Βανδή: «Η ζωή μου είναι σαν της Σταχτοπούτας»!

5 1 1 1 1 1 Βαθμολογία 5.00 (6 Ψήφοι)

vandi_1_b.jpgΓια το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της μίλησε η Δέσποινα Βανδή σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «Down Town». Η δημοφιλής τραγουδίστρια αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στα παιδικά της χρόνια, στα πρώτα της βήματα στο τραγούδι, στον Ντέμη, αλλά και στα σχέδια που κάνει για τρίτο και τέταρτο παιδί!

Παρακάτω τα σημαντικότερα σημεία της συνέντευξής της, αναλυτικά:

«Ήθελα πάντα να είμαι αρεστή στους άλλους»

«Από μικρή είχα μια συστολή και μια ντροπή που πέρασαν πολλά χρόνια για να βγει από πάνω μου. Μονίμως γελούσα από αμηχανία. Ήταν ένα χαμόγελο κολλημένο στα χείλη μου, ήθελα να είμαι αρεστή στους άλλους, αλλά δεν ήξερα με ποιον τρόπο. Πίστευα ότι με ένα χαμόγελο όλα γίνονται».

«Δεν έχω περάσει καλά παιδικά χρόνια»

«Οι γονείς μου ήταν μετανάστες στη Γερμανία και προσπαθούσαν να βελτιώσουν τη ζωή τους αλλά και τη ζωή των παιδιών τους. Ήταν άνθρωποι της βιοπάλης. Περίμενα Χριστούγεννα και Πάσχα για να αποκτήσω τα παπούτσια που μου άρεσαν ή την μπλούζα που ήταν τότε στη μόδα. Όμως δεν έχω περάσει καλά παιδικά χρόνια. Μέχρι τα 18 περνούσα λίγο “στριμωγμένα”. Ζούσα στην επαρχία, υπήρχε πολύ έντονη η νοοτροπία του “ποιος είσαι” για να σε κάνουν παρέα και τα άλλα παιδιά. Μπορεί, για παράδειγμα, να υπήρχαν κάποια κορίτσια που στο σχολείο κάναμε παρέα, αλλά εκτός του σχολείου δεν μπορούσαμε να συναναστραφούμε. Ήταν παιδιά δικηγόρων, γιατρών, της “καλής κοινωνίας” της Καβάλας που δεν επιτρεπόταν να κάνουν παρέα με εμένα που ο μπαμπάς μου δούλευε σε ένα εργοστάσιο με πλαστικά. Αυτό με πλήγωνε. Υπήρχαν, βέβαια, και εξαιρέσεις. Από την άλλη, μεγάλωσα και σε ένα πολύ αυστηρό περιβάλλον. Στην εφηβεία μου δεν μπορούσα να βγαίνω έξω, δεν με άφηναν. Κι αυτό ήταν κάτι που με καταπίεσε. Αυτός ήταν και ο λόγος που διάβαζα πολύ. Το να περάσω στο πανεπιστήμιο ήταν μια διέξοδος. Ήταν το διαβατήριό μου για να φύγω».

«Θεωρούσα ότι ήμουν η τελευταία που θα μπορούσε άνδρας να κοιτάξει»!

«Είχα αρχίσει να φλερτάρω, αλλά δεν πίστευα ότι μπορεί να με θέλει ένας άντρας. Θεωρούσα ότι ήμουν η τελευταία γυναίκα που θα μπορούσε να γυρίσει κάποιος να παρατηρήσει. Με πολύ φουντωτό μαλλί και μερικά κιλά παραπάνω, δεν μπορούσα να διακρίνω ότι υπήρχε ένα ωραίο κοριτσάκι πίσω από αυτό. Είχα αναπτύξει κι όλα αυτά τα κόμπλεξ από την απόρριψη, από αυτή την κοινωνική τέλος πάντων διαφορά, και δεν έπαιζε το φλερτ από αυτή την άποψη».

vandi_2_b.jpgΔεν πίστευες στον εαυτό σου;

«Καθόλου. Η αυτοπεποίθησή μου δεν ήταν απλώς στον πάτο, ήταν πιο κάτω από εκεί. Γι’ αυτό επί της ουσίας νιώθω ότι περνώντας στο πανεπιστήμιο και πηγαίνοντας στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησα να ζω. Οι φίλες που έκανα από το πρώτο έτος στο πανεπιστήμιο είναι φίλες που έχω μέχρι σήμερα. Ίσως η καθημερινότητά μας να έχει διαφοροποιηθεί, αλλά είναι σχέσεις ζωής. Μπορώ να πω τα πάντα μαζί τους. Στη Θεσσαλονίκη ήταν που πάτησα καλά στα πόδια μου, «ανδρώθηκα» και βρήκα τον εαυτό μου. Τότε σιγά-σιγά άρχισα το τραγούδι».

