Η θρησκευτική βία μέσα από τα μάτια ενός παιδιού…
Παρακολουθώ έντρομος και συνάμα προβληματισμένος όλα αυτά που συνέβησαν στο Παρίσι και βύθισαν την Ευρώπη όπως και ολόκληρη την ανθρωπότητα σε βαρύ πένθος. Η ελευθερία δέχθηκε για ακόμη μία φορά ένα ισχυρό χτύπημα με αποτέλεσμα να στερηθούν άδικα το δώρο της ζωής τόσοι άνθρωποι, όπως και άλλοι τόσοι να παλεύουν να κρατηθούν σε αυτή. Μία τρομοκρατική ενέργεια απόρροια θρησκοληψίας και φανατισμού με σκοπό να εξαφανίσει από προσώπου γης όσους δεν ασπάζονται την «αλήθεια», να τιμωρήσει τόσο βάρβαρα ανθρώπους που έχουν ένα διαφορετικό πιστεύω. Κάτι που δεν έχει καμία σχέση με εμένα και τη θρησκεία μου, αλλά με την πνευματική αρρώστια όσων προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες.
Είμαι ένας έφηβος, ένα νέο παιδί που θρήνησε και έκλαψε για τα αθώα θύματα. Όμως για ακόμα μία φορά είδα την πίστη μου και εμένα τον ίδιο να προσβάλλεται, είδα για ακόμη μία φορά να βάζουν στο δικό μου όνομα και πιστεύω την ταμπέλα του τρομοκράτη, του κακού και αδίστακτου ανθρώπου και από τη θρησκεία μου και μόνο πλέον θεωρούμαι κι εγώ ο ίδιος εγγενώς κακός. Εγώ που έκλαψα για τις τόσες ζωές που χάθηκαν άδικα. Γιατί η ζωή, η αξιοπρέπεια και η αλληλεγγύη δεν έχουν θρησκεία.
Ως ένας νέος άνθρωπος, ως ένα νέο παιδί, δε θα μπορούσα παρά να καταδικάσω τον ωμό φανατισμό και τη θρησκοληψία και να τονίσω ότι η πίστη μου και η θρησκεία μου δεν έχει σχέση με το πνευματικό νόσημα της μισαλλοδοξίας. Άλλο πιστεύω στη θρησκεία μου και άλλο σφάζω αλλόθρησκους ή αντιμετωπίζω τους διαφορετικούς ανθρώπους από εμένα ως παιδιά ενός «κατώτερου θεού». Και όλη αυτή η επίθεση που νοιώθω ότι δέχομαι και το γεγονός ότι όλοι οι ομόθρησκοι με εμένα κατηγορούνται για συμμετοχή και υποστήριξη σε πράξεις που αμαυρώνουν και υποβιβάζουν την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια, με πληγώνει βαθειά. Έτσι λοιπόν, ζητώ να μην χαρακτηρίζομαι εγώ ως τρομοκράτης και κακός για τις αποτρόπαιες ενέργειες που έκαναν κάποια άτομα τα οποία μπορεί να ασπάζονταν απλώς το ίδιο πιστεύω με εμένα. Όχι στο όνομά μου, παρακαλώ…
Αν είσαι καλός, ηθικός, παράφρονας, μισαλλόδοξος δεν έχει σχέση με το θρήσκευμα που μπορεί κάποιος να ασπάζεται ή να μην ασπάζεται. Ο βίαιος άνθρωπος θα ήταν το ίδιο βίαιος σε όποιο θρήσκευμα και αν ανήκε ή δεν ανήκε. Αν ένας Βουδιστής διαπράξει μία άσχημη πράξη αυτό θα σήμαινε ότι ο Βουδισμός προάγει τη βία ή το μίσος στο διαφορετικό; Όχι.
Είμαι ένα νέο παιδί και έχω το θρήσκευμά μου. Αλλά δε μισώ το διαφορετικό, δε σκοτώνω και δε θεωρώ «εχθρό» μου κανένα, δεν επικροτώ την τρομοκρατία και καταδικάζω τη βία από όπου και αν προέρχεται. Πιστεύω, δεν είμαι μισαλλόδοξος. Όχι στο όνομά μου οι πράξεις άλλων και το αίμα αθώων ανθρώπων. Όχι στο όνομά μου παρακαλώ. Η θρησκευτική βία πρέπει να έχει τέλος και θα έχει. Ευχαριστώ…
