Ηττημένοι και απολίτιστοι
Είχαμε χθες στην Αθήνα τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ ανάμεσα σε Μίλαν-Λίβερπουλ και, αναπόφευκτα, το ενδιαφέρον όλων ήταν στραμμένο εκεί. Δεδομένης της μεγάλης συμπάθειας που τρέφω για τους «ροσονέρι», το τελικό αποτέλεσμα 2-1 με χαροποίησε πολύ, δε λέω, αλλά δεν σκοπεύω να αναφερθώ στο παιχνίδι. Θα μιλήσω απλά για πολιτισμό.
Αφήνοντας λοιπόν εντελώς στην άκρη το αγωνιστικό μέρος, θέλω να επισημάνω ότι αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι η παρουσία των Άγγλων στους δρόμους της πόλης μας έγινε όχι απλά αισθητή, αλλά δυστυχώς και κάτι παραπάνω από ενοχλητική. Παρ’ ότι υπάρχει αυτός ο μύθος ότι οι ξένοι είναι «σούπερ πολιτισμένοι» εν συγκρίσει με εμάς, που δεν έχουμε παιδεία, δεν έχουμε το ένα, δεν έχουμε το άλλο και άλλες τέτοιες ανοησίες, αυτά διαψεύστηκαν στην πράξη. Χθες τουλάχιστον.
Εκτός κι αν μου πείτε τώρα εσείς ότι τα χιλιάδες Αγγλάκια που μας επισκέφθηκαν για να δουν τον τελικό ήταν τίποτα παρακατιανοί, τίποτα δεύτερης κατηγορίας, τι να πω. Αλλιώς δεν εξηγείται το ότι δεν μπορούσες να σταθείς σε ηλεκτρικό σιδηρόδρομο και μετρό εξαιτίας της μπόχας από τη μπύρα. Μιλάμε για πολλή μπύρα, ρε παιδί μου… τι πράγμα κι αυτό!
Παντού μέσα στα βαγόνια αντίκριζες παρέες με οπαδούς των «κόκκινων», εφοδιασμένους με κούτες Amstel και μπύρες στα χέρια, στις τσέπες και στις τσάντες. Μιλάμε για τόνους μπύρας. Και κάπως έτσι, «στο χύμα» λοιπόν, όπως κάθονταν, τις άνοιγαν και τα πίνανε, χαλαρά κι ωραία! Χωρίς κανείς να τους λέει κουβέντα!
Φαντάζεστε τώρα να ήταν στη θέση τους τίποτα δικοί μας «φουκαράδες» (από αυτούς τους... απολίτιστους, ξέρετε) και να έκαναν τα ίδια; Να είστε σίγουροι ότι η ασφάλεια θα είχε αρπάξει κάμποσους από δαύτους και θα τους είχε πετάξει έξω από τα βαγόνια με συνοπτικές διαδικασίες, ενώ όλοι μαζί εμείς μετά θα συζητούσαμε για την παιδεία που δεν έχουμε και την έλλειψη ευρωπαϊκής κουλτούρας που μας χαρακτηρίζει. Αλλά στην περίπτωση των Άγγλων, τσιμουδιά. Σιωπή. Νέκρα. Κιχ.
Το χειρότερο απ' όλα δε είναι ότι αρκετές ώρες μετά το παιχνίδι, αν έμπαινες στα βαγόνια για να μετακινηθείς, πιθανότατα δεν θα έβρισκες να κάτσεις. Όχι εξαιτίας του κόσμου, αλλά λόγω του ότι δεν υπήρχε κάθισμα που να μην ήταν ποτισμένο με μπύρα. Επίσης, θα έβλεπες διάσπαρτα στο πάτωμα κουτάκια και σκουπίδια κάθε είδους που θα σου χάλαγαν την αισθητική. Είναι, βλέπετε, οι εικόνες του... άφθαστου πολιτισμού των φίλων μας των Άγγλων που έλεγα λίγο πριν.
Γι' αυτό κι εγώ, ο... μη πολιτισμένος Έλληνας, αυτές τις εικόνες θα τις θυμάμαι για πάντα. Διότι τέτοιον πολιτισμό, αγαπητοί μου φίλοι, να τον βράσω! Όχι, δεν τον ζηλεύω καθόλου, μα καθόλου...
