Μην αυτοκτονήσεις, ζήσε!
Ξυπνάς πάλι σήμερα, χρήματα δεν έχεις καθόλου. Κοιτάς τους λογαριασμούς – όλα έχουν ακριβύνει τόσο πολύ! Δεν ξέρεις τι να κάνεις, πώς θα τα βγάλεις μέχρι το τέλος της εβδομάδας; Μήπως πρέπει να βρεις και δεύτερη δουλειά;
Βγαίνεις έξω, θέλεις να ανασάνεις. Κοιτάς τις βιτρίνες, πόσο σου άρεσε εκείνο το παντελόνι! Πόσο θα ήθελες καινούργια παπούτσια – τόσα χρόνια φοράς τα ίδια! Δε βαριέσαι, υγεία έχεις. Ίσως να μπορείς μετά από καιρό, τώρα άστο. Δε βγαίνεις, με τίποτα όμως.
Προχωράς και σε μία πλατεία, βλέπεις, ξαφνικά, τον έρωτά σου αγκαλιά με ένα άτομο. Ένας κόμπος στο λαιμό σε σφίγγει, όλα χάλια σου πηγαίνουν. Βγήκες και εσύ να πάρεις λίγο αέρα, να ξεχαστείς, και χειρότερα κατέληξες. Νομίζεις ότι η ζωή σε ξέχασε, όλα μαύρα. Ξεχασμένος από παντού, αντικαταστημένος, πλημμυρισμένος σε άγχη και καημούς.
Κάποια στιγμή, θολώνεις. Θέλεις να ξεφύγεις, να εξαφανιστείς. Να πέσεις για ύπνο και να μην ξυπνήσεις ποτέ ξανά. Η φυγή από τη ζωή φαντάζει μία σανίδα σωτηρίας. Αλλά η φυγή που τόσο απελπισμένα αποζητάς, είναι καταστροφή. Όχι λύτρωση..
Κοίταξε τον εαυτό σου, κοίτα τον. Χρειάζεσαι ζωή, χρειάζεσαι ελπίδα.
Μην αυτοκτονήσεις, κανείς δεν είναι τόσο σημαντικός.
Μην αυτοκτονήσεις, η ζωή θα σου χαμογελάσει ξανά.
Μην αυτοκτονήσεις, η ζωή είναι πιο σημαντική από τα ρούχα και τα παπούτσια – αυτά μπορεί αργότερα να μπορέσεις να τα αποκτήσεις, τη ζωή σου όχι.
Μην αυτοκτονήσεις, όλα θα πάνε καλά.
Μην τους κάνεις τη χάρη. Η ζωή σου είναι σημαντική, ακόμα και αν δεν το πιστεύεις.
