόλυσης, για να πάρουν τελικά, αν πάρουν, μια σύνταξη-ελεημοσύνης! Όλα αυτά, αν καταφέρουν βέβαια να βρουν ποτέ δουλειά.

Χάρης Περτέσης

Ο Χάρης Περτέσης είναι ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος με ελαττώματα και εμμονές. Αγαπάει την ελεύθερη έκφραση και απεχθάνεται τη μισαλλοδοξία κάθε είδους, όπως επίσης το ψέμα και την υποκρισία. Η γραφή αποτελούσε για εκείνον πάντοτε, πέρα από «εργαλείο» για να βγάζει το ψωμί του, και ένα μικρό καταφύγιο, μέσα στο οποίο απελευθέρωνε τις σκέψεις και τη δημιουργικότητά του, κάτι που τον βοηθούσε να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του. Σε αυτό το μικρό καταφύγιο σπεύδει μέχρι και σήμερα.

Σχόλια (0)

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια εδώ

Αφήστε τα σχόλιά σας

  1. Δημοσίευση σχολίου ως επισκέπτης.
Συνημμένα (0 / 3)
Μοιραστείτε την τοποθεσία σας
Πληκτρολογήστε το κείμενο που παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δεν είναι σαφές;

Please publish modules in offcanvas position.