Το ξεπούλημα της ΔΕΗ και το τέλος των ψευδαισθήσεων

5 1 1 1 1 1 Βαθμολογία 5.00 (28 Ψήφοι)

Το ξεπούλημα της ΔΕΗ και το τέλος των ψευδαισθήσεων

Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που λαμβάνει χώρα στον τόπο μας τα τελευταία χρόνια δεν βασίζεται σε κάποιο μυστικό σχέδιο που εκπορεύεται από άγνωστους και σκοτεινούς κύκλους αλλά αποτελεί την υλοποίηση μιας προδιαγεγραμμένης καπιταλιστικής επιδρομής, η οποία θα διενεργείται για όσο χρόνο ο μόχθος των εργαζομένων θα αποφέρει κέρδη. Αυτό που δεν είχαμε και πιθανώς δεν έχουμε ακόμα επαρκώς αντιληφθεί είναι η μεθόδευση της εναλλαγής των κυβερνήσεων, ώστε να εφαρμόζονται εύκολα και χωρίς αντιδράσεις όλα όσα ζητούν οι επικυρίαρχοι. Έτσι, η «Δεξιά» και η «Αριστερά» δίνουν η μια στην άλλη τη σκυτάλη, αλλά πίσω από τη διαφορετική φρασεολογία και τις επιφανειακές διαφορές τους, υπάρχει κάτι πολύ πιο σπουδαίο που τις ενώνει: ότι εκτελούν με σύμπνοια και προσήλωση τις ίδιες άνωθεν εντολές, που εξυπηρετούν τους λίγους εις βάρος των πολλών.

Αυτό έγινε πιο φανερό τις τελευταίες μέρες της προεκλογικής περιόδου, όταν δηλαδή δημοσιοποιήθηκε το θέμα της υποτιθέμενης χρεοκοπίας της ΔΕΗ, χωρίς ουσιαστική αντίδραση από την τότε κυβέρνηση. Θα είναι, άλλωστε, πολύ μεγάλο ατόπημα γι’ αυτούς αν η ΔΕΗ δεν ιδιωτικοποιηθεί. Το πρόβλημά τους βέβαια δεν είναι η ιδιωτικοποίηση, που γι’ αυτό το έδαφος είναι στρωμένο, αλλά το πώς θα την κομματιάσουν ώστε το κάθε κομμάτι να είναι κερδοφόρο. Κάποτε ίσως και να μη δίναμε ιδιαίτερη σημασία, τώρα όμως γνωρίζουμε πως κάθε τέτοια κίνηση έχει κάποιο στόχο, ο οποίος φυσικά ούτε είναι αμελητέος, ούτε ανώδυνος για το λαό.

Οι συγκεκριμένες πολιτικές δεν αποτελούν κάτι καινούριο. Οι λογικές αυτές έκαναν την εμφάνισή τους αμέσως μετά τον Β’ ΠΠ, πακέτο μαζί με τους Βορειοατλαντικούς και Ευρωενωσιακούς σχεδιασμούς, όταν η ντόπια άρχουσα τάξη για λόγους ύπαρξής της, δήλωνε τυφλή υποταγή σε κάθε καπιταλιστικό σχεδιασμό. Εξ ου και το ανήκουμε στη Δύση του «εθνάρχη»  Καραμανλή και η πρόσφατη ρήση του Παυλόπουλου ότι βρισκόμαστε στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ. Που πάει να πει, δηλαδή, πως παραμένουμε αμετανόητα προσηλωμένοι και υποταγμένοι στα ξένα προς το λαό συμφέροντα και πολύ μακριά από κάθε λαϊκή διεκδίκηση. Άλλωστε, τα μνημόνια και ο τρόπος που επιβλήθηκαν αυτό υποδηλώνουν ξεκάθαρα.

Δεν υποστηρίζουμε την ύπαρξη των δημόσιων επιχειρήσεων με τη σημερινή τους μορφή, αν και το συγκεκριμένο μοντέλο αυτοί το επέβαλλαν γιατί έτσι τους βόλευε τότε, δηλαδή της κομματικής πελατείας, των προκλητικών αποδοχών, της αδιαφάνειας και της εξυπηρέτησης των ημετέρων, όμως με κανένα τρόπο δεν θα επικροτήσουμε κιόλας το ξεπούλημα της μεγαλύτερης δημόσιας επιχείρησης και μάλιστα έναντι πινακίου φακής, αφού είναι πλέον φανερό πως και αυτή τη φορά κάτι τέτοιο δρομολογείται.

