Γιώργος Παπανδρέου: «Αντάρτης» στην Αθήνα, «πάρ' τα όλα» στις Βρυξέλλες
- tempo team
- ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ
Νύχτα Παρασκευής προς Σάββατο, 11 προς 12 Φεβρουαρίου του 2011, ήταν, όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής... ζώστηκε τα φυσεκλίκια και γύρω στις δύο μετά τα μεσάνυχτα βγήκε στο... «πολιτικό αντάρτικο» εναντίον των εκπροσώπων της EE, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, οι οποίοι σε συνέντευξη τους είχαν αποκαλύψει ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε συμφωνήσει μαζί τους να εκποιήσει κρατική ακίνητη περιουσία, με στόχο να συγκεντρώσει 50 δισεκατομμύρια ευρώ για να τα δώσει στους ξένους δανειστές. «Τα όρια της αξιοπρέπειας μας δεν τα διαπραγματευόμαστε με κανέναν!» είχε διακηρύξει αγέρωχα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κατ' εντολήν του πρωθυπουργού.
Ήταν και πάλι νύχτα Παρασκευής προς Σάββατο, ένα μήνα αργότερα, 11 προς 12 Μαρτίου 2011 αυτή τη φορά, πάλι γύρω στις δύο μετά τα μεσάνυχτα, όταν ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου συμφωνούσε στην κατάρτιση του τελικού κειμένου της απόφασης των ηγετών της Ευρωζώνης, κατά τη Σύνοδο Κορυφής τους στις Βρυξέλες.
«Πλήρως και ταχέως» τα 50 δις
Στην τρίτη κιόλας παράγραφο της απόφασης αυτής αναφέρεται ρητά ότι «οι αρχηγοί κρατών ή κυβερνήσεων της Ευρωζώνης καλωσορίζουν... τις ισχυρές δεσμεύσεις εκ μέρους της Ελλάδας... να εκπληρώσει πλήρως και ταχέως το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και ανάπτυξης της ακίνητης περιουσίας των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ που έχει ανακοινώσει»!
«Πλήρως και ταχέως» ανέλαβε ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου να εφαρμόσει το πρόγραμμα για το οποίο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είχε υψώσει νυχτιάτικα το... λάβαρο της «αντίστασης» κατά της «απαράδεκτης» συμπεριφοράς των εκπροσώπων της τρόικας, προκαλώντας από τότε τη θυμηδία της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού!
Απίστευτα κακόγουστο θέατρο πολιτικής εξαπάτησης των ιθαγενών. Απομένει, όμως, να δούμε αν ο πρωθυπουργός προτίθεται να εξαπατήσει κατά τον ίδιο τρόπο και τους ηγέτες της Ευρωζώνης ή αν θα επιχειρήσει να πουλήσει κρατικά ακίνητα και κρατική γη για να τηρήσει τη δέσμευσή του, γιατί μόνο με εκποίηση δημόσιας ακίνητης περιουσίας υπάρχει θεωρητικά η δυνατότητα να προσπαθήσει να μαζέψει τα 50 δις ευρώ.
Οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί του περασμένου μήνα περί δήθεν συγκέντρωσης του ποσού αυτού από ιδιωτικοποιήσεις πρωτίστως και όχι από τα δημόσια ακίνητα είναι παντελώς ανεδαφικοί.
Η γλώσσα των αριθμών
Οι αριθμοί είναι καταλυτικοί. Όπως τονίζουν οι ειδικοί, στο σχεδόν ασήμαντο, σε σχέση με τα 50 δις ευρώ, συνολικό ποσό των μόλις 6,5 δισεκατομμυρίων ευρώ ανέρχεται η αξία όλων των μετοχών που κατέχει το Δημόσιο σε όλες τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες, με βάση τις σημερινές τιμές.
Επιπροσθέτως, ακόμη και με τους πιο γενναιόδωρους υπολογισμούς, ζήτημα είναι αν φτάνει τη συνολική αξία των 3 δις ευρώ το μερίδιο του Δημοσίου σε μη εισηγμένες επιχειρήσεις.
