Η θρησκεία μάς κάνει πιο ηθικούς ή ευτυχισμένους;

5 1 1 1 1 1 Βαθμολογία 5.00 (15 Ψήφοι)

Η θρησκεία μάς κάνει πιο ηθικούς ή ευτυχισμένους;

Είναι γεγονός πως η θρησκεία αποτελεί τον μοναδικό θεσμό που προστατεύεται διαρκώς από κάθε μορφή κριτικής. Και είναι παράδοξο να σκεφτούμε πόσο μεγάλη είναι η έλλειψη ανοχής που υπάρχει στο συγκεκριμένο θεσμό, συγκριτικά με κάθε άλλον τομέα στη ζωή. Μπορείς π.χ. να ασκήσεις κριτική στα μουσικά γούστα του άλλου, στον τρόπο που ντύνεται ή στο φαγητό που του αρέσει να τρώει. Όταν όμως η κουβέντα γέρνει σε ένα οποιοδήποτε ζήτημα θρησκευτικής φύσεως, πρέπει η συζήτηση να αποφεύγεται πάντοτε και το γνωστό παράπονο των πληγωμένων αισθημάτων να κάνει την εμφάνισή του.

Η θρησκεία είναι γνωστό πως αποτελεί καταφύγιο για πολλούς πληγωμένους ανθρώπους, οι οποίοι προστρέχουν σε εκείνη για να βρουν παρηγοριά και στήριξη. Ίσως αυτός να είναι και ένας λόγος που αντιδρούν τόσο σκληρά και είναι τόσο απόλυτοι όταν κάποιος αμφισβητεί ή ασκεί κριτική σε αυτό που πιστεύουν. Διότι αισθάνονται πως εκείνη τη στιγμή υπάρχει αποδόμηση σε αυτό από το οποίο εκείνοι αντλούν παρηγοριά. Ακόμα και να είναι έτσι όμως, ακόμα και αν τα συναισθήματα κάποιου πληγώνονται, είναι ένας αρκετός λόγος για να στέκεσαι εμπόδιο στην έκφραση μίας αντίθετης γνώμης; Εμένα μου αρέσει τρομερά πολύ η ροκ μουσική, την προτιμώ από κάθε άλλο είδος. Με κάνει να αισθάνομαι όμορφα, να ξεχνιέμαι και να αντλώ δύναμη. Όμως, δεν είμαι έτοιμη να καταραστώ, να βρίσω ή να κάνω τα πάντα για να απαγορεύσω σε ένα άλλο άτομο την άσκηση κριτικής σε εκείνη. Ένας φυσικός ή μαθηματικός δε θα σου θυμώσει αν του υποδείξεις ένα λάθος του. Αντιθέτως, θα σε ευχαριστήσει διότι τον ωθείς να γίνει καλύτερος, του φανερώνεις μία λάθος οπτική με την οποία μέχρι πρότινος έβλεπε τον κόσμο. Και αυτή είναι η χαρά της διανοητικής έρευνας, να χαίρεσαι όταν σου δείχνουν πως κάπου κάνεις λάθος. Αλλά ακόμα και αν ψυχολογικά η άσκηση της πίστης μου δημιουργεί ευφορία, αυτό δε σημαίνει αυτόματα πως αυτή είναι αληθινή ή σωστή.

Εννοείται πως θα ένοιωθα προσβεβλημένη αν κάποιος ειρωνευόταν ή προσέβαλλε την  οικογένεια, τους φίλους ή τους αγαπημένους μου ανθρώπους. Όμως, άλλο η προσβολή και άλλο η άσκηση κριτικής. Όπως και άλλο ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος από έναν θεσμό ο οποίος κυριαρχεί στην κοινωνία, έχει απεριόριστες ελευθερίες , καταπιέζει ολόκληρες ομάδες ανθρώπων και επηρεάζει ακόμα και τη ζωή εκείνων που δεν επιθυμούν να συμμετέχουν σε αυτή. Όταν λοιπόν, έχεις τόσο μεγάλο λόγο στην κοινωνία και πολλά από αυτά που υποστηρίζεις δεν έχουν επιστημονική βάση, τότε είναι αυτονόητο πως θα κριθείς και σου ασκηθεί κριτική.

