«Τις πταίει» και «Cui bono»
- Κωνσταντίνος Σπ. Μπακέας
- PLUS
Η σημερινή μέρα το πρώτο πράγμα που μας φέρνει στο νου, είναι να αποδώσουμε ευθύνες για όλη αυτή την τραγωδία που συνέβηκε και ίσως συμβαίνει ακόμη σε κάποια σημεία. Το να θρηνείς τόσα θύματα, σε μια μέρα, σε περίοδο ειρήνης και αναλογιζόμενοι τα τελευταία περιστατικά στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις και σε περίοδο Θρησκευτικής Ειρήνης, είναι από τα χειρότερα που μπορεί να σου συμβούν ως κοινωνία.
Ο τίτλος προέρχεται από το άρθρο του αείμνηστου Χ. Τρικούπη και την Λατινική φράση που χρησιμοποιείται για την εξιχνίαση εγκλημάτων.
Τι έγινε εκεί; Ποιος έβαλε τις φωτιές; Γιατί έβαλε τις φωτιές; Τι θα κερδίσει από τις φωτιές; Γιατί έβαλε φέτος τις φωτιές; Είναι κάποια από τα πρώτα ερωτήματα που θα έρθουν στο μυαλό του κάθε πολίτη.
Πριν ξεκινήσουμε όμως να απαντάμε στα παραπάνω ερωτήματα, καλό θα ήταν να κάνουμε μια σύντομη ανασκόπηση της ιστορίας. Κάπου λοιπόν στην δεκαετία του 1960 και αφού η Ελλάδα αρχίζει να αναπτύσσεται και ο κάθε Έλληνας αρχίζει να πιάνει κάποια χρήματα στα χέρια του, αποφασίζει να κάνει μια επένδυση που θα του δώσει μεγάλα κέρδη υποτίθεται σε βάθος χρόνου, με ελάχιστο αρχικό κεφάλαιο. Μα αν θα έχεις ελάχιστο αρχικό κεφάλαιο τι είδους κερδοφόρα επένδυση μπορεί να είναι αυτή που θα την κάνεις εσύ και θα έχεις τόσο μεγάλα κέρδη; Θα μπορούσε να την κάνει οποιοσδήποτε; Όχι, απαντάει ο νεοέλληνας επενδυτής, δεν μπορεί να την κάνει οποιοσδήποτε, γιατί η επένδυση δεν είναι νόμιμη. Δηλαδή θα κάνεις μια παράνομη επένδυση; Ναι απαντάει ο νεοέλληνας επενδυτής, θα είναι παράνομη στην αρχή, μετά από λίγα χρόνια και με πολιτική πίεση, έχουμε και μερικά μέσα στα υπουργεία και την κυβέρνηση, θα την καθαρίσουμε την δουλειά και θα βγάλουμε πολλά φράγκα απαντάει και στο κάτω κάτω δεν θα χάσουμε και τίποτα, ένα μικρό αρχικό κεφάλαιο είναι, άμα κάτσει, έκατσε η μπίζνα! Και τι μπίζνα είναι αυτή ρε καρντάση; Κοίταξε να δεις. Είναι κάτι δάση που είχαν δώσει τη χρήση τους μόνο για εκμετάλλευση (ρητίνευση, εμβολιασμό αγριελαίων κλπ) πριν από 50 χρόνια περίπου, τώρα που αναπτυσσόμαστε και θα έρθουν να μείνουν περισσότεροι στην Αττική, θα χρειαστούν περισσότερες εκτάσεις που θα μπουν στο σχέδιο και θα τα πουλήσουμε για οικόπεδα. Άσε που κάποια είναι φιλέτα δίπλα στο κύμα, εκείνα άμα τα καθαρίσουμε θα πουληθούν χρυσάφι. Μα ρε φίλε το άρθρο 60 του Νόμου 86/1969, καθώς και ο παλιότερος νόμος του 1929, απαγορεύει ρητά την κατάτμηση στα δάση. Έλα μωρέ στην Ελλάδα είσαι, λίγο από δω, λίγο από κει, θα τα βολέψουμε!
Κάπως έτσι λοιπόν ξεκινάει η ιστορία μας και το περίεργο σε αυτή την ιστορία είναι ότι γνωρίζουμε το τέλος και αυτό δεν έχει Happy end!
Μοιράστηκαν λοιπόν αυτά τα δάση στους γνωστούς και μη εξαιρετέους (από το νόμο) Δασικούς Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς. Έκαναν διάφορα σχέδια και άρχισαν να πουλάνε οικόπεδα ευάερα και ευήλια σε όποιον εν δυνάμει Έλληνα επενδυτή μπορούσαν. Βέβαια κανένας δεν πήρε τα οικόπεδα με το ζόρι. Όλοι πίστευαν ότι κάποτε θα πάρουν αξία και θα γίνουν και αυτοί πλούσιοι χωρίς να δουλέψουν, γιατί έτσι είχαν μάθει, ότι με την δουλειά δεν πλουτίζεις. Πλούσιος γίνεσαι μόνο αν κλέψεις. Όπως άλλωστε μας λέει και ο θυμόσοφος λαός, δούλεψε για να φας και κλέψε να ‘χεις. Εδώ βέβαια θα ήθελα να κάνω και ένα προσωπικό σχόλιο. Όλοι γνωρίζουμε ιστορίες συνανθρώπων μας, που έβγαλαν χρήματα δουλεύοντας είτε σκληρά είτε έξυπνα και ο περίγυρος τους θεωρεί πως βρήκαν λίρες… Ο πλούτος για την Ελλάδα δεν ήταν ποτέ αποτέλεσμα εργασίας ή έξυπνης ιδέας, αλλά αποτέλεσμα κλεψίματος και τυχοδιωκτισμού.
