Το «φρικιό» που κρύβουμε μέσα μας...

5 1 1 1 1 1 Βαθμολογία 5.00 (24 Ψήφοι)

Το «φρικιό» που κρύβουμε μέσα μας...

Τελικά όλοι είμαστε «φρικιά» κι όποιος πει ότι είναι «φυσιολογικός» κάτι θα του έχει διαφύγει ή είναι φρικιό και νομίζει ότι δεν είναι...

Είμαστε όλοι ξεχωριστοί με έναν μοναδικό τρόπο και γι’ αυτό με κανέναν δε μπορούμε «να τα βρούμε» 100% ή έστω 90...

Ούτε καν με τη μάνα και τον πατέρα μας...

Ούτε καν με τον αδερφό ή την αδερφή μας...

Ούτε καν με τον φίλο-σύντροφο-άντρα/γυναίκα μας...

Και φυσικά ούτε καν με τους φίλους μας...

Αυτό που έχει σημασία είναι η διαφορετικότητά μου να μη «διαλύει» την προσωπικότητα και τα νεύρα του άλλου...

Αυτό που έχει σημασία είναι οι παραξενιές μου να μην ξεπερνούν τα όρια τόσο, ώστε ο άλλος να με απομακρύνει...

Το σημαντικό είναι να είμαστε φρικιά τόσο, όσο μπορεί να αντέξει αυτός που θέλουμε να είναι φίλος μας και σύντροφός μας...

Το σημαντικό είναι να αγαπάμε τον άλλο και να μας κάνει χαρούμενους τόσο, ώστε να «συρρικνώνουμε» τη διαφορετικότητά του...

Από την άλλη, το να προσπαθώ ντε και καλά να είμαι/κάνω παρέα με κάποιον μόνο και μόνο επειδή έτσι γουστάρω, ενώ υπάρχουν αγεφύρωτα χάσματα μεταξύ μας, είναι απλά μαζοχισμός...

Και έτσι όπως είναι η ζωή σήμερα είναι τόσο κρίμα να χάνουμε χρόνο μαζοχιζόμενοι (αν υπάρχει τέτοια λέξη).

Ας κάνουμε στην άκρη...

Ας το αφήσουμε στο πλάι εκείνο το «φρικιό» που μας «χαλάει», μας στεναχωρεί, μας κάνει να νιώθουμε άβολα, αμήχανα, μας ρίχνει την ψυχολογία, μας διαλύει...

Μπορεί να πονάει, αλλά θα περάσει και θα βρούμε το επόμενο φρικιό που θα μας κάνει να χαμογελάσουμε, χαρούμε, καρδιοχτυπήσουμε, ερωτευτούμε, αγαπήσουμε βαθιά...

Βεβαια, ο καθένας επιλέγει ελεύθερα... Ίσως κάποιος δε θέλει να δεθεί ή δε θέλει να αγαπήσει. Δε θέλει να «ανοιχτεί» ή να ανταλλάξει συναισθήματα για λόγους δικούς του και είναι κι αυτό σεβαστό...

Είμαστε άπειρα φρικιά σ’ αυτόν τον κόσμο και κάπου υπάρχουν τα φρικιά που μας ταιριάζουν, φιλικά, ερωτικά, επαγγελματικά... σε όλους τους τομείς...

Είναι αυτό που λέμε «χημεία».

Ελευθερία επιλογής έχουμε όλοι δόξα τω θεώ, φρικιά παντού γύρω μας διαθέσιμα, με λίγη τύχη, λίγη χημεία και πάντα ακολουθώντας το ένστικτο, θα τα εντοπίσουμε...

Και το καλό είναι ότι αυτό θα συμβαίνει σε όλη μας τη ζωή... για πάντα...

Εμπνευσμένη για όλα αυτά από το τραγούδι των Radiohead “I’m a creep”, που λέει «μακάρι να ήμουν ιδιαίτερος, αλλά είμαι ένα φρικιό, ένας παράξενος, τι κάνω εδώ; Δεν ανήκω εδω...», θα παραφράσω τον στίχο:

 «Ανήκεις εδώ ακριβώς επειδή είσαι φρικιό και περίεργος..., όπως όλοι...»

Νατάσα Δανιήλ

Γεννήθηκα στην Καρδίτσα στις 25/7/79. Από τα 18 ως τα 23 μου έζησα στη Θεσ/κη, όπου σπούδασα Ιστορία και αρχαιολογία στο Α.Π.Θ. Στη συνέχεια έκανα μεταπτυχιακό στο ΕΑΠ (Σπουδές στην Εκπαίδευση). Από το 2003 ζω και εργάζομαι στην Καρδίτσα ως φιλόλογος. Έχω μια κόρη κι έναν γιο.

Σχόλια (0)

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια εδώ

Αφήστε τα σχόλιά σας

  1. Δημοσίευση σχολίου ως επισκέπτης.
Συνημμένα (0 / 3)
Μοιραστείτε την τοποθεσία σας
Πληκτρολογήστε το κείμενο που παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δεν είναι σαφές;

Please publish modules in offcanvas position.