Χαλάρωση, πριν την άνωση…
Ένα χαλαρό μπάνιο μετά από μία δύσκολη μέρα στη δουλειά, το όνειρο των περισσότερων, μην πω όλων. Το ζεστό νερό αδειάζει το νου, χαλαρώνει το σώμα από την υπερένταση της ημέρας, αναζωογονεί τον ταλαιπωρημένο νου μας που δέχθηκε καταιγισμό πληροφοριών.
Αυτό το μπανάκι λαχτάρησε και ο μεγάλος εφευρέτης Αρχιμήδης, θα κουράστηκε μάλλον γύρω από τις σκέψεις του για τον κοχλία, τον μοχλό, τον τροχαλία, τις γεωμετρικές πράξεις που κατέκλυζαν το μυαλό του.
Και εκείνη την ώρα που πήγε να αδειάζει βυθίζοντας τον εαυτό του στη χαλάρωση, στο χλιαρό νερό, εκείνη τη στιγμή η ανακάλυψη της άνωσης πλημμύρισε ξανά τη σκέψη του.
Τι να κάνει και αυτός ο λαμπρός εφευρέτης, πετάχτηκε από τη ζεστασιά του νερού και έτρεχε γυμνός στους δρόμους. Μπροστά σε μία ακόμα μεγάλη συνειδητοποίηση, στη χειροπιαστή γνώση ενός φυσικού νόμου, ακόμα και ο ίδιος συγκλονίστηκε.
Η περίπτωση του Αρχιμήδη φανερώνει την αξία της αυθόρμητης δημιουργικότητας που ξυπνάει μέσα στην ανεκτίμητη αξία της ξεκούρασης, της χαλάρωσης και της τεμπελιάς.
Είμαστε χαμένοι στο πολύπλοκο παζλ της καθημερινότητας, μην επιτρέποντας στη διανοητική μας λειτουργία να σκέφτεται απρόσκοπτα και λυτρωμένη από τα καθημερινά, βιοποριστικά άγχη.
Η τεμπελιά καταδικάζεται ως θανάσιμο αμάρτημα, ως ντροπή για την προσωπικότητά μας, τη στιγμή που μέσα από τη χαλάρωση επαναπροσδιοριζόμαστε, γεμίζουμε μέσα από τη διαδικασία του αδειάσματος και της απελευθέρωσης.
Και όμως, αυτό το άδειασμα των μπαταριών, αυτή η μαγική στιγμή της χαλάρωσης είναι εκείνη που μας φέρνει μερικές από τις ωραιότερες ιδέες. Από εκείνες που άλλαξαν και την πορεία της ανθρώπινης σκέψης.
Ο υπέροχος Αρχιμήδης αφέθηκε στη χαλάρωση ενός ήρεμου ντους, μέχρι εκείνη την αναλαμπή που θα άλλαζε την ιστορία της φυσικής μία για πάντα...
