Ένα κείμενο είναι ένας ζωντανός οργανισμός
Σάρκα και αίμα, οστά και νεύρα. Ναι, ένα κείμενο είναι και αυτό ένας ζωντανός οργανισμός, ένα γέννημα ενός ανθρώπου που αίμα, συναίσθημα, πόνο και χαρά συμπεριέλαβε.
Μέσα στις γραμμές ενός κειμένου ξεδιπλώνεται η ψυχή μου. Όπως η μαία βγάζει αργά και με τέχνη το μωρό από την κοιλιά της μητέρας, έτσι και τα δάχτυλα αργά και νωχελικά, ασκεί πίεση στην ψυχή να βγάλει από μέσα της όλα αυτά που κρύβει.
Από τα κομμάτια της ψυχής μου έγραψα, στα σπάργανα των τετραδίων και του λάπτοπ μου έκρυψα τις πιο μύχιες εξομολογήσεις μου.
Όχι για να τις διαβάσουν μόνο άλλοι άνθρωποι και να αισθανθούν παρέα, παρηγοριά, βοήθεια στο μονοπάτι της ζωής τους. Αλλά και για να βγουν από μέσα μου, να αλαφρύνει η ψυχή μου.
Ένα κείμενο είναι ζωντανό. Μέσα του «κουβαλάει» βιώματα και ανομολόγητες σκέψεις, απόψεις και θεωρήσεις, ζάλη ενός μυαλού και καθαρότητα μίας λογικής. Τη χαρά μίας στιγμής, τη ματαιότητα ενός ονείρου, την απογοήτευση μίας προσδοκίας.
Και οι λέξεις καημό στάζουν και αγάπη και πόθο και λατρεία. Και τα κείμενά μας είναι ένα ταξίδι, δίχως να χρειαστεί να μπεις σε αεροπλάνο και να δεις τη μισή ήπειρο πάνω από τα σύννεφα. Δίχως να διανύσεις με καμήλες την έρημο ή με αερόστατο να ανέβεις ψηλά στους ουρανούς.
Γιατί γράφοντας, κάνεις τα καλύτερα ταξίδια. Και ας μην ταξιδεύεις, κάνεις κατάδυση στα άδυτα του αληθινού, βαθύτερου εαυτού σου. Απογυμνώνεσαι από τις κοινωνικές αλυσίδες, τα ταμπού και τα δεσμά, λυτρώνεσαι από το φόβο του τι θα πουν και τι θα σκεφτούν για εσένα οι άλλοι.
Ένα κείμενο είναι και αυτό ζωντανό, αναπνέει, ανασαίνει, υπάρχει, τσαλακώνεται, δακρύζει.
Γιατί ένα κείμενό μου είμαι απλά ΕΓΩ…
