Αφιερωμένο σε σένα μητέρα
Μητέρα!
Σου γράφω μητέρα, αν και ξέρω ότι όσες γραμμές σε τετράδια και σημειωματάρια να γεμίσω, και πάλι δεν μπορώ να απαριθμήσω το μεγαλείο σου.
Μητέρα! Με κράτησες στο στήθος σου σφιχτά, έτρεμες μήπως γλιστρήσω και πέσω.
Ήθελες να με προστατεύσεις από την κακία του κόσμου, μητέρα.
Μου μίλησες για τα γέλια των ανθρώπων όταν τα δάκρυά μας τρέχουν, μου μίλησες για το ψέμα που πολλές φορές προσπαθεί να κρύψει την αλήθεια.
Μου μίλησες για τη σκληρότητα του κόσμου, για το πόσο προσπαθούν εκείνοι οι δειλοί που δείλιασαν να ακολουθήσουν τα όνειρά τους να γκρεμίσουν αυτά των άλλων.
Μητέρα! Ευχαριστώ γιατί θυσίασες όνειρα και γέλια και χάρες για να με φροντίσεις.
Γιατί έβαζες κομπρέσες στο μέτωπό μου όταν καιγόταν από πυρετό, χωρίς να θυμώνεις για τις ώρες ξεγνοιασιάς που άλλοι εκείνες τις ώρες είχαν. Πόσες επιθυμίες, ανείπωτα λόγια θυσίασες!
Μητέρα σε ευχαριστώ! Όχι γιατί με γέννησες μόνο, αλλά γιατί με προστάτευσες, βάζοντάς με κάτω από τα φτερά σου!
Γιατί μου έδειξες ότι αγάπη χωρίς ελευθερία είναι μισή.
Γιατί αγάπη είναι σου δίνω την ελευθερία να είσαι αυτό που θέλεις, να γίνεις αυτό που θέλεις να γίνεις.
Και να σε αγαπώ για αυτό. Όχι να σε αγαπώ επειδή είσαι αυτό που θέλω εγώ να είσαι.
Εσύ όμως μου έδωσες καβαλέτο, να ζωγραφίσω ελεύθερα, να γράψω τα δικά μου όνειρα, το δικό μου δρόμο.