10 διάσημες φράσεις θρήσκων και άθεων φιλοσόφων για τη θρησκεία και τον Θεό

5 1 1 1 1 1 Βαθμολογία 5.00 (10 Ψήφοι)

1. Υπάρχει μία θέση για τον Θεό σε κάθε ανθρώπινη καρδιά. (Μπλεζ Πασκάλ)

Μπλεζ Πασκάλ

 

2. Δεν μπορώ να πιστεύω σε ένα Θεό που θέλει να τον υμνούν όλη την ώρα. (Φρειδερίκος Νίτσε)

Φρειδερίκος Νίτσε

 

3. Η δική μου θρησκεία είναι η καλοσύνη. (Δαλάι Λάμα)

Δαλάι Λάμα

 

4. Όταν κάποιος απομακρυνθεί από τη θρησκεία, έχει περισσότερες πιθανότητες να ζήσει μία υγιή ζωή. (Σίγκμουντ Φρόυντ)

Σίγκμουντ Φρόυντ

 

5. Αν κάποιος μου έλεγε πως αλλού βρίσκεται η αλήθεια και αλλού ο Χριστός, θα προτιμούσα να ακολουθήσω τον Χριστό. (Φιόντορ Ντοστογιέφσκι) 

Φιόντορ Ντοστογιέφσκι

 

6. Είμαι ενάντιος στη θρησκεία επειδή μας διδάσκει να είμαστε ικανοποιημένοι με το να μην καταλαβαίνουμε τον κόσμο. (Ρίτσαρντ Ντόκινς) 

Ρίτσαρντ Ντόκινς

 

7. Ο γιατρός βλέπει τον άνθρωπο σε όλη του την αδυναμία• ο δικηγόρος σε όλη του την κακία• και ο θεολόγος σε όλη του τη βλακεία. (Άρθουρ Σοπενχάουερ) 

Άρθουρ Σοπενχάουερ

 

8. Αυτόν εδώ τον κόσμο, που είναι κοινός για όλα τα όντα (έμψυχα και άψυχα), δεν τον δημιούργησε κανείς Θεός και κανείς Άνθρωπος. Αλλά ήταν, είναι και πάντα θα είναι, πύρ αείζωο, αιώνιο πύρ που αναφλέγεται με μέτρο και σβήνει με μέτρο. (Ηράκλειτος) 

Ηράκλειτος

 

9. Αν οι άνθρωποι είναι καλοί επειδή απλώς φοβούνται την τιμωρία και επιθυμούν ανταμοιβή, τότε λυπάμαι πραγματικά για το είδος μας. (Άλμπερτ Αϊνστάιν) 

Άλμπερτ Αϊνστάιν

 

10. Η θρησκεία είναι όπως ένα ζευγάρι παπούτσια. Μπορείς να βρεις αυτό που σου ταιριάζει, αλλά δεν μπορείς να με αναγκάσεις να φορέσω τα παπούτσια σου. (George Carlin) 

George Carlin

Μαρία Σκαμπαρδώνη

Είμαι Δημοσιογράφος. Εκτός από το tempo.gr, αρθρογραφώ σε πολλά περιοδικά και blogs, όπως είναι ο Κλόουν, το e-Psychology και ο Λόγιος Ερμής.

Σχόλια (1)

Αυτό το σχόλιο ελαχιστοποιήθηκε από τον επόπτη στον ιστότοπο

ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ.