Ως ένα άτομο που διάβαζε τη Βίβλο από πολύ μικρή και έφτασα και σήμερα στο σημείο να τη γνωρίζω απταίστως, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός πως άνθρωποι που χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους πιστό δεν έχουν μπει ποτέ στη διαδικασία να ξεφυλλίσουν το ιερό βιβλίο της πίστης τους και να είναι εντελώς αδαείς ως προς το περιεχόμενό του. Κάθε φορά που ανέφερα αποσπάσματα από διάφορες επιστολές ή από βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης σε άτομα διαπίστωνα πως υπήρχε άγνοια και ουσιαστικά κανένας δεν είχε αφιερώσει λίγη ώρα στο να διαβάσει αυτό που υποτίθεται πως πιστεύει. Αν κάποιος έμπαινε στον κόπο να εντρυφήσει στο νόημα αυτών που πιστεύει, θα διαπίστωνε πως τα περισσότερα από αυτά που πράττει στην  καθημερινή του ζωή για αυτή χαρακτηρίζονται ως αμαρτία. Άνθρωποι λοιπόν που δεν είναι συνεπείς ως προς αυτά που λέει η πίστη τους, αισθάνονται πως προστατεύουν το Θεό και την Εκκλησία -λες και έχουν ανάγκη από προστασία- ακριβώς επειδή θέλουν εκείνοι να πιστέψουν για τον εαυτό τους πως είναι αληθινοί πιστοί με το να λοιδορούν εσένα. 

Η πίστη χρειάζεται για να είμαστε καλοί άνθρωποι; διερωτώμαι. Η πίστη είναι εκείνη που μας κινεί να είμαστε τίμιοι, σωστοί, πιστοί, να έχουμε σεβασμό; Η θρησκεία σε διδάσκει να πιστεύεις πως το να δείχνεις καλοσύνη και αγάπη στους άλλους είναι ένα τρόπος για να κερδίσεις την αιώνια ζωή. Τι είδους ηθική είναι εκείνη στην οποία δε σε ενδιαφέρει ουσιαστικά το καλό των άλλων αλλά η δική σου ανταμοιβή; Η αλήθεια είναι πως δε χρειάζεται να μυείσαι στο φόβο για να αγαπάς το συνάνθρωπο, τους φίλους σου ή να βοηθάς τον άλλο όταν σε έχει ανάγκη. Αντιθέτως, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να διαπιστώσει και μόνος του πως η βοήθεια απέναντι στους άλλους ή η προσφορά είναι μία από τις μεγαλύτερες πηγές ευδαιμονίας στη ζωή. Η αγάπη, η βοήθεια και η καλοσύνη είναι εγγενή ανθρώπινα στοιχεία που κάποιος μπορεί να τα έχει και χωρίς να έχει διαβάσει κάποια αρχαία κείμενα. Πόσο ηθική μπορεί να είναι μία θρησκεία όταν αντιμετωπίζει ολόκληρες ομάδες ανθρώπων, όπως τις γυναίκες και τους ομοφυλόφιλους, ως υποδεέστερους;

Κλείνοντας αυτές τις λίγες γραμμές με τις σκέψεις μου, θεωρώ πως ο σεβασμός στον άνθρωπο πρέπει να τονιστεί ώστε να ζούμε σε μία κοινωνία όπου άθεοι και ένθεοι θα μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά, σεβόμενοι ο ένας το πιστεύω του άλλου.

Η θρησκεία μάς κάνει πιο ηθικούς ή ευτυχισμένους;

Μαρία Σκαμπαρδώνη

Είμαι Δημοσιογράφος. Εκτός από το tempo.gr, αρθρογραφώ σε πολλά περιοδικά και blogs, όπως είναι ο Κλόουν, το e-Psychology και ο Λόγιος Ερμής.

Σχόλια (2)

