Ύπνος, μία όμορφη λύτρωση
Ύπνος… κλείνεις τα μάτια σου και βυθίζεσαι σε ένα μικρό και αργό θάνατο. Ξεχνάς για λίγο τους καημούς, τις πίκρες και τις αγωνίες.
Βυθίζεσαι σε μία γλυκιά μέθη που παραλύει για λίγο το σώμα σου, κλείνουν τα μάτια και δε βλέπουν αυτά που γίνονται στο κόσμο.
Βλέπεις όνειρα με γλειφιτζούρια, παγωτά και καραμέλες, βρίσκεσαι -μαγικά- σε μαγικές πολιτείες φτιαγμένες από ζαχαρωτά και σιρόπι. Δε θέλεις να τελειώσει ποτέ η μαγεία αυτή, επιθυμείς να παραμείνεις για πάντα χαμένος μέσα σε αυτή τη μέθη.
Ο ύπνος είναι δάσκαλος, γιατρός και λύτρωση. Σε λυτρώνει από το ανελέητο σφυροκόπημα των σκέψεων, όταν εκείνες σε στήνουν στον τοίχο και σε πυροβολούν.
Εκεί μπορείς να ονειρευτείς αυτά που αποζητά η ψυχή σου, την αγκαλιά που λαχταράς, την ευτυχία μέσα σε αυτή την κόλαση που ζεις.
Δε θέλεις μόνο να ξεκουραστείς σωματικά, αλλά να αναγεννηθείς πνευματικά και συναισθηματικά. Να αγγίξεις για λίγο εκείνη την ευτυχία που η ζωή σου στερεί, να βρεθείς κοντά στα θέλω σου χωρίς να κατακρίνει κανείς.
Κάθε βράδυ θέλω να λυτρωθώ. Και πριν κλείσω τα μάτια μου ψιθυρίζω: τουλάχιστον έζησα ακόμα μία μέρα, αγάπησα και αγαπήθηκα.
Και έτσι, γλυκά, αποκοιμιέμαι, βυθίζομαι στο μικρό θάνατο του ύπνου…