Ήρθαν ποτέ από την Καβάλα οι συμμαθήτριες να σε δουν να τραγουδάς;

«Δεν έχει έρθει ποτέ κανείς να με δει. Δεν ξέρω γιατί, αλλά χώρισαν οι ζωές μας. Έχω μόνο ένα συμμαθητή από το Δημοτικό, με τον οποίο ύστερα από χρόνια βρεθήκαμε, μιλήσαμε και χαίρομαι όταν τον βλέπω».
«Έβγαινα, έλεγα δύο τραγούδια και ήμουν έτοιμη να λιποθυμήσω…»

Πώς ένα ντροπαλό παιδί γίνεται τραγουδίστρια;

«Στην αρχή ξεκίνησα σε ένα πιάνο μπαρ και έλεγα κάποια τραγούδια. Πόσοι άνθρωποι να σε δουν εκεί; Πενήντα; Μετά, όταν πήγα στις μεγάλες σκηνές της Θεσσαλονίκης, έβγαινα, έλεγα δύο τραγούδια και ήμουν έτοιμη να λιποθυμήσω. Κάθε φορά που τα έλεγα λαχάνιαζα, λες και είχα τρέξει πέντε χιλιόμετρα. Όμως μου άρεσε το τραγούδι, δεν ήθελα να το αφήσω επειδή ντρεπόμουν».

Η ζωή σου ήταν εύκολη μετά;

«Καθόλου. Θυμάμαι ότι κάποια στιγμή είχε έρθει ένας πιτσιρικάς στο καμαρίνι μου –ήμουν στο Rex, και μάλιστα τη χρονιά που δούλευα με τον Σφακιανάκη. Μου είπε τότε “Βανδή, τι ανάγκα έχεις εσύ; Τα έχεις όλα στη ζωή σου. Όχι σαν κι εμάς που ζούμε σε μια γκαρσονιέρα”. Αν ήξερε αυτό το παιδί πόσο δύσκολα έχω μεγαλώσει και πως πραγματικά από το τίποτα κατάφερα και έκανα κάποια πράγματα στη ζωή μου, μπορεί να του έδινα και κουράγιο. Πραγματικά πιστεύω ότι η ζωή μου είναι σαν της Σταχτοπούτας: Όσα μου στέρησε στα παιδικά μου χρόνια μου τα έδωσε απλόχερα τώρα».

Και ποιος ήταν ο πρίγκιπας;

«Ο Ντέμης. Χωράει ερώτημα;».

vandi_3_b.jpgΠώς σου άλλαξε τη ζωή;

«Με βοήθησε να δω τη δουλειά μου με μια διαφορετική ψυχολογία. Γιατί, θέλοντας και μη, όταν αρχίζεις πια και μπαίνεις σε αυτό το παιχνίδι της “κατάκτησης”, σου βγαίνουν και κάποια περίεργα ένστικτα, κάποιες φιλοδοξίες, που εγώ μέχρι ενός σημείου δεν τις είχα αλλά προέκυψαν στην πορεία. Ο Ντέμης με έκανε να τις κοντρολάρω. Να δω τα πράγματα πιο ήρεμα και πιο χαλαρά. Ότι ναι μεν υπάρχει η δουλειά, αλλά χρειάζεται ισορροπία. Γιατί όταν έρχεται η επιτυχία, δεν ξέρεις πώς να τη διαχειριστείς. Στην αρχή μπορεί να σε χειρίζεται αυτή όπως θέλει».

Έκανες λάθη σε αυτές τις φάσεις;

«Φυσικά και έχω κάνει. Αναλωνόμουν παραπάνω απ’ ότι έπρεπε σε άσκοπα, μάταια πράγματα. Τι γράφτηκε για μένα, ποιος είπε, γιατί, είχα μπει σε μια τέτοια διαδικασία. Αντί να σκέφτομαι το πώς θα τραγουδήσω, μαύριζε η ψυχή μου από όλα τα υπόλοιπα. Εκεί ο Ντέμης με βοήθησε στο πώς πρέπει να το αντιμετωπίζω και νομίζω ότι με το πλήρωμα του χρόνου –και πριν αποκτήσω τα παιδιά μου- είχα βρει την ισορροπία που χρειαζόμουν».

