Στην κόψη του ξυραφιού το πρωτάθλημα…
- Brainstorm
- ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ
Μετά και από τα αποτελέσματα της 28ης αγωνιστικής της Σούπερ Λίγκ, αποδείχθηκε περίτρανα ότι φέτος οι τρεις «μεγάλοι» που οδηγούν την κούρσα του πρωταθλήματος είναι σε χαμηλότερα στάνταρντς από προηγούμενες χρονιές. Ο Ολυμπιακός είναι πρώτος, αλλά σε κάθε ματς που περνάει δείχνει να ξεμένει όλο και περισσότερο από δυνάμεις, ο Παναθηναϊκός -ως συνήθως- μοιάζει να ψάχνει ακόμα την αγωνιστική του ταυτότητα, με την ΑΕΚ να είναι η μόνη που διασώζεται, λόγω κεκτημένης ταχύτητας από το θρίαμβό της στο ντέρμπι της προηγούμενης αγωνιστικής, χωρίς, όμως, κι αυτή να αποδίδει σπουδαίο ποδόσφαιρο.
Κι αν για τον Παναθηναϊκό το όνειρο πρωτάθλημα έκανε… φτερά για μια ακόμη χρονιά, Ολυμπιακός και ΑΕΚ φαίνεται ότι θα το διεκδικήσουν μέχρι τέλους. Οι «ερυθρόλευκοι» δείχνουν να αγκομαχούν, με αποτέλεσμα να δίνουν ελπίδες στους «κιτρινόμαυρους», που περιμένουν να εκμεταλλευθούν ένα στραβοπάτημά τους για να πάρουν κεφάλι στο βαθμολογικό πίνακα.
Αν τα προηγούμενα χρόνια οι Πειραιώτες ήταν… καβάλα στ’ άλογο δύο μόλις παιχνίδια πριν από το τέλος του πρωταθλήματος, κανείς δεν θα είχε αμφιβολία ότι εύκολα ή δύσκολα θα έπαιρναν τους έξι βαθμούς και θα έκαναν άλλη μια φιέστα. Αυτό όμως δεν συμβαίνει φέτος!
Οι πρωταθλητές είναι επίφοβοι ακόμη και για γκέλες εντός έδρας, κάτι που απέφυγαν με τη Λάρισα μόλις στο 90’, με γκολ του ξεχασμένου -εδώ και καιρό- στον πάγκο Μήτρογλου, ο οποίος χρειάστηκε μόλις ελάχιστα λεπτά για να στείλει τη μπάλα στο πλεκτό, πράγμα που δεν είχε καταφέρει ο ακριβοπληρωμένος Κοβάσεβιτς σε ολόκληρο σχεδόν τον αγώνα.
Οι αθλητικογράφοι θριαμβολογούν, κάνοντας λόγο για συγκλονιστικό πρωτάθλημα και για εξέλιξη θρίλερ, ωστόσο ελάχιστοι αναφέρουν ότι το επίπεδο σε σχέση με προηγούμενες περιόδους βρίσκεται πολύ χαμηλότερα. Δεν διαφωνώ ότι το απρόβλεπτο δίνει πόντους στο φτωχό (πλην τίμιο;) πρωτάθλημα της χώρας μας, αλλά σίγουρα θα ήταν προτιμότερο αυτό να συνέβαινε λόγω ενδυνάμωσης των ομάδων μας και όχι το αντίθετο.
Τι έχουμε να προσφέρουμε στους ξένους που θα κάνουν το λάθος να παρακολουθήσουν παιχνίδια της πολυδιαφημισμένης Σούπερ Λιγκ; Γήπεδα χωράφια (στην πλειοψηφία τους), ένα σωρό καράβια ξένων παικτών αγνώστου προελεύσεως και από κει και πέρα τι; Έναν Ριβάλντο στα 36 του να κάνει τη διαφορά, σώζοντας κάπως τη εικόνα μας και έναν Τζόρτζεβιτς να έχει ξεχάσει την ηλικία του, τρέχοντας ακατάπαυστα και αποτελώντας την κύρια πηγή κινδύνου για την ομάδα του, τη στιγμή που νεότεροί του δεν μπορούν να πάρουν τα πόδια τους.
Υ.Γ.: Καλός παίκτης ο Μπελούτσι, αλλά προς το παρόν δεν δείχνει την κλάση του επιτελικού μέσου που έψαχναν οι άνθρωποι του Ολυμπιακού. Ταλέντο μπορεί να διαθέτει, αλλά... ζορίζεται είναι η αλήθεια στα περισσότερα παιχνίδια και έχει βαλθεί να μας διαψεύσει όσον αφορά τις πρώτες θετικές εντυπώσεις που μας είχε αφήσει όταν πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα. Βέβαια, έχει το ελαφρυντικό ότι δεν βρίσκεται πολλούς μήνες στον Πειραιά και σίγουρα δεν έχει εγκλιματιστεί ακόμη πλήρως. Την ερχόμενη περίοδο, όμως, δεν θα υπάρχουν δικαιολογίες ούτε και γι' αυτόν, ο οποίος, άλλωστε, να θυμίσουμε ότι είναι η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία των πρωταθλητών!
