Πάντα κάτι σε μαθαίνει ο άνθρωπος που περνάει από τη ζωή σου
Ψιτ! Eσύ που ήρθες, έχτισες, διέλυσες και έφυγες…
Εσένα φίλε μου, αγαπητέ μου συγγενή, αγαπητή μου φίλη, που σε αγαπούσα τόσο πολύ και σε εμπιστευόμουν ακόμα πιο πολύ, σε ευχαριστώ που με ισοπέδωσες και με έμαθες να στέκομαι ξανά όρθια.
Εσένα που όταν σε έβλεπα χαιρόμουν, γιατί κάναμε καλή παρέα, που σου έλεγα τον πόνο μου κλαίγοντας και πίστευα ότι τον έκανες δικό σου, εσένα που σε κοίταζα στα μάτια και μπορούσα να σου φτιάξω έναν κόσμο γεμάτο αστέρια.
Όποτε με χρειάστηκες ήμουν εκεί, σου σκούπιζα τα δάκρυά σου και έκρυβα τα δικά μου μην τυχόν και στεναχωρηθείς.
Εσένα που όταν πονούσες ένιωθα την καρδιά μου να σκίζεται στα δύο, εσένα που όταν είχες χαρά, έτρεχα να την μοιραστώ μαζί σου, να σε φιλήσω και να γελάσουμε παρέα.
Χαιρόμουν μέχρι και για τον σκύλο που είχες αγοράσει.
Από την αγάπη που σου είχα, κάλυπτα και το κενό που μου δημιουργούσες χωρίς να το καταλαβαίνω.
Σε ευχαριστώ για όλες τις στιγμές που ήμουν κοντά σου, σε ευχαριστώ που μου έμαθες να μην μισώ, αλλά να κρατάω αποστάσεις. Σε ευχαριστώ που χάρη στον βαθύτατο πόνο που μου προκάλεσες, ξέρω πλέον που πατώ, χάνοντας τα βήματά μου. Ακολουθώντας τα δικά σου εξαφανισμένα βήματα, έμαθα να ισορροπώ.
Σε ευχαριστώ που δεν σήκωσες ξανά το ακουστικό να μάθεις νέα μου, γιατί με έμαθες να εκτιμώ όσους μου τηλεφωνούν.
Σε ευχαριστώ που θύμωσες μαζί μου και δεν μου εξήγησες καν το λόγο, γιατί με έμαθες να μιλάω όταν έχω κάτι, να είμαι ο εαυτός μου και να κρατάω τις ανθρώπινες σχέσεις.
Σε ευχαριστώ που μου έμαθες να μην κλαίω όταν ακούω τα αγαπημένα σου τραγούδια, αλλά να νιώθω κενό.
Ειλικρινά, μόνο εσύ κατάφερες να συνδυάσεις το κενό με την αγάπη.
Σε ευχαριστώ που μου έμαθες τι είναι η ζήλια, την είδα στα μάτια σου, αγαπητή μου φίλη, όταν όλα μου πήγαιναν καλά. Τρόμαξα τόσο που δεν ζηλεύω ποτέ τον άλλον όταν είναι ευτυχισμένος.
Μα πάνω από όλα, σε ευχαριστώ που μου έμαθες το κόστος για καθετί που γίνεται με πάθος. Όταν υπάρχει συναισθηματική αδυναμία, καταλήγει σε ικετισμό. Με έμαθες λοιπόν να μην ικετεύω, να αγαπώ με αξιοπρέπεια, να είμαι απρόσιτη και προσιτή.
Με έμαθες όλα να γίνονται με μέτρο, να ελέγχω τον συναισθηματικό μου κόσμο.
Δεν σου θύμωσα ποτέ μου, γιατί υπέμεινα από σένα όλα τα παραπάνω και τώρα χαμογελώ!
Σου εύχομαι λοιπόν κάποια στιγμή να έρθεις στην θέση αυτή, να γνωρίσεις κάποιον σαν εσένα, για να αποχαιρετήσεις αυτό που είσαι και να χαμογελάσεις ξανά.