Με το χέρι στην καρδιά, όταν έγινε αυτή η μεγάλη επιτυχία που ήρθε σαν ωστικό κύμα, δεν ξέφυγε ποτέ το μυαλό σου;

«Όχι, δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι τρελάθηκα, γιατί δεν καταλάβαινα την επιτυχία. Εκ των υστέρων κατάλαβα ότι ήμουν επιτυχημένη, όταν έκανα την πρώτη συναυλία στο Λυκαβηττό και είδα τόσο πολύ κόσμο στο θέατρο. Τότε συνειδητοποίησα ότι όλοι αυτοί είχαν έρθει για μένα».

«Με τον Ντέμη, δεν έχω καταλάβει πώς πέρασε ο χρόνος»

«Πριν τον Ντέμη, όταν ήμουν σε άλλες σχέσεις, κάτι τέλειωνε μέσα μου. Έλεγα “πάντα έτσι θα γίνεται”; Θα είμαι με κάποιον, μετά θα ξενερώνω και θα τον απομυθοποιώ; Είχα προβληματιστεί. Με τον Ντέμη δεν έγινε ποτέ αυτό. Ακόμα και όταν πήραμε την απόφαση να παντρευτούμε –ήμασταν άλλωστε ήδη τέσσερα χρόνια μαζί- τον ήθελα όπως όταν πρωτογνωριστήκαμε. Δεν ένιωθα ότι υπάρχει κάτι που να κλυδωνίζει τη σχέση μας. Ήθελα να είμαι μαζί του. Μου αρέσει ως άντρας και τον θέλω μέχρι και σήμερα. Έχουν περάσει δέκα χρόνια που είμαστε μαζί και δεν έχω καταλάβει πώς πέρασε ο χρόνος. Ξέρεις τι γίνεται; Όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο, τον καψουρεύεσαι για συγκεκριμένους λόγους. Εκτός του ότι ο Ντέμης είναι ένας πάρα πολύ ωραίος άντρας, μου άρεσε όλο αυτό που ήταν σαν προσωπικότητα. Η ακεραιότητα του χαρακτήρα του, αυτά που πίστευε, που πάλευε για την ΑΕΚ, είχε ιδεώδη, σταθερές και “πιστεύω” που υπερασπιζόταν με νύχια και με δόντια, ακόμα κι αν γκρεμιζόταν ο κόσμος γύρω του. Θαύμαζα πάντα πόσο καλά πατούσε στα πόδια του και είτσι είναι μέχρι σήμερα. Βλέπω έναν άντρα δυνατό, ισχυρό κι αυτό λειτουργεί πολύ αφροδισιακά».

Τσακώνεστε αλήθεια ποτέ;

Για όλα, είναι η καθημερινότητά μας. Όμως δεν καβγαδίζουμε, δεν αλλάζουμε λόγια. Κάνουμε μια ανακωχή. Νομίζω πως τώρα το ντιλάρουμε καλύτερα από τα πρώτα χρόνια. Τότε θεωρούσε ότι εγώ ήμουν λάθος. Δεν ξέρω, μπορεί και να ήμουν. Το σίγουρο είναι ότι ο Ντέμης τότε ήταν πιο αψύς χαρακτήρας. Τώρα έχει γλυκάνει και έχει ηρεμήσει».

vandi_5_b.jpg

«Θα ήθελα να κάνω τέσσερα παιδιά»

Διαβάζω συνέχεια ότι υπάρχει το ενδεχόμενο για τρίτο παιδί. Είσαι πλήρης με τα δύο σου παιδιά ή θέλεις να μεγαλώσει κι άλλο η οικογένειά σου;

«Όχι, δεν είμαι πλήρης. Θα ήθελα να κάνω τέσσερα παιδιά, αλλά δεν είμαι πιτσιρίκα και δεν ξέρω αν θα προλάβω χρονικά. Ξέρω όμως πως αν δεν κάνω τρίτο παιδί, θα μου μείνει απωθημένο».

Όλη αυτή η ιστορία με τα εξώφυλλα με τα παιδιά σού αρέσει ή σε τρομάζει… Να βλέπεις δηλαδή τον εαυτό σου σαν ευτυχισμένη μητέρα και όχι σαν σέξι περσόνα;

«Δεν με πειράζει καθόλου. Είναι ένα πολύ υγιές πρότυπο. Μου αρέσει να βλέπω οικογένειες και παιδιά. Κάπου είχαμε ενοχοποιήσει αυτή την εικόνα και κακώς. Δεν ισχύει το ότι “είσαι γονιός και τελείωσες”. Υπάρχει και ζωή ύστερα από αυτό».

Σχόλια (0)

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια εδώ

Αφήστε τα σχόλιά σας

  1. Δημοσίευση σχολίου ως επισκέπτης.
Συνημμένα (0 / 3)
Μοιραστείτε την τοποθεσία σας
Πληκτρολογήστε το κείμενο που παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δεν είναι σαφές;

Please publish modules in offcanvas position.