Η στιγμή του χωρισμού
Έφτασε αυτή η στιγμή που τόσο απευχόμουν. Η ώρα που το χέρι μου θέλεις να αφήσεις και να πορευτείς χωρίς εμένα στη ζωή αυτή. Η στιγμή που αισθάνομαι πως η αγάπη μου πια σου είναι περιττή. Ήρθε και αυτή η ώρα που για εμένα πια δεν ενδιαφέρεσαι και θέλεις να βρεις την αγάπη σε άλλη αγκαλιά.
Την ώρα αυτή του αποχωρισμού, στα μάτια θα ήθελα να με κοιτάξεις για τελευταία φορά. Έτσι, να θυμηθείς όλες τις όμορφες στιγμές μας, τις υποσχέσεις που μου έδινες για παντοτινή αγάπη. Δε θα ήθελα να τα δεις τα μάτια μου δακρυσμένα, για αυτό κοίταξέ με τώρα που είσαι εδώ. Θα ξεσπάσω όταν φύγεις, θα κρατήσω ακέραια την περηφάνια μου μέχρι το τέλος.
Θα ήθελα να ξέρεις πως δεν πρόκειται να σε ξεχάσω. Ήσουν για εμένα μία όμορφη ιστορία, μου χάρισες μοναδικές στιγμές οι οποίες δεν πρόκειται να σβήσουν ακόμα και αν εμείς τελειώσουμε. Πίστευα πως θα διαρκέσει για πάντα, αλλά στη ζωή αυτή όλα έχουν ένα τέλος τελικά.
Η στιγμή αυτή του χωρισμού πόσο συνθλίβει τα σωθικά μου να ήξερες! Πόσο ματώνει το μέσα μου η αγωνία αυτή, η συνειδητοποίηση πως από αύριο δε θα σε δω ξανά. Αλλά μέσα μου μία ρανίδα υπάρχει χαράς που ακόμα πεταρίζει; το γεγονός πως σε γνώρισα, σε αγκάλιασα, σε φίλησα. Και αν με αγαπάς πια, γνωρίζω πως τότε τα αισθήματά σου ήταν αληθινά.
Αυτή η ώρα του αποχωρισμού, πόσο σκληρή είναι! Για αυτό κοίταξέ με για μία τελευταία στιγμή και μετά φύγε! Θέλω να ρίξω το σκληρό μου βλέμμα, να χαθώ στη σιωπή και αφού πέσω στο κρεβάτι μου να κλάψω.