Ελλάδα, όπως λέμε... Λετονία, Ουγγαρία, Ρουμανία
Κι όμως, η Ελλάδα της Ευρώπης και της μεγάλης προοπτικής, που οι οικονομικοί της δείκτες ήταν κάποτε συνεχώς σε ανοδική πορεία, όπως κοκορευόταν αν θυμάστε ο Κώστας Σημίτης, μετά τη χρήση του μηχανισμού στήριξης και την εμπλοκή του ΔΝΤ, βρίσκεται πλέον στην ίδια μοίρα με χώρες όπως η Λετονία, η Ουγγαρία και η Ρουμανία!
Αυτό, λοιπόν, φίλοι μου, είναι το αποτέλεσμα που έφερε η πολιτική ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που κυβερνούν εναλλάξ τις τελευταίες δεκαετίες. Δεν προοδεύουμε, αλλά αντίθετα πάμε πίσω με ταχείς ρυθμούς και λέμε «κάθε πέρσι και καλύτερα»!
Ήμουν και είμαι της άποψης ότι ο μηχανισμός... υποδούλωσης -και όχι «στήριξης» φυσικά, όπως τον αποκαλούν- δεν ήταν η μόνη λύση για να ορθοποδήσει η χώρα μας, αλλά δεν θα ασχοληθώ με το συγκεκριμένο θέμα. Κι αυτό διότι πρώτον δεν αλλάζει πλέον κάτι και δεύτερον επειδή θεωρώ ότι έφτασε η στιγμή που πρέπει να μας απασχολήσει επιτέλους το «γιατί» φτάσαμε ως εδώ και το «ποιοι» είναι οι υπεύθυνοι της κατάντιας μας.
Στην πλειοψηφία του, ο ελληνικός λαός είναι εγκλωβισμένος στα δύο μεγάλα κόμματα, που ουσιαστικά δεν ενεργούν προς όφελός του, αλλά προς όφελος κάποιων λίγων που τρώνε με «χρυσά κουτάλια». Ακόμη και τώρα, πιστεύω ότι οι περισσότεροι δεν έχουν καταλάβει τι ακριβώς έχει συμβεί και πόσο δύσκολα θα είναι τα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Όμως, σιγά-σιγά θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται αν τελικά αυτό το όχι και τόσο ευοίωνο μέλλον που περιέγραψε ο Γιώργος Παπανδρέου από το Καστελόριζο, είναι ίδιο με εκείνο που ο ίδιος και οι προκάτοχοί του ψευδώς είχαν υποσχεθεί.
Ακόμη και ο Αντώνης Σαμαράς, που υποκρίνεται ότι ήταν ενάντια στο ΔΝΤ, θα έκανε το ίδιο ακριβώς πράγμα. Και όχι μόνο εκείνος, αλλά και οποιοσδήποτε άλλος βρισκόταν στη θέση του, ως αρχηγός της ΝΔ. Η πολιτική που εφαρμόζεται από τα δύο κόμματα είναι η ίδια και δεν έχει να κάνει με πρόσωπα. Ζούμε στην εποχή που ευδοκιμεί το είδος του «επαγγελματία» και του «καριερίστα» πολιτικού, τον οποίο δεν απασχολεί τόσο το κοινό καλό, αλλά το κομματικό κέρδος, που συνεπώς αποφέρει και το προσωπικό κέρδος.
Με λίγα λόγια, όλα αυτά τα χρόνια μας κυβερνούν άνθρωποι ακατάλληλοι για τις θέσεις που κατέχουν και «μαριονέτες», που κατευθύνονται εύκολα από τους πραγματικούς κυβερνήτες του κόσμου μας, οδηγώντας μας στον λάθος δρόμο. Αυτό θα πρέπει -έστω κι αργά- να κατανοηθεί και να καταδικαστεί.
Διότι όσο υπεύθυνοι είναι εκείνοι που πράττουν, άλλο τόσο υπεύθυνοι είναι κι εκείνοι που τους ψηφίζουν επανειλημμένως, επιβραβεύοντάς τους για την περικοπή των δικαιωμάτων μας και την καταστροφή της χώρας. Δεν μπορούμε να λέμε συνεχώς ότι ο λαός δεν φταίει σε τίποτα, γιατί δεν είναι αλήθεια. Στην πραγματικότητα είναι εξίσου υπεύθυνος για το «έγκλημα» και συνεπώς άξιος της μοίρας του.
Μία είναι, λοιπόν, η λύση: Θα πρέπει ο Έλληνας να αναλάβει τις ευθύνες του, να βάλει στην άκρη τον κομματικό οπαδισμό του και όταν έρθει η ώρα να αφανίσει με την ψήφο του εκείνους που γελούν πίσω από την πλάτη του και «πίνουν εις υγείαν του κορόιδου»! Αν δεν το κάνει, υπάρχουν και χειρότερες μέρες από εκείνες που μας εξασφάλισε για το μέλλον το ΠΑΣΟΚ.
