Μονόδρομος κατά της κρίσης η ανάπτυξη
Βιώνουμε ήδη ένα βομβαρδισμό, για μέτρα που θα ληφθούν, ή που πρέπει να ληφθούν κ.λπ. Είναι μια συνδυασμένη επίθεση κατατρομοκράτησης του λαού, που εκπορεύεται από την κυβέρνηση, έχει την θερμή συμπαράσταση των Μ.Μ.Ε., των εργοδοτών, τους κάθε λογής παρασιτούντες, τις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις «Γ.Σ.Ε.Ε., Α.Δ.Ε.Δ.Υ.», σε συνδυασμό με την Ε.Ε. και βέβαια την πλειονότητα των βουλευτών, πλην «Λακεδαιμονίων».
Το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι όταν ακούς όλα αυτά, είναι να κλείσεις τα αυτιά σου η να πετάξεις την τηλεόραση έξω από το παράθυρο. Έχουν καταντήσει τόσο ανούσια όλα αυτά τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν αυτή την πολιτική, ώστε βαρεθήκαμε, δεν θέλουμε πια να τους ακούμε, τους σιχαθήκαμε, αμάν πια…
Όλη αυτή η ενορχήστρωση αποσκοπεί, να δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις, ώστε να δεχθούμε, όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που πρόκειται να ληφθούν, σαν αναγκαίο κακό. Και το έχουν καταφέρει, αφού πολύς κόσμος θεωρεί πως έτσι θα τελειώσει το οικονομικό μας πρόβλημα. Ήδη μας προετοιμάζουν για τα επόμενα μέτρα, αν δεν αποδώσουν αυτά. Είναι γνωστό, ότι τα μέτρα αυτά που συζητούνται, αλλά και τα επόμενα που πρόκειται να ληφθούν, δεν είναι προσωρινού χαρακτήρα, που θα αρθούν όταν πάψει να υφίσταται η οικονομική κρίση, αλλά μόνιμα τα οποία θα διέπουν την κοινωνία μας, για πολλά-πολλά χρόνια. Ουσιαστικά τα περισσότερα από αυτά τα μέτρα, είχαν αποφασισθεί πριν πολλά χρόνια και όλες οι κυβερνήσεις απέφευγαν να τα πάρουν, ένεκα του πολιτικού κόστους. Άλλωστε όλοι το λένε ότι τα μέτρα αυτά δεν θα αποφέρουν πολλά έσοδα, η τουλάχιστον όχι τόσα όσα, η προσπάθεια που καταβάλλεται. Είναι λοιπόν φανερό, πως τα μέτρα λαμβάνονται στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και των επιλογών του μεγάλου κεφαλαίου.
Και βέβαια ο καλύτερος ανάδοχος της υλοποίησης αυτών των μέτρων είναι η σοσιαλιστική κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ, η οποία έχει δώσει και κατά το παρελθόν εξετάσεις (με Ίμια, Οτσαλάν, με Γιουγκοσλαβία κ.α.). Και είναι φυσικό, μιας και έχει σχεδόν όλους μαζί της και περισσότερο τα συνδικάτα, τα οποία ανερυθρίαστα επικροτούν όλα αυτά και μάλλον συμπορεύονται. Οπωσδήποτε δεν φταίνε μόνο αυτοί, φταίμε κι’ εμείς που μονίμως και καθ’ υποτροπή παραμυθιαζόμαστε. Είκοσι χρόνια δεν τους μάθαμε, θέλαμε να τους γνωρίσουμε καλύτερα. Φύγανε λοιπόν οι «σεμνοί και ταπεινοί» και ήρθαν οι «ειλικρινείς». Καλά να πάθουμε.
Όλα αυτά φυσικά, ξέρουν ότι σύντομα θα ξεσηκώσουν θύελλες, αφού μόνο με φόρους δεν πρόκειται να λυθεί το πρόβλημα. Tουναντίον, θα μεγεθυνθεί. Και αυτό είναι φυσικό, γιατί το επόμενο διάστημα θα αυξηθεί κατακόρυφα η ανεργία και θα υπάρξει μεγάλη κοινωνική αντίδραση. Ενώ λοιπόν το λογικό θα ήταν να δημιουργηθούν οι κατάλληλες επενδύσεις, ώστε να υπάρξει ανάπτυξη και θέσεις εργασίας, αυτοί κάνουν ακριβώς το αντίθετο: Προσπαθούν να βάζουν φόρους και να απολύουν. Δεν θα το πιστέψω ποτέ πως με τόσους συμβούλους δεν γνωρίζουν ότι όσο μεγαλώνει η ανεργία τόσο πλησιάζουμε στον γκρεμό. Κατά συνέπεια, είναι φανερό ότι αλλού αποσκοπεί αυτή η πολιτική αφού αυτά τα μέτρα μας οδηγούν κατευθείαν στην καταστροφή. Μάλιστα σε συνδυασμό με την καθημερινή εισροή μεταναστών σημαίνει πως οι κυβερνήσεις σκοπίμως μας υπερχρεώνουν, ξεπουλούν την δημόσια περιουσία κ.λπ., ώστε να είμαστε ευάλωτοι και ανίκανοι να αντιδράσουμε στις ορέξεις των κερδοσκόπων. Αυτή άλλωστε είναι και η φιλοσοφία του Καλλικράτη, που θέλουν να τον νομοθετήσουν οπωσδήποτε ταχύτατα, αν και δεν υπάρχουν τα χρήματα. Διότι θα απορροφούνται πολλές από τις αντιδράσεις στην περιφέρεια.
