Η πρώτη μέρα της απελευθέρωσης
- Ανδρέας Χαχολιάδης
- PLUS
Όλοι μας αναζητούμε με αγωνία καθημερινά την απάντηση στην ερώτηση του εκατομμυρίου.
Πότε θα δούμε φως στην άκρη του τούνελ;
Πότε επιτέλους θα λήξει ο συναγερμός;
Πότε τα μέτρα θα αρθούν;
Αναρωτιέμαι λοιπόν πώς θα είναι εκείνη η μέρα που ο πρωθυπουργός με διάγγελμά του θα αναγγείλει το «νενικήκαμεν». Ότι κερδίσαμε τον πόλεμο στην τρίμηνη ή εξάμηνη μάχη με τον αόρατο εχθρό, τον κορονοϊό.
Τι θα κάνουμε εκείνη τη στιγμή όλοι εμείς, απελευθερωμένοι πια από τους περιορισμούς και τους κανόνες της κοινωνικής αποστασιοποίησης;
Με τη φαντασία μου ζω ένα όνειρο πως με το άκουσμα της χαρμόσυνης είδησης θα ξεχυθούμε στους δρόμους και θα ανταμώσουμε στις πλατείες.
Και εκεί να αγκαλιαστούμε, αχ πόσο μας έλειψε αυτή η αγκαλιά, και θερμά να χαιρετηθούμε με όλους, γνωστούς και άγνωστους.
Να στηθεί ένα πανηγύρι εκτόνωσης και συλλογικής χαράς, προτού διαβούμε το κατώφλι της κανονικότητας και βυθιστούμε στις ανάγκες της καθημερινότητας.
Να ζήσουμε σκηνές όπως αυτή της Νέας Υόρκης, που ο ναύτης στο άκουσμα της είδησης ότι έληξε ο πόλεμος από τη χαρά του αγκαλιάζει και φιλά την άγνωστή του νοσοκόμα για να εκδηλώσει την ευγνωμοσύνη του για όσα οι νοσοκόμες πρόσφεραν στην πρώτη γραμμή του πολέμου.
