Τι ονειρεύεται ένας συγγραφέας;
Κάποια μέρα ίσως ένα βιβλίο μου υπάρχει ξεχασμένο σε ένα ράφι μίας βιβλιοθήκης. Ίσως το αντίτυπο ενός δικού μου έργου βρίσκεται στο κομοδίνο κάποιου λίγο πριν γύρει να αποκοιμηθεί. Μπορεί να έχει σημειώσει και τις σελίδες του, ποιος ξέρει…
Κάποια μέρα μπορεί ένα έργο μου να υπάρχει σε μία στάση ενός λεωφορείου παρατημένο από κάποιον. Κάποιος περαστικός μπορεί να το δει και να το ανοίξει, κάποιος άλλος μπορεί να το προσπεράσει αδιάφορα ή να το ρίξει κάτω στα βρώμικα νερά και να καταστραφεί.
Κάποια μέρα μπορεί μία εφημερίδα να δώσει δώρο μία συλλογή με ποιήματά μου ή να τα ζητήσει κάποιος σε ένα βιβλιοπωλείο. Κάποιος πωλητής μπορεί να τα γνωρίζει, κάποιος άλλος να ψάχνει για να τα βρει ώρες πολλές…
Αυτή είναι η χαρά, η προσδοκία του κάθε συγγραφέα. Να αγγίξει τις καρδιές των ανθρώπων με τα κείμενα της καρδιάς του. Να κάνει και άλλους ανθρώπους να κλάψουν, να γελάσουν, να σκεφτούν διαβάζοντας τις δικές του σκέψεις.
Αυτό, λοιπόν, ονειρεύεται ο άνθρωπος που γράφει… να υπάρξει έστω και μία ψυχή στον κόσμο αυτό που θα αγαπήσει τα κείμενά του και θα τα βάλει μέσα στην καρδιά του…