Ακόμη κι αν υποθέσουμε, δηλαδή, ότι η κυβέρνηση θα έβρισκε αγοραστές να αγοράσουν όλες τις μετοχές της, ακόμη κι αν παραβλέψουμε το γεγονός πως οι σημερινές χρηματιστηριακές τιμές είναι τόσο χαμηλές που η πώληση τους σε αυτά τα επίπεδα θα θεωρηθεί δικαίως από πολιτική σκοπιά πράξη εσχάτης οικονομικής αθλιότητας, πάλι η κυβέρνηση Παπανδρέου χρειάζεται να βγάλει πάνω από... 40 δις ευρώ από την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου!
Θα τα βρει χωρίς να πουλήσει; Πρακτικά, αδύνατον. Ίδωμεν...
Αναβολή χρεοκοπίας
Οι ηγέτες της Ευρωζώνης αποφάσισαν να επεκταθεί στα 7,5 χρόνια «η ωρίμανση όλων των δανείων του προγράμματος προς την Ελλάδα». Βάσει των διευκρινίσεων του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών, αυτό σημαίνει ότι αναφορικά με τα 80 δις ευρώ του μεριδίου της EE από το δάνειο των 110 δις ευρώ του Μνημονίου -τα υπόλοιπα 30 δις τα δίνει το ΔΝΤ- έχουμε τις εξής αλλαγές: Από 3 χρόνια περίοδο χάριτος και 2 χρόνια αποπληρωμής του δανείου που είχαμε μέχρι τώρα (σύνολο 5 χρόνια), με την επιμήκυνση η Ελλάδα θα έχει 4,5 χρόνια περίοδο χάριτος και 5,5 χρόνια αποπληρωμής, άρα 10 χρόνια συνολικά.
Όπως είναι αυτονόητο, αυτή η διπλάσια διάρκεια του δανείου σημαίνει πρώτα απ' όλα ότι η Ελλάδα θα πληρώσει στο τέλος, χοντρικά, διπλάσιους τόκους για το δάνειο αυτό. Στην πραγματικότητα, ο υπολογισμός είναι σαφώς πιο περίπλοκος, γιατί το επιτόκιο είναι κυμαινόμενο, αλλά αυτό που γράφουμε ισχύει ως γενική αρχή.
Το πλεονέκτημα για την κυβέρνηση Παπανδρέου είναι πως, με την επιμήκυνση αυτή, η χρεοκοπία της Ελλάδας να συντελεστεί επί των ημερών της αναβάλλεται και μετατίθεται να συμβεί κατά τη διακυβέρνηση των επόμενων κυβερνήσεων!
Υποθήκευση του μέλλοντος
Η αποτυχία του Μνημονίου και της συναρτώμενης με αυτό κυβερνητικής πολιτικής είναι τόσο κραυγαλέα, ώστε όλοι οι επαΐοντες γνωρίζουν ότι, παρά τη σταδιακή εκταμίευση των 110 δις ευρώ του δανείου, η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έχει λεφτά να βγάλει καν το... 2012 χωρίς νέα δάνεια! Πόσω μάλλον να πληρώσει από το καλο-καίρι του 2013 έως το καλοκαίρι του 2015 τα 110 δις ευρώ συν κάπου 25 δισεκατομμύρια τόκους αυτού του δανείου!
Η κυβέρνηση θα έπρεπε να δανειστεί από τις αγορές τη διετία 2014 και 2015 κάπου... 150 δισεκατομμύρια ευρώ! Ούτε στα πιο τρελά όνειρα της κυβέρνησης δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο.
Βάσει του Μνημονίου, λοιπόν, η χρεοκοπία της Ελλάδας ήταν προγραμματισμένη να συμβεί στα μέσα του 2013 με αρχές του 2014, όταν δεν θα είχε χρήματα να αποπληρώσει το δάνειο. Με την επιμήκυνση, όμως, η αποπληρωμή θα αρχίσει από το 2015, οπότε στην εξουσία σε καμιά περίπτωση δεν θα βρίσκεται πια ο Γ. Παπανδρέου! Στα χέρια άλλης κυβέρνησης θα σκάσει η βόμβα της χρεοκοπίας!