Αυτό το σχόλιο ελαχιστοποιήθηκε από τον επόπτη στον ιστότοπο

«Eίτε τον καλέσεις είτε όχι, ο Θεός είναι παρών»
(Καρλ Γιουγκ)
«Ο αθεϊσμός τότε θα είναι συνεπής με τον εαυτό του, όταν θα ’χει υπερβεί την ίδια την απιστία του. Όταν δεν θα θέτει καν το πρόβλημα του Θεού»
(Μαρξ)
«Ο πραγματικός άθεος, παιδί μου, δεν ασχολείται με κάτι που δεν πιστεύει. Εκείνος όμως, που δηλώνει άθεος και βρίζει το Θεό, δεν είναι άθεος. Είναι Θεομάχος»
(Γεροντικό)
«Ὅταν κάποιος παύσει νὰ πιστεύει στὸ Θεὸ, δὲν σημαίνει ὅτι δὲν πιστεύει, ἀλλὰ ὅτι πιστεύει σὲ ὁτιδήποτε»
(Γ. Τσέστερσον)
««Όταν οι άνθρωποι σταματούν να πιστεύουν στον Θεό, δεν είναι ότι δεν πιστεύουν πια τίποτα. Πιστεύουν στα πάντα»
(Ουμπέρτο Έκο)
«Όταν ο άνθρωπος πάψει να πιστεύει στον Θεό, πιστεύει ό,τι μαλακία βρεθεί μπροστά του»
(Nicolas Gomez Davila)

Το να τίθεται ξανά και ξανά το θέμα της ύπαρξης του Θεού από αθέους, σημαίνει ότι πιστεύουν στο Θεό. Αυτή η εμμονή των αθέων να ασχολούνται με το Θεό, σημαίνει ότι τελικά πιστεύουν και αυτοί στο Θεό. Η εμμονή τους να ασχολούνται με κάτι που λένε πως δεν υπάρχει, σημαίνει ότι φοβούνται τελικά πως υπάρχει. Μόνο όταν υποψιάζεσαι πως κάτι υπάρχει, ασχολείσαι μαζί του.
Δε νιώθεις άνετα με την απιστία σου, γι’ αυτό ασχολείσαι τόσο πολύ με την πίστη μου.
Έχει πολλές αμφιβολίες μέσα του για την αθεΐα του, όποιος επιτίθεται με πάθος κατά της θρησκείας. Στην ουσία προσπαθεί να τις κατασιγάσει.
Οπωσδήποτε από ανασφάλεια επιτίθεται κανείς με πάθος, κατά της θρησκείας. Επειδή δεν πιστεύει στην απιστία του. Είναι πιστός απ’ την ανάποδη.
Αν ο Θεός έχει πεθάνει μέσα σου, έχει πεθάνει παντού. Σε σένα μιλάω. Που λες ότι ο Θεός πέθανε. Δεν πέθανε ο Θεός. Εσύ πέθανες. Σε πεθαμένες καρδιές η Ζωή δε μιλάει.
Καλά είναι και χωρίς Θεό, αρκεί να μην τον έχεις ανάγκη. Ποιος δεν έχει ανάγκη από το Θεό; Όλοι έχουν ανάγκη από το Θεό, ακόμα και οι άθεοι, γι’ αυτό και έχουν επινοήσει έναν δικό τους θεό.
Αν ο Θεός δεν ικανοποιεί το λογικό σου, είναι γιατί αντικαταστάθηκε από κάποιο άλλο θεό. Άθεος πάντως δεν είσαι. Μη βαυκαλίζεσαι.
Αντικατέστησες το Θεό με έναν άλλο θεό. Άθεος πάντως δεν είσαι. Μη βαυκαλίζεσαι.
Εγκαταλείπεις το Θεό, μόνο όταν έχεις βρει αντικαταστάτη του. Δεν εγκαταλείπεις το Θεό παρά μόνο αφού βρεις αντικαταστάτη του.
Το κενό που αφήνει η απουσία του Θεού από τη ζωή μας, σπεύδουν να το καλύψουν ένα σωρό είδωλα.
Πραγματικά δεν έχεις ανάγκη από Θεό, αφού είσαι ο θεός. Έχει ανάγκη από Θεό, ο θεός;
Ο μόνος Θεός που πιστεύει ο άθεος είναι ο εαυτός του.
Ένα φάντασμα του εαυτού τους είναι για πολλούς ο Θεός. Ειδικά για τους άθεους. Αυτό προσκυνούν.

"ΠΙΕΡΙΟΣ"
Αυτό το σχόλιο ελαχιστοποιήθηκε από τον επόπτη στον ιστότοπο

Βαθυστόχαστη αφέλεια! Χε, χε, χε!..

"ΠΙΕΡΙΟΣ"
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια εδώ

Αφήστε τα σχόλιά σας

  1. Δημοσίευση σχολίου ως επισκέπτης.
Συνημμένα (0 / 3)
Μοιραστείτε την τοποθεσία σας
Πληκτρολογήστε το κείμενο που παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δεν είναι σαφές;

Please publish modules in offcanvas position.