Μπορεί η αγάπη να γίνει μίσος;
Η αγάπη μπορεί να αλλάξει και να γίνει κάτι άλλο;
Η αγάπη μπορεί να περάσει στην απέναντι πλευρά που είναι το μίσος;
Ποτέ δεν μετάνιωσες για όσα έδωσες και όσα ένιωσες, για λόγια και πράξεις που ανεχόσουν ενώ δεν σου άξιζαν, για τα λάθη που συγχωρούσες με ένα χαμόγελο, γιατί πίστευες ότι το άτομο που αγαπούσες όλα αυτά τα άξιζε!
Μέχρι και την απόρριψη άντεχες και μετά κάθε φορά που σου χτυπούσε την πόρτα την άνοιγες περιμένοντας με ανοιχτή την αγκαλιά σου.
Όλα αυτά όμως είχαν και ένα όριο, δεν ήταν συνεχή λάθη. Ήταν συνεχής πόνος, που κάποιος ήθελε να στον δώσει. Γιατί αυτός που αγαπούσες εσύ, ήθελε να σε βλέπει να πέφτεις, να γελάει, και όταν σε έχανε, να σε γυρνάει, για να ξαναγελάει.
Κάποιος γέλαγε, κάποιος πονούσε και κάπως έτσι η αγάπη περνάει στην απέναντι πλευρά, στο μίσος.
Το μίσος δεν σημαίνει ότι απαραίτητα θα κάνεις κακό στον άλλον, αλλά είναι ένα συναίσθημα που κάποια στιγμή θα το νιώσεις.
Όταν όμως νιώσεις το μίσος, να ξέρεις ότι έχεις ανοίξει την πόρτα να φύγεις ολοκληρωτικά.
Το μίσος ναι, πάει μαζί και με την αγάπη. Όσο αγαπήσεις μπορεί και να μισήσεις, και όταν νιώσεις ότι μισείς, θα είναι το ξεκίνημα της λύτρωσής σου.
Το συναίσθημα του μίσους να το χρησιμοποιήσεις όχι για να εκδικηθείς, αλλά για να νιώσεις το απόλυτο κενό.