Ζώα και ζωολογικά πάρκα

4.75 1 1 1 1 1 Βαθμολογία 4.75 (12 Ψήφοι)

Ζώα και ζωολογικά πάρκα

Γράφει η αναγνώστριά μας Αλεξάνδρα Οικονόμου

Με αφορμή τη θανάτωση ενός γορίλα στον Ζωολογικό Κήπο του Σινσινάτι, στην πολιτεία Οχάιο, όπου ένα αγόρι 4 χρονών έπεσε μέσα στο χώρο καταλύματος του ζώου, προκλήθηκε υπέρμετρη οργή και ερωτηματικά σχετικά με την ασφάλεια αλλά και την ηθική των ζωολογικών κήπων.

Ο γορίλας, εν ονόματι  Χαράμπε, βρισκόταν σε ένα από τα κλουβιά του κήπου αυτού, όπως έκανε καθ’ όλη την διάρκεια της παραμονής του εκεί. Ξαφνικά μια μέρα, ένα 4άχρονο παιδάκι, έπεσε στο κλουβί αυτού του τεράστιου γορίλα, εξαιτίας της απροσεξίας των γονιών του. Εκείνη ήταν η τραγική στιγμή όπου οι φύλακες του κήπου, θέλοντας να σώσουν το μικρό παιδί από τα χέρια του «κτήνους», πυροβόλησαν σκοτώνοντας αστραπιαία τον γορίλα.

Και εδώ είναι που μου έρχεται η εξής ερώτηση στο μυαλό: για ποιο λόγο υπάρχουν οι  ζωολογικοί κήποι από την στιγμή που δεν έχουν τα κατάλληλα μέτρα προστασίας, ταυτόχρονα για τα ζώα αλλά και τους επισκέπτες; Τα καταλύματα αυτά δεν πρέπει να περνούν από έναν στοιχειώδη έλεγχο πριν τους δοθεί κάποια έγκριση; Και ξαναρωτώ! Το συγκεκριμένο πάρκο, ποια επιτροπή το εξέτασε;

Από την άλλη βέβαια, το σκηνικό αυτό θα μπορούσε να έχει διαδραματιστεί οπουδήποτε στον κόσμο. Αν όμως τα ζωολογικά πάρκα υπήρχαν μόνο για να προστατεύουν ζώα προς εξαφάνιση, και όχι για να τα βάζουν σε μια κερδοφόρα γυάλα;  

Αυτή τη στιγμή είμαστε μάρτυρες μιας αποτρόπαιης και εγκληματικής δράσης, την οποία προκάλεσε η απροσεξία ενός παιδιού, ως αποτέλεσμα της άγνοιας κινδύνου  και της αμέλειας των κηδεμόνων του. Και υπάρχουν και πολλά άλλα τέτοια παραδείγματα, όπως: Binky η πολική αρκούδα (1994, Ζωολογικός Κήπος Άνκορατζ-Αλάσκα), Η δολοφονική επίθεση των πέντε γκρίζων λύκων (1996, HALIBURTON FOREST & WILDLIFE RESERVE, Οντάριο-Καναδάς), Μίλα η Ελεφαντίνα (2012, Ζωολογικός Κήπος Franklin, Νέα Ζηλανδία), Jabari ο γορίλας (2004, Ζωολογικός Κήπος Ντάλας, ΗΠΑ) κλπ.

Και τίθεται το εξής ιδεολογικό ερώτημα: τα ζώα βρίσκονται στα κλουβιά, ή μήπως όχι; Τα ζώα είναι ψυχές, οι οποίες αν αισθανθούν ότι διατρέχουν κάποιον κίνδυνο, μόνο τότε επιτίθενται. Γιατί λοιπόν δεν το βάζουμε στο μυαλό μας; Γιατί προκαλούμε πόνο σε ανυπεράσπιστα πλάσματα τα οποία κρατάμε σε κλουβιά; Ας γίνουμε λίγο ρεαλιστές.

Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα, και ακόμα μας ταλανίζουν άτεγκτα θέματα τα οποία θα μπορούσαμε ως ανθρωπότητα να έχουμε εξαλείψει.

Ζώα και ζωολογικά πάρκα

Let’s all love and protect our nature, humans!

* Το άρθρο-σχόλιο περιλαμβάνει πληροφορίες από είδηση που δημοσιεύθηκε στο CNN Greece.
Σημείωση:Το tempo.gr δημοσιεύει όλα τα κείμενα των αναγνωστών που βρίσκονται στο πνεύμα της ιστοσελίδας, χωρίς καμιά λογοκρισία. Σε περίπτωση που επιθυμείτε κι εσείς να δημοσιευθεί κάποιο άρθρο σας, μπορείτε το αποστείλετε, μαζί με ένα σύντομο βιογραφικό, στην ηλεκτρονική διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.. Διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες εδώ.

Σχόλια (0)

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια εδώ

Αφήστε τα σχόλιά σας

  1. Δημοσίευση σχολίου ως επισκέπτης.
Συνημμένα (0 / 3)
Μοιραστείτε την τοποθεσία σας
Πληκτρολογήστε το κείμενο που παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δεν είναι σαφές;

Please publish modules in offcanvas position.