Η εθελοντική αρθρογραφία με οδήγησε σε επαγγελματική άνοδο
Το να θέλεις να ασχοληθείς με τη συγγραφή, την ποίηση, τις τέχνες, τη μουσική στην Ελλάδα μοιάζει με άθλο. Πρόκειται για δραστηριότητες που δεν αποδίδουν εύκολα κέρδος, αντιμετωπίζονται υποτιμητικά από μεγάλη μερίδα του κόσμου και δε θεωρούνται καν εργασία και δραστηριοποίηση.
Μαθαίνουμε πως οτιδήποτε δεν αποφέρει κέρδος είναι χαμένος χρόνος και δεν προσφέρει ουσιαστικά τίποτα το αξιόλογο.
Όταν πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με την αρθρογραφία, γνώριζα πως τα πρώτα χρόνια θα ήταν δύσκολα. Ήξερα πως δε θα λάμβανα κάποια οικονομική αμοιβή, καθώς οι περισσότερες σελίδες οι οποίες αναζητούν αρθρογράφους, δεν έχουν τη δυνατότητα για πληρωμή. Τις περισσότερες φορές ζητάνε επίδοξους αρθρογράφους για απόκτηση «εμπειρίας» και δηλώνον πως απλώς δίνουν τη δυνατότητα έκφρασης της προσωπικής γνώμης στο αναγνωστικό κοινό.
Στην πορεία, συνεργάστηκα επαγγελματικά με αρκετές σελίδες. Έχω πληρωθεί πολύ καλά, έχω πληρωθεί μέτρια και δεν έχω πληρωθεί και … καθόλου. Αλλά αυτή είναι η μαγεία του επαγγέλματος του δημοσιογράφου/κειμενογράφου, η δυσκολία του.
Πάντοτε τον αρχικό ενθουσιασμό του περιγύρου μου όταν τους ανέφερα ότι ασχολούμαι με τη συγγραφή, διαδεχόταν μία ελαφριά απογοήτευση κάθε φορά που απαντούσα πως για το μεγαλύτερο μέρος του κόπου μου δεν αμείβομαι. Και ενώ μου έλεγαν πως αυτό που κάνω δε θα με οδηγήσει κάπου, τους απαντούσα πως θα καταφέρω να πετύχω στο χώρο της συγγραφής που τόσο επιθυμώ.
Δε με έκαμπταν τα αρνητικά τους σχόλια. Πάντοτε στο μυαλό μου υπάρχει η φράση του Ουίνστον Τσώρτσιλ: «δε θα φτάσεις ποτέ στον προορισμό σου, αν ρίχνεις πέτρα σε κάθε σκυλί που γαβγίζει».
Στην πρώτη μου συνέντευξη για την εργασία του αρθρογράφου-μεταφραστή σε μία εταιρεία, δημιούργησε καλή εντύπωση το γεγονός πως είχα μεγάλη εμπειρία στην αρθρογραφία και τη συγγραφή κειμένων. Αυτό που μου έλεγαν πως δεν ωφελεί, τελικά, υπήρξε το μεγαλύτερο πλεονέκτημά μου σε μία κανονική επαγγελματική συνέντευξη.
Οι άλλοι λένε απλώς τη γνώμη τους, όχι την αλήθεια. Πίστεψε στον εαυτό σου και προχώρα, τα όνειρά μας θα τα αγγίξουμε. Ο μεγάλος Ελύτης το είχε προβλέψει πως τα όνειρα μία μέρα θα πάρουν εκδίκηση…
