Ό,τι δεν λύεται, κόπτεται!
Να μένεις όπου χώρας και να φεύγεις όπου στριμώχνεσαι. Το μόνο που σου έμεινε είναι η αξιοπρέπειά σου.
Είσαι έξυπνος άνθρωπος, έχεις λογική και έχεις και καρδιά. Ζύγισέ τα λίγο και θα είσαι ευτυχισμένος.
Έχεις ένστικτο και μπορείς να διακρίνεις πού σκορπάς χαρά και πού όχι. Όλα σου μιλάνε εξαρχής, όλα σου μιλάνε στην πορεία.
Μην περιμένεις ξεκάθαρες απαντήσεις από τους ανθρώπους και αν τους βρεις, να είσαι χαρούμενος που για λίγο τους βρήκες.
Οι άνθρωποι πλέον δεν μιλούν με λόγια αλλά με πράξεις. Εσύ περιμένεις έναν αληθινό λόγο ενώ έχεις αληθινές πράξεις, και βγαίνεις ο θιγμένος.
Γιατί να είσαι το θύμα;
Πώς το επιτρέπεις αυτό;
Ο φίλος σου, ο σύντροφός σου, ο συγγενής σου θα σου δείξουν με απλές πράξεις κατά πόσο τους περισσεύεις και κατά πόσο όχι. Ποιος ο λόγος να μένεις και να υπεραναλύεις τα πάντα;
Μα, γιατί αναλώνεσαι στην κόλαση ενώ υπάρχει και ο παράδεισος;
Αφού ξέρεις, αφού το βλέπεις, μην παιδεύεσαι με το να το ακούσεις, γιατί δε θα το ακούσεις.
Αδύναμος είσαι και πιάνεσαι από αυταπάτες για να μένεις κολλημένος σε ανθρώπους και καταστάσεις που σε κόβουν στα μέτρα τους.
Ο αληθινός φίλος σου, ο αληθινός σύντροφός σου, δεν θα σου δώσει το δικαίωμα των δεύτερων σκέψεων και των αμφιβολιών.
Θα είσαι εκεί ήρεμος, γαλήνιος, θα παίρνεις και θα δίνεις πριν σου ζητήσουν ή ζητήσεις.
Θα είστε φάροι ο ένας απέναντι στον άλλον που θα αναβοσβήνουν ρυθμικά, όχι ο ένας να σβήνει και ο άλλος να ανάβει εναλλάξ.
Να φεύγεις όπου στριμώχνεσαι, γιατί αν μείνεις θα σου κοπούν πολλές ανάσες. Κι εσύ γεννήθηκες για να ανασαίνεις. Όταν βγήκες από την μήτρα, πήρες την πρώτη σου ανάσα και τώρα την κόβεις. Γιατί στριμώχνεσαι;
Να είσαι ελεύθερος, για να ζήσεις την ζωή σου με αυτούς που αγαπάς και σε αγαπάνε. Κι όσο και αν λένε, εγώ θα σε αγαπώ και μη σε νοιάζει. Πλάνη είναι, απωθημένο είναι, αρρώστια είναι, επιθυμία περιμένοντας για κάτι που δεν θα γίνει. Και αν γίνει, πολύ μαγειρεμένο θα είναι, άνοστο και δεν θα τρώγεται!
Αποχώρησε αθόρυβα, με αξιοπρέπεια και κράτα τη δροσιά σου για μέρη που διψάνε και όχι για μέρη που έχουν ξηρασία.
Να είσαι το ψαλίδι και όχι το μέτρο.
Γιατί η αξιοπρέπεια ούτε εννοείται, ούτε υπονοείται.
Όπως έλεγε και ο Μέγας Αλεξανδρος:
«Ό,τι δεν λύεται, κόπτεται.
Δεν φοβάμαι ένα στρατό λιονταριών που διοικούνται από ένα πρόβατο. Φοβάμαι έναν στρατό προβάτων που τα διοικεί ένα λιοντάρι!»
