Η Ρόζα του Αρκά
- Κώστας Ρώτας ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Η Ρόζα είναι ένας χαρακτήρας του Αρκά που δημιουργήθηκε σχετικά πρόσφατα. Όταν πρωτοκυκλοφόρησε, ο Αρκάς δέχθηκε αρνητικές κριτικές για την Ρόζα, ότι με αυτά τα σκίτσα στρέφεται εναντίον αυτών που μιλούν για δικαιώματα.
Ο Αρκάς είναι εναντίον του φεμινισμού και των δικαιωμάτων των γυναικών; Αυτοί που κάνουν την κριτική αυτή βλέπουν την Ρόζα σαν μία κλασική φεμινίστρια και τον Αρκά μέσω της Ρόζας να κοροϊδεύει τις φεμινίστριες και τους αγωνιστές κάθε είδους. Είναι όμως έτσι;
Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά την Ρόζα, η σάτιρα δε αφορά τον ίδιο τον φεμινισμό, αφορά όμως τα λάθη και τα περίεργα που κάνουν οι φεμινίστριες. Αφορά επίσης αυτούς που νομίζουν ότι με αυτά που κάνουν συμμετέχουν σε κάποιου είδους κοινωνικούς αγώνες ενώ δεν έχουν σχέση με αυτούς.
Οι υπερβολές της πολιτικής ορθότητας
Ο Αποστόλης παραπονιέται στην Ρόζα ότι δέχεται μπούλινγκ από έναν χοντρό. Η Ρόζα τον μαλώνει ότι δεν πρέπει να αποκαλεί "χοντρό" ένα ευτραφές άτομο.
Η Ρόζα δεν παίζει μονόπολη γιατί είναι καπιταλιστικό παιχνίδι.
Το βασιλόπουλο στο παραμύθι δεν έπρεπε να είχε φιλήσει την ωραία κοιμωμένη αφού δεν είχε την συγκατάθεσή της.
Βρίσκουν θέματα εκεί που δεν υπάρχουν, ασχολούνται με λεπτομέρειες που δεν ενοχλούν κανέναν.
Θα έχετε δει κείμενα να αρχίζουμε με το "Προς όλους, όλες και όλ@ ....". Ο συγγραφέας έχει προσθέσει στο αλφάβητο τον χαρακτήρα '@', διορθώνοντας έτσι το λάθος που έχει η γλώσσα. Βασικά είναι αστείο (γελοίο). Δεν κάνει και κακό (και ίσως κάνει και κάποιο καλό, υπενθυμίζοντας σε άσχετο χρόνο ότι ο κόσμος είναι άδικος).
Η Ρόζα λέει ανοησίες
Η Ρόζα είχε μία γάτα και την είχε κάνει βίγκαν. Μετά από λίγο καιρό η γάτα πέθανε. Η Ρόζα κόβει τις κούκλες της ώστε να έχουν όλες το ίδιο ύψος και το ονομάζει αυτό ισότητα.
Κοιτάξτε στον περίγυρό σας, στον εργασιακό σας χώρο ή αλλού. Υπάρχουν αυτοί που μιλάν για δικαιώματα. Κάποιοι είναι σοβαροί, μετρημένοι, λένε λογικά πράγματα. Υπάρχουν και πολλοί όμως που προσπαθούν να πούνε κάτι για δικαιώματα αλλά αν αναλύσεις κανείς τον λόγο τους, αυτά που λένε δεν στέκουν. Πήρε κάτι το αυτί τους για φεμινισμό (ή για κάποιον άλλο “-ισμό”), τα μπερδέψαν με αυτά που είχαν στο μυαλό τους.
Και είναι αδύνατον να παράγουν κάποιο θετικό αποτέλεσμα, πολύ συχνά δε το αποτέλεσμα που παράγουν είναι αρνητικό, τα θαλασσώνουν και μετά τα ρίχνουν στους άλλους.
Και στον συνδικαλισμό και στα δικαιώματα και στην πολιτική και παντού, υπάρχει ποιότητα αλλά υπάρχουν και πολλά, πάρα πολλά σκουπίδια. Πράγματα που εκ' πρώτης όψεως φαίνεται να έχουν ενδιαφέρον αν το ψάξεις απογοητεύεσαι, βρίσκεις ένα τεράστιο κενό.
Η βία
Εδώ τα πράγματα γίνονται σοβαρά. Η Ρόζα ασκεί βία για να επιβάλλει τις ιδέες της και έτσι παραβιάζει τα δικαιώματα των άλλων. Στο κόμικ του Αρκά είναι αστείο. Αλλά ένα άτομο που μιλά για δικαιώματα πρέπει να ξέρει πού μπαίνουν τα όρια.
Και αυτή η συμπεριφορά υπάρχει στην κοινωνία. Θέλουν να βάλουν όρια στους άλλους αλλά αγνοούν τα δικά τους όρια. Βίαια άτομα που θέλουν να ασκούν εξουσία στους γύρω τους χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα τους “δίκαιους αγώνες”. Ο αντίπαλος, με γελοίες δικαιολογίες πολλές φορές, βαφτίζεται "φασίστας". Επομένως, κάθε συμπεριφορά απέναντί του είναι δικαιολογημένη. Ξύλο.
Και ο μαρξισμός και η αναρχία σαν ιδεολογίες αποδέχονται την χρήση βίας. Αποτέλεσμα αυτού είναι να έλκουν άτομα που δεν έχουν σχέση ούτε με μαρξισμό ούτε με αναρχία, είναι βίαιοι τύποι και έχουν το θράσος να θέλουν να δικαιολογήσουν την βία τους με κάποια ιδεολογία. Θα τους ταίριαζε περισσότερο η βία των χούλιγκαν των γηπέδων. Αλλά προτιμούν για τον εαυτόν τους να παρουσιάζονται στους άλλους π.χ. σαν “αναρχικοί” υπονοώντας ότι αυτά που κάνουν έχουν ποιότητα.