Ο χρόνος αδέκαστος και αμείλικτος κριτής
Ο χρόνος άπαντα τοίσιν ύστερον φράσει. Λάλος γαρ
ούτος ουκ ερωτώσιν λέγει. (Ευριπίδης, 480-406 π.Χ.)
Μοιάζει σαν να πέφτουν απ’ τα σύννεφα οι συμμετέχοντες στον θίασο της κομματοκρατίας για την οικονομική καταστροφή, η οποία πλησιάζει ορμητικά και φαντάζει αναπόφευκτη.
Η βαριά βιομηχανία του τουρισμού δεν φαίνεται να περπατάει φέτος, λένε και ξαναλένε. Αδιάσειστο άλλοθι για το επικείμενο βατερλό, τι άλλο; Ο κορωνοϊός.
Ήταν κάτι που η Ελλάδα με τίποτα δεν χρειαζόταν αυτή τη στιγμή, αφού ακόμη δεν είχε συνέλθει από την 10χρονη περιπέτεια των μνημονίων. «Ενός κακού μύρια έπονται», όπως έχει πει και ο Σοφοκλής.
Όμως, η παρούσα συγκυρία θα αξιοποιηθεί για να σκεπάσει όλα τα «λάθη» και τις καταστροφικές πολιτικές των τελευταίων ετών.
Έτσι, ο κορωνοϊός θα αποβεί σανίδα σωτηρίας για αυτούς οδήγησαν τους Έλληνες, ακόμη μια φορά, στη φτώχεια και τη μιζέρια. Ο λόγος για όσους έχουν στα χέρια τους τις τύχες αυτής της χώρας και κάνουν κουμάντο.
Όμως ο χρόνος, που ασταμάτητα κυλάει, δείχνει την αλήθεια σαν αδέκαστος και αμείλικτος κριτής που είναι, αρκεί βέβαια να ανοίξει κανείς τα μάτια του και να την αντικρύσει.
Μας φανερώνει, λοιπόν, πως τόσο στο παρελθόν, όσο και σήμερα, τα ίδια συμφέροντα διαπλέκονται και ταλαιπωρούν τις ζωές των ανθρώπων σε κάθε ευκαιρία.
Πρόκειται για τα συμφέροντα που δεν αφήνουν τούτη εδώ τη χώρα να ορθοποδήσει και να βρει το δρόμο της.
Ευτυχώς, τούτος ο λαός είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει. Όλοι μαζί λοιπόν, οι πολλοί, θα το ξεπεράσουμε κι αυτό το εμπόδιο, έστω και δύσκολα.
Τα καλύτερα είναι πάντα μπροστά..!