Αναπάντητα ερωτήματα
- Θώμη Μπαλτσαβιά
- PLUS
Το άρθρο είναι της αναγνώστριάς μας Θώμης Μπαλτσαβιά.
Στη ζωή μας έρχονται και κάποιες στιγμές που δεν το περιμέναμε ενδεχομένως. Μας γεννιούνται ερωτήματα και απορίες σχετικά με συμπεριφορές προσώπων και είναι φυσιολογικό. Αυτό που δεν είναι, είναι το γεγονός ότι μένουμε με αναπάντητα.
Δεν παίρνουμε απάντηση σε όσα μας απασχολούν ή μας πλήγωσαν ή μας έθιξαν, μας αδίκησαν. Αυτό δεν είναι διαχειρίσιμο σαφώς μα απλά πρέπει να το αποδεχτούμε όπως και τόσα άλλα παράλογα κατ' εμάς ή και για την κοινή λογική και να πορευτούμε.
Παρηγορητικό μόνο είναι το ότι σίγουρα κάποια στιγμή θα λάβουμε εξήγηση ετεροχρονισμένα, κάτι που μπορεί και να μας μη μας μέλλει πια. Θα μας τη δώσει η ίδια η ζωή και η όποια εξέλιξή της, θα μας τη δώσει ο εαυτός μας όταν πια θα είμαστε αποστασιοποιημένοι, συνεπώς με πιο καθαρή κρίση και σκέψη. Κάποιες μικρές πιθανότητες υπάρχουν να μας τις δώσει και το πρόσωπο το οποίο τις οφείλει.
Και λέω μικρές, επειδή αν ήταν να το κάνει, προφανώς θα το είχε κάνει. Το γιατί κάποιοι άνθρωποι φέρονται περίεργα για τα δεδομένα τα δικά μας πάντα -όλα σχετικά είναι- χρήζει ανάλυσης σε άλλη στιγμή. Το γιατί όμως δεν μας παρέχει τις εξηγήσεις που θα έπρεπε, προσπαθούμε να ανακαλύψουμε εδώ.
Ένα ενδεχόμενο αποτελεί απλά να μη θέλει ή να έχει συνηθίσει έτσι. Να αισθάνεται πως δεν οφείλει απάντηση για όσα πράττει ή λέει όντας αδιάφορος αν πόνεσε ή απογοήτευσε -και όχι μόνο- τον άλλον. Ακόμη κι αν αυτός ο άλλος είναι υποτίθεται σημαντικό πρόσωπο.
Μια άλλη περίπτωση είναι να έχει αυτήν την πτυχή στο χαρακτήρα του ή απλούστερα να είναι τέτοια η ψυχοσύνθεσή του. Όσο και να πιέσεις λοιπόν ή να παρακαλέσεις, όσο και να δείξεις θυμό και όποια ακραία αντίδραση, δεν θα πετύχεις τίποτα. Άλλη μια παράμετρος που δεν φανταζόμαστε όταν συμβαίνει αυτό, είναι να το κάνει σκοπίμως.
Ακούγεται τρομακτικό αλλά δεν είναι αν σκεφτούμε πόσες διαταραχές υπάρχουν στις ψυχές και στις προσωπικότητες που δεν γνωρίζουμε. Δυστυχώς λοιπόν υπάρχει και μερίδα ανθρώπων που αντλούν ευχαρίστηση πληγώνοντας του άλλους θαρρώντας ανόητα πως έχουν δύναμη.
Και μια ακόμη πιθανότητα είναι και να γνωρίζει κάποιος πόσο λάθος ήταν αυτό που έπραξε ώστε να αισθάνεται άσχημα να αποπειραθεί να ερμηνεύσει στον άλλον το οτιδήποτε. Να ντρέπεται τόσο και να γνωρίζει πως δεν υπάρχει καμία δικαιολογία ή κάτι που να ευσταθεί βάσει λογικής να πει, οπότε και προτιμά τη σιωπή. Επιπρόσθετη περίπτωση; Να είναι απλά ένας δειλός και ανίκανος άνθρωπος να χειριστεί καταστάσεις αλλά και ευθυνόφοβος συνάμα.
Σίγουρα θα υπάρχουν πολλοί ακόμη λόγοι που μένουμε με αναπάντητα ερωτήματα. Μερικοί αναφέρθηκαν και φαντάζουν ως εξήγηση τρόπον τινά για το ότι θα έχουμε απορίες και άλυτα ζητήματα. Το θέμα το σημαντικό είναι η δική μας διαχείριση.
Απαιτείται ψυχραιμία σίγουρα και όσο κι αν μας βασανίζει μια τέτοια κατάσταση... υπομονή. Συνεχίζουμε βολεύοντάς το κάπως μέσα μας ώστε να μας ενοχλεί όσο λιγότερο και αν κάποτε το ερμηνεύσουμε ok! Αν πάλι δεν μας αφορά πια ή μείνει αναπάντητο, είναι μια εμπειρία ακόμη. Αυτές δυστυχώς είναι οι επιλογές.