Πολλές από αυτές τις υποθέσεις μπήκαν όντως εντός σχεδίου ή κατάφεραν με άλλους τρόπους να χτίσουν, νόμιμα ή παράνομα. Υπάρχουν όμως μερικές περιπτώσεις στις οποίες δεν κατάφεραν να χτίσουν ή να πουλήσουν οικόπεδα. Η επένδυση έμεινε στα χαρτιά. Φήμες λένε ότι εντός των ερχόμενων μηνών θα βγει ένας νέος νόμος για τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς. Επίσης μια έρευνα που έγινε από τον Καθηγητή της Υλωρικής του ΑΠΘ, αναφέρει ότι τις χρονιές που έχουμε εκλογές έχουμε και τετραπλάσιες καμμένες εκτάσεις. Εκτός από τα παραπάνω αναρτήθηκαν και θα αναρτηθούν σύντομα οι Δασικοί χάρτες σε αυτές τις περιοχές (Κινέτα, Μαραθώνας κλπ). Οπότε για να ξαναγυρίσουμε στην Ιστορία μας, καταλαβαίνουμε ότι ήταν οι κατάλληλες συνθήκες για να ξεκαθαρίσουμε τα οικόπεδά μας, που πήραμε κοψοχρονιά. Έλα όμως που ο Ιούλιος μας τα χάλασε και μέχρι τώρα είχε βροχές. Δεν πειράζει όμως θα βρούμε την ευκαιρία.
Και την βρήκαν την ευκαιρία…..
Πάμε λοιπόν να απαντήσουμε στις αρχικές ερωτήσεις που θέσαμε στην αρχή.
Ερ. Τι έγινε εκεί;
Απ. Η αναρχία και ο τυχοδιωκτισμός έκαψαν ζωντανές ολόκληρες οικογένειες… Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε…
Ερ. Ποιος έβαλε τις φωτιές;
Απ. Η νοοτροπία του Έλληνα. Αν είχαμε καταλάβει όλοι μας ότι για να γίνεις πλούσιος, αρκεί να έχεις μια καινοτόμα ιδέα και τίποτα άλλο, ή ότι χρειάζεται να κάνεις όσο πιο σωστά και με συνέπεια την δουλειά σου, δεν θα χρειαζόταν να επενδύουν οι Έλληνες σε φούσκες (όπως το Χρηματιστήριο και τα ακίνητα).
Ερ. Γιατί έβαλε τις φωτιές;
Απ. Γιατί σε έναν παγκοσμιοποιημένο πλανήτη και μια Ενωμένη Ευρώπη ο Έλληνας συνεχίζει να κυνηγάει φαντάσματα και να βλέπει εχθρούς σε οτιδήποτε έχει να κάνει με την πρόοδο, την ανάπτυξη και την αειφορία. Άλλωστε αυτά είναι σατανικά πράγματα, του διαβόλου που θα μας βάλει τσιπάκια κλπ…
Ερ. Τι θα κερδίσει από τις φωτιές;
Απ. Ό,τι έχουν κερδίσει οι υπόλοιποι νομοταγείς συνεταιρισμοί, οι οποίοι λόγω κύρους, ή κάποιων διασυνδέσεων, ή λόγω ψήφων ή όλα αυτά μαζί, κατάφεραν να νομιμοποιήσουν τις αυθαιρεσίες τους.
Ερ. Γιατί έβαλε φέτος τις φωτιές;
Απ. Διότι υπάρχουν οι ιδανικές συνθήκες θερμοκρασίας και πιέσεως που λέγαμε και ‘μεις της Θετικής κατεύθυνσης…
Δυστυχώς η παραπάνω ιστορία δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Βέβαια δεν μπορούμε να βάλουμε όλες τις περιπτώσεις στο ίδιο τσουβάλι. Ούτε μπορούμε να κατηγορήσουμε την Δασική υπηρεσία ότι δεν έχει κάνει εργασίες πυροπροστασίας, καθότι στις περισσότερες περιοχές δεν γνωρίζει κανείς το ιδιοκτησιακό καθεστώς ή υπάρχει πολιτική πίεση να μην γκρεμιστούν τα αυθαίρετα. Επειδή είχα την τύχη να γνωρίσω κάποιους συναδέλφους από τα δασαρχεία των περιοχών αυτών, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι κάνουν ό,τι είναι δυνατόν εντός θεσμικών και πολλές φορές «πολιτικών» πλαισίων, αλλά ας μη γελιόμαστε, έτσι είναι η πιάτσα, όποιος πάει κόντρα στην πολιτική βούληση παίρνει μια μεταθεσούλα και συνεχίζει η ανοχή στα αυθαίρετα…
Σαν άνθρωπος, να στείλω τα θερμά μου συλλυπητήρια στις οικογένειες των (εντελώς) αδικοχαμένων ανθρώπων.
Σαν Δασολόγος, λυπάμαι για τα αδικοχαμένα δένδρα και ζώα και γενικότερα την καταστροφή που υπέστη το οικοσύστημα η οποία είναι μη αναστρέψιμη.
Σαν πολίτης ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ.