Το πρόβλημα, όμως, που τους έχει παρουσιαστεί είναι ότι, εξαιτίας της εγκληματικής πολιτικής του Μνημονίου, η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να πάρει του χρόνου κι άλλο δάνειο τύπου Μνημονίου για να μην χρεοκοπήσει ήδη μέσα στο 2012! Οα της το δώσουν; Και έναντι ποιων ανταλλαγμάτων; Την επώδυνη απάντηση θα την έχουμε σύντομα...
Μνημόνιο για πάντα
Η παράταση της διάρκειας του Μνημονίου για 10 χρόνια ουσιαστικά, μέσω της επιμήκυνσης αποπληρωμής του δανείου μέχρι το 2021, συνιστά την πιο ζοφερή πτυχή των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης.
Τη θεσμική κατοχύρωση, όμως, της αιώνιας λιτότητας την προωθούν σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες της Ευρωζώνης και σε όσες χώρες της EE θέλουν να μπουν κάποτε στο κλαμπ του ευρώ, μέσω της νομικής κατοχύρωσης της λιτότητας.
Συμφώνησε και σε αυτό ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, ο οποίος συνεχίζει να είναι και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής -τρομάρα της!- Διεθνούς.
Οι ηγέτες της Ευρωζώνης χαιρετίζουν τις «ισχυρές δεσμεύσεις» που ανέλαβε ο Γ. Παπανδρέου «να εισαγάγει ένα αυστηρό και σταθερό δημοσιονομικό πλαίσιο με την ισχυρότερη δυνατή νομική βάση, την οποία θα αποφασίσει η ελληνική κυβέρνηση», όπως υπογραμμίζεται στην απόφαση της Συνόδου.
Όπως τονίζεται στην απόφαση των 17 ηγετών της Ευρωζώνης στο Σύμφωνο για το Ευρώ, αναφορικά με το πώς θα κατοχυρωθεί νομικά η αιώνια λιτότητα, «τα κράτη-μέλη θα διατηρήσουν το δικαίωμα επιλογής του συγκεκριμένου εθνικού νομικού σχήματος που θα χρησιμοποιηθεί, αλλά θα διασφαλίσουν ότι θα έχει επαρκώς δεσμευτική και διαρκή φύση (π.χ. συνταγματικού νόμου ή νόμου πλαισίου)».
Για να δούμε, λοιπόν, τι ακριβώς νομικό πλαίσιο θα επιλέξει η κυβέρνηση Παπανδρέου για το καθεστώς αιώνιας λιτότητας, στο οποίο αποφάσισε να υπαγάγει τη χώρα...
«Θάνατος στους μισθούς!»
Οι ηγέτες της Ευρωζώνης απαιτούν από τις κυβερνήσεις «να διασφαλίσουν ότι οι διευθετήσεις των μισθών στο δημόσιο τομέα υποστηρίζουν τις προσπάθειες ανταγωνιστικότητας στον ιδιωτικό τομέα, έχοντας κατά νου το σημαντικό φαινόμενο σηματοδότησης των μισθών του δημόσιου τομέα», όπως αναφέρουν στην απόφαση τους.
Σε απλά ελληνικά, δηλαδή, απαιτούν από όλες τις κυβερνήσεις να μην δίνουν αυξήσεις στους δημόσιους υπαλλήλους, για να μην ζητούν αυξήσεις και οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα!
«Θάνατος στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων!» είναι δηλαδή το σύνθημα των ηγετών της Ευρωζώνης, το οποίο θα υλοποιήσει και ο Γ. Παπανδρέου. Επίκειται, δηλαδή, νέα λεηλασία των εισοδημάτων των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα της χώρας μας.
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ - Περιοδικό «Επίκαιρα»