Το να σχολιάσει κάποιος επί αποφθευγμάτων μεγάλων ανδρών, οι οποίοι μιλώντας για την Θρησκεία εγκαλούν τον Θεό, είναι σαν να ισορροπεί σε τεντωμένο σκοινί.
Καλύτερα να δανειστεί όλους τούτους και να πει αυτός ο έρμος άνθρωπος δυο λόγια περί του αντικείμενου της διχόμοιας. Να μιλήσει για τον ίδιο τον Θεό.
Ο ΘΕΟΣ λοιπόν δεν είναι επουδενί η θρησκεία. Εν ολίγοις δεν μπορεί να είναι ο τρόπος που αυτός παρουσιάστηκε από ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ στους Υπόλοιπους Ανθρώπους.
Αν υπάρχει Θεός, η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση ΝΑ ΟΡΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ είτε αυτός είναι ένα απλό Δημιούργημα είτε μια Συμπαντική Μονάδα γεμάτη άγνοια για το Σύνολο του Σύμπαντος. Πώς, λέω πώς αυτή η μηδαμινότητα σε κάθε περίπτωση είναι δυνατόν να ορίσει εκείνη την Εξοχότητα;
Ως υπερφύαλος, ματαιόδοξος μπορεί να περάσει στον ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΑΡΧΟΝΤΑ συναισθήματα και πάθη που αφορούν τις δικές του Αδυναμίες. Και φυσικά αυτές οι αδυναμίες και τα πάθη δεν είναι μονάχα ότι ο Θεός αυτός παρουσιάζεται ως Τιμωρός. Όχι βέβαια...Παρουσιάζεται και ως καλός καγαθός, ως ελεήμων αλλά και ως ζηλόφθων. Όμως παρουσιάζεται και ως Τιμωρός και όχι στη Δυτική Θρησκειολογία όπως κάπου θέλουν να προπαγανδίζουν.
Εκτός εάν...Εκτός εάν η σφαγή εκ του Μωυσή των Ισραηλινών που δεν τάχθηκαν με το μέρος του, μετά το επειόδιο με το χρυσό ταύρο, δεν είχε την Θεία Έγκριση. Μήπως ακόμη να υποπτευτούμε ότι ο Μωυσής ποτέ δεν είδε κανέναν Θεό και ότι όλοι οι Νόμοι ήσαν από το κεφάλι του βγαλμένοι; Αλλιώς πώς; Αλλίώς πώς τόσοι ΚΑΙΡΙΟΙ ΝΟΜΟΙ έρχονται σε τόσο μεγάλη αντιδιαστολή με τα λεχθέντα από τον Ιησού;

Ας μην ξεχνάμε δε ότι τα Υπάρχει - Δεν Υπάρχει Θεός ανάγονται κυρίως στον Θεό που ο Μωυσής εισήγαγε. Αλλά ορίστε. Έρχεται ο Ιησούς, πα να πει ο Θεός ο ίδιος και τι λέει;
Αγάπα τον Εχθρό σου αντί του να μισείς τον εχθρό σου που θεωργητικά αναφέρει ο Πατέρας Θεός.
Συνιστά ο Ιησούς ότι πρέπει μετά από ένα χαστούκι να στρέφουν και το άλλο μάγουλο αντί του Οφθαλμόν αντί Οφθαλμού και Οδόντα αντί Οδόντος που διατάσσει ο Πατέρας του.
Και ένα σωρό άλλες διαφοροποιήσεις που αναρωτιέται κανείς τι εννοεί όταν λέει "δεν ήλθα να αλλάξω το Νόμο αλλά να τον εκπληρώσω και όποιος αλλάξει το παραμικρό δεν θα εισέλθει στη Βασιλεία του Πατρός" όταν ο ίδιος τον έχει κάνει σουρωτήρι με τις τόσες αλλαγές.

ΤΟΝ ΘΕΟ, μόνο βιωματικά μπορεί να τον βιώσει κάθε άνθρωπος και ως εκ τούτου πολύ διαφορετικά τον αντιλαμβάνεται και αυτό εφόσον θελήσει. Η Φύση, το Σύμπαν υπήρχαν και υπάρχουν εξ αρχής Κόσμου. Ο Άνθρωπος ελάχιστα γνωρίζει για τον Άπειρο αυτό Κόσμο, του οποίου αποτελεί ένα μικρό μόνο μέρος. Μέσα σε αυτά τα ελάχιστα ίσως βρίσκεται κάπου αππτυπωμένη η Αρχέγονη έννοια ΘΕΟΣ, το αρχικό Αίτιο ή όπως αλλιώς θελήσει να τον προσλάβει, να τον βιώσει ο καθένας.
Μέχρι εκείνη τη χρονική στιγμή που το ΑΠΕΙΡΟ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΤΗΜΑ ΜΑΣ, κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να αρνείται την Ύπαρξη Θεού.
Αντίθετα, όσο το απειρο παραμένει Άγνωστο, κάθε πρώιμη δήλωση ΑΡΝΗΣΗΣ συνιστά έμμεση επιβεβαίωση της Ύπαρξης του Θεού...

Υγ Κατά της Εκκλησίας ναι, κατά των Θρησκειών ναι, κατά του ΘΕΟΥ γιατί;

ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΠΙΚΟΥΛΑΣ
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια εδώ

Αφήστε τα σχόλιά σας

  1. Δημοσίευση σχολίου ως επισκέπτης.
Συνημμένα (0 / 3)
Μοιραστείτε την τοποθεσία σας
Πληκτρολογήστε το κείμενο που παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δεν είναι σαφές;

Please publish modules in offcanvas position.