Πραγματικοί και φανταστικοί αριθμοί

5 1 1 1 1 1 Βαθμολογία 5.00 (20 Ψήφοι)

Πραγματικοί και φανταστικοί αριθμοί

Η αριθμολαγνεία που εκδηλώνεται το τελευταίο διάστημα στα ΜΜΕ παγκοσμίως, δεν έχει προηγούμενο. Δεν υπάρχει είδηση που να μην συνοδεύεται από μια ταμπέλα με νούμερα, επικεφαλίδα δίχως μια αριθμητική επισήμανση. Στατιστικολόγοι και θιασώτες της θεωρίας των πιθανοτήτων, βγαίνουν στο προσκήνιο αναλύοντας τις εκτιμήσεις τους για τα ακρότατα που θα παρουσιάσει η πανδημία, το χρονικό σημείο που θα φτάσει στην κορύφωσή της, το σύνολο των κρουσμάτων και προπαντός των θανάτων που υπολογίζεται ότι θα αφήσει πίσω της, σύμφωνα με τα μαθηματικά μοντέλα. Ως προς τους νεκρούς, οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ της δημοσιογραφίας και οι επίσημοι κήρυκες των κυβερνήσεων διατείνονται πως οι αριθμοί που αναφέρονται νυχθημερόν, δεν συνιστούν αφηρημένα, αδειανά σύμβολα∙ εμπεριέχουν ανθρώπινες ψυχές που πάλεψαν ηρωικά πριν χαθούν και δεν πρέπει να προσπεραστούν ελαφρά τη καρδία. Καλά ως εδώ.

Γυρίζοντας τον χρόνο λίγους μήνες πίσω, όταν ο διαβόητος ιός βρισκόταν in statu nascendi στον οργανισμό των ανύποπτων παγκολίνων ή όπου αλλού πρωτοσχηματιζόταν, διερωτώμαι, πού κρυβόταν η ευαισθησία για τις άλλες μαζικές απώλειες ζωής; Ο φονικός ιός της πείνας που θερίζει καθημερινά εκατοντάδες παιδιά στην Αφρική δεν αξίζει μιαν έστω μηνιαία καταγραφή; Οι χιλιάδες άστεγοι ανά την υφήλιο που δεν αντέχουν άλλο το ανελέητο σφυροκόπημα της εξαθλίωσης και εκπνέουν πρόωρα, δεν γίνεται να τυγχάνουν μιας μεγαλύτερης προσοχής; Εκτός κι αν είμαστε ικανοποιημένοι από τις σποραδικές, φευγαλέες αναφορές που γίνονται ενίοτε στα δελτία ειδήσεων προτού παραχωρηθεί η σκυτάλη στα θεάρεστα μοντέλα και στους αγλαούς ποδοσφαιρικούς αστέρες. Φαίνεται ότι στην προκείμενη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με άλλους, φανταστικούς αριθμούς οι οποίοι περιστρέφονται σε ένα πλασματικό, ανέγγιχτο για εμάς, σύμπαν. Οι αριθμοί των θυμάτων του κοροναϊού έχουν ονομαστική αξία, αξιοπρέπεια και χρήζουν μιας πομπώδους μνείας ενώ οι αριθμοί των θυμάτων της αποστέρησης και του λιμού αποτελούν έναν ομοιογενή σωρό από μερικούς ανώνυμους, άτυχους κακομοίρηδες.

Για αυτήν την επαμφοτερίζουσα στάση της ανθρωπότητας, καμία έκπληξη δεν πρέπει να μας διακατέχει. Ο αρτιγενής κοροναϊός κόλλησε στην προμετωπίδα της ενημέρωσης, διότι κατέστη εξαιρετικά απειλητικός στον μέχρι πρότινος θωρακισμένο και άτρωτο Δυτικό πολιτισμό. Όταν απέδειξε πως δεν διεισδύει μονάχα στις φαβέλες, στα παραπήγματα και στις τρώγλες των απορότερων και των μίζερων μεροκαματιάρηδων αλλά παρεισφρέει και στα ανάκτορα και τις επαύλεις των προνομιούχων και των νεο-Συβαριτών, τα καμπανάκια ήχησαν διατόρως. Αυτοστιγμεί, οι πολιτικοί ηγέτες φόρεσαν την καλοσιδερωμένη εσθήτα του υπερ-ήρωα και φρόντισαν να εκπονήσουν το μεγαλόπνοο σχέδιό τους για την ανάσχεση της διαβολικής εξάπλωσης της νόσου∙ οι επαΐοντες της υγείας δεν σταμάτησαν να παρέχουν νουθεσίες και οι καλαμαράδες της δημοσιογραφίας να κράζουν για την ανάγκη επίδειξης κοινωνικής ευθύνης και συμμόρφωσης με τα προτεινόμενα μέτρα. Παρά την πρωτοφανή αυτή κινητοποίηση, με βάση τα τρέχοντα δεδομένα, ο ιός δεν μπορεί να νικηθεί μετωπικά με κάποια θεραπεία ή ένα εμβόλιο, μα να συγκρατηθεί με τον κλεφτοπόλεμο της κοινωνικής αποστασιοποίησης και της αποφυγής του συγχρωτισμού.       

Παράδοξη η όλη κατάσταση. Παράδοξο, εν τούτοις, δεν είναι και το γεγονός πως τόσα χρόνια δεν δείξαμε την παραμικρή, ανάλογη συστράτευση, για να αντιμετωπίσουμε ζωτικά θέματα που αφορούν συνανθρώπους μας σε κάθε γωνιά της γης, όπως το να τους σώσουμε από τη θηλιά της φτώχιας και να τους εξασφαλίσουμε αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης; Οι ταγοί αυτού του κόσμου γνωρίζουν πολύ καλά, ότι δεν απαιτούνται πολλές θυσίες για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο: στοιχειώδης αλληλεγγύη και μια διάθεση να μοιράσουν ολίγα ψιχία από τον ακριβοθώρητο πλούτο τους. Ωστόσο, η επεκτατική πολιτική της αδηφαγίας που έχουν υιοθετήσει δεν μοιάζει να οπισθοχωρεί, πόσω μάλλον να αναγνωρίζει το ολέθριο σφάλμα της. Μακάρι η αδυναμία των δυναστών της υφηλίου να παραδεχτούν τα κραυγαλέα ατοπήματά τους να οφειλόταν σε αυτό που ο Νέιθανσον αποκαλεί «πυξίδα της ντροπής»: την ύπαρξη τόσης ντροπής για τα αποτρόπαια ανοσιουργήματά τους, ώστε να μη δύνανται ούτε κατά διάνοια να ομολογήσουν την ενοχή τους. Δυστυχώς όμως, τέτοιες ευαισθησίες δεν εντοπίζονται στον σκληρόπετσο χαρακτήρα τους. Απτόητοι, θα εξακολουθήσουν να λογαριάζουν τις ανθρώπινες ζωές σαν αριθμούς. Ας είναι. Οι φανταστικοί θα κατατρύχουν τα όνειρά τους εν είδει εφιάλτη…

Σχόλια (0)

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια εδώ

Αφήστε τα σχόλιά σας

  1. Δημοσίευση σχολίου ως επισκέπτης.
Συνημμένα (0 / 3)
Μοιραστείτε την τοποθεσία σας
Πληκτρολογήστε το κείμενο που παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δεν είναι σαφές;

Please publish modules in offcanvas position.