Δεν έχει κανένα νόημα να επιχειρηματολογήσουμε απέναντι στη θεμελιώδη λογική και στρατηγική προπαγάνδα της κυβέρνησης, που συνεπικουρείται σχεδόν από όλους, με μοναδικό στόχο το ξεπούλημα κάθε κερδοφόρου περιουσιακού στοιχείου του ελληνικού κράτους. Ένα μόνο μπορούμε να πούμε μετ’ επιτάσεως και παρρησίας: πως οι κυβερνήσεις εκλέγονται για να υπηρετήσουν και να υποστηρίξουν τα συμφέροντα του κράτους και των πολιτών από τους οποίους εκλέγονται. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση που τα τοκογλυφικά λόμπι έχουν μηδενίσει την αξία της ΔΕΗ, η λογική λέει ότι δεν πουλάς. Γιατί η ΔΕΗ πέραν της ανυπολόγιστης αξίας της συγκεντρώνει πολλά κοινωνικά χαρακτηριστικά. Αποτελεί παράγοντα σταθεροποιητικό και υποβοηθητικό στην μικρή επιχείρηση, την αγροτική οικογένεια, τον ανήμπορο άνθρωπο και όχι εργαλείο καταπίεσης στα χέρια ενός στυγνού εκμεταλλευτή ή μιας πολυεθνικής. Αλλά η Ελλάδα πλέον έχει μετατραπεί σε «κρανίου τόπο», που τίποτα δεν παράγει και είναι εντελώς αφιλόξενος για το λαό του. Οι όποιες ψευδαισθήσεις είχαμε για μια χώρα παραγωγική και προοδευτική έχουν προ πολλού ενταφιαστεί, μαζί με τα μνημόνια και το πολιτικό κατεστημένο, το οποίο διαχρονικά φαντάζει πολύ «λίγο», αν όχι κάτι άλλο χειρότερο.

Τώρα μας μιλάνε για το «σώσιμο» της ΔΕΗ, θριαμβολογώντας πως θα το κάνουν όπως και στην περίπτωση του ΟΤΕ, τον οποίο βέβαια παραλείπουν να μας πουν γιατί τον πούλησαν από τη στιγμή που ήταν μια εύρωστη εταιρεία που είχε μόνο κέρδη και μάλιστα πολύ πριν τα μνημόνια. Λες και αργότερα δεν χάρισαν τα διόδια που μόνο λεφτά εισέπρατταν, ή τόσα άλλα με παρόμοιο τρόπο και πάντοτε με μια απίθανη δικαιολογία...

Αυτό εξηγεί άλλωστε την ευκολία με την οποία καταστρατηγήθηκαν όλα τα εργατικά και ανθρώπινα δικαιώματα και κουρελιάσθηκε το σύνταγμα, χωρίς μάλιστα να ανοίξει μύτη. Τώρα μας λέει η προηγούμενη κυβέρνηση και νυν αντιπολίτευση ότι θα εναντιωθεί σε κάθε μέτρο που θα είναι ενάντιο στις κατακτήσεις των εργαζομένων. Μα, έχουν αφήσει πια κάποια εργατική κατάκτηση; Όλα έχουν ήδη καταπατηθεί με το πρόσχημα των μνημονίων. Δυστυχώς, η υποκρισία περισσεύει…

Δημήτρης Περτέσης

Εργάτης του κόσμου, από συνήθεια σκεπτόμενος. Δεν ξέρω γιατί αποτυπώνω τις σκέψεις μου στο χαρτί, ίσως για να βρω συνοδοιπόρους, ή για να πάει η σκέψη μου πιο πέρα. Μπορεί γιατί έχω κάτι να πω, ή ακόμη μπορεί να μην και έχω τίποτα καλύτερο να κάνω, όμως το πιο σίγουρο γιατί είναι βαθιά μέσα μου χαραγμένο, πως ο λόγος είναι το πιο δυνατό όπλο του πολιτισμού, είναι ο άνθρωπος και 'γω απλά νομίζω πως είμαι αυτό...

Σχόλια (0)

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια εδώ

Αφήστε τα σχόλιά σας

  1. Δημοσίευση σχολίου ως επισκέπτης.
Συνημμένα (0 / 3)
Μοιραστείτε την τοποθεσία σας
Πληκτρολογήστε το κείμενο που παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δεν είναι σαφές;

Please publish modules in offcanvas position.