Βασιλιάδες πίσω από τα κάγκελα...
- Πέτρος Τσεγγενές
- ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ
Οι κληρονόμοι των εκθρονισμένων δυναστειών όλο και πιο συχνά εμπλέκονται σε εγκληματικά δρώμενα.
Προς τα τέλη Ιουλίου απεβίωσε ο πρώην βασιλιάς του Αφγανιστάν, ο 92χρονος Ζαχίρ Σαχ ο οποίος σταμάτησε να ασκεί την εξουσία του από το 1973. Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους «μονάρχες δίχως θρόνο» έφυγε από την χώρα του και δεν έζησε τις επαναστάσεις που ακολούθησαν και όταν γύρισε πίσω πήρε τον τίτλο του «επίτιμου πατέρα του έθνους». Οι περιπτώσεις όμως των έκπτωτων μοναρχών διαφέρουν: μερικοί από αυτούς ξεκίνησαν «επιχειρηματικές» δραστηριότητες (ακόμα και με εγκληματικό χαρακτήρα), μερικοί έπαιξαν ενεργό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας τους και κάποιοι άλλοι κατάφεραν να συνδυάσουν και τα δύο. Σήμερα πάντως το μόνο που ονειρεύονται σχεδόν όλοι οι πρώην μονάρχες είναι η επιστροφή των παλιών κεκτημένων. Ένας από τους παλαιότερους Ρώσους διπλωμάτες που είναι ακόμα εν ζωή σχολίασε το πεπρωμένο του θανόντος Ζαχίρ Σαχ: «Αυτός ο άνθρωπος είχε συναντηθεί με τον Χρούστσοφ και τον Γκαγκάριν και κάθε φορά που περίμενε σημαντικά πρόσωπα να επισκεφτούν την χώρα του οργάνωνε μεγαλειώδεις παρελάσεις στην Καμπούλ. Αν η Σοβιετική Ένωση δεν είχε εμπλακεί σε εχθροπραξίες με το Αφγανιστάν, σήμερα η Ρωσία θα είναι άψογες σχέσεις με την Καμπούλ».
Οι συζητήσεις για τον Σαχίρ Σαχ έκαναν πολύ κόσμο να θυμηθεί έναν ακόμα πρώην Ασιάτη μονάρχη, τον 85χρονο πρώην βασιλιά της Καμπότζης Νοροντόμ Σιανούκ. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος κατάφερε αρκετές φορές να ανέβει στον θρόνο της χώρας του, να εκθρονιστεί και να ανέβει και πάλι στην κορυφή της ιεραρχίας. Το 1955 ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση έδωσε την εξουσία στον πατέρα του. Την εποχή εκείνη ο Σιανούκ ηγήθηκε του τοπικού σοσιαλιστικού κόμματος και μετά τον θάνατο του πατέρα του το 1960 επέστρεψε και πάλι στον θρόνο και έγινε έτσι ο πρώτος εκλεγμένος βασιλιάς στην ιστορία της Νοτιοανατολικής Ασίας. Ο μονάρχης της Καμπότζης πάντα ζούσε την πολιτική με όλα της τα προβλήματα. Διατηρούσε φιλία με την Σοβιετική Ένωση και τους «Κόκκινους Χμερ» ακόμα και με την πριγκίπισσα Νταϊάνα. Το 2004 μάλιστα έκανε ακόμα μια πολύ παράτολμη και περίεργη κίνηση. Εξαιτίας της προχωρημένης του ηλικίας διαβίβασε την εξουσία του στον νεότερο γιο του αγνοώντας τα υπόλοιπα παιδιά του. Η επιστροφή στην μοναρχία που έγινε στην Καμπότζη στις αρχές του ’90 (μετά την υποχώρηση των Βιετναμέζων στρατιωτών) είναι μια πολύ σπάνια περίπτωση στον σύγχρονο πολιτικό κόσμο.
Οι κληρονόμοι τέτοιων παλιών δυναστειών όπως ο Αλεξάντερ Καραγιόργεβιτς (Σερβία) και Συμεών Σαξομπουργκότσκι (Βουλγαρία) θα ζηλεύουν πάρα πολύ την μοναρχία της Καμπότζης. Και εάν ο πρώτος έχει λόγο να υποστηρίζει την ιδέα ότι η επιστροφή της μοναρχίας θα φέρει και ενότητα σε όλους του Σέρβους της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ο δεύτερος (στην εφηβική του ηλικία είχε την ευκαιρία να κάτσει στον θρόνο αφού η κομμουνιστική κυβέρνηση δεν είχε πρόβλημα με την βασιλική οικογένεια) παίρνει ενεργά μέρος στην πολιτική ζωή της Βουλγαρίας. Ο Συμεών σε όλη του την πολιτική καριέρα είναι αυτό που λέμε πραγματιστής. Από το 1960 έως το 1990 απέδειξε ότι είναι ένας πολύ ικανός οικονομικός μάνατζερ αφού δούλεψε σε δύο Δυτικοευρωπαϊκές εταιρίες. Την εποχή εκείνη έμενε στην Ισπανία και σε συνδυασμό με αυτό το γεγονός οι αριστεροί πολιτικοί της Βουλγαρίας τον κατηγορούσαν ότι είναι φίλος με τον τότε δικτάτορα της Ισπανίας Φράνκο. Από την πλευρά του ο Συμεών αντιτάσσει στους πολιτικούς του αντιπάλους την περίοδο 2001-2005 όταν ήταν πρωθυπουργός της Βουλγαρίας και σύμφωνα με τα λεγόμενα του χωρίς τις μεγάλες αλλαγές που πραγματοποίησε η Βουλγαρία δεν θα ήταν σήμερα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ.
Πολύ λιγότερες πολιτικές φιλοδοξίες έχουν οι κληρονόμοι του Ρουμανικού και του Ιταλικού θρόνου Μιχάι (Στην εφηβεία του επίσης είχε την ευκαιρία να βρεθεί στον θρόνο) και Βίκτορ Εμμανουήλ αντίστοιχα. Ο τελευταίος μάλιστα είναι και ξάδερφος του Συμεών Σαξομπουργκότσκι. Ο Μιχάι που είναι ερασιτέχνης αεροπόρος όσο ζούσε στην Ελβετία είχε αποκτήσει την φήμη του πλέιμποϊ. Συχνά πυκνά επισκέπτεται την γενέτειρα του. Δεν έχει καμιά πρόθεση πλέον να επανακτήσει αυτό που είχε. Παρόλα αυτά οι Ρουμανικές αρχές τον βλέπουν με κακό μάτι και γι΄ αυτό το λόγο έσπευσαν να του πληρώσουν τα 30εκ. ευρώ της περιουσίας του που είχαν επιταχθεί από την κομμουνιστική κυβέρνηση.
Και εάν ο 85χρονος πλέον Μιχάι προτιμούσε τα Ελβετικά μπαρ και εστιατόρια και εμφανίστηκε κάποιες φορές σε εγκληματικά χρονικά αυτό οφείλεται μόνο στα σκάνδαλα (κυρίως ερωτικά) που προκαλούσε τότε ο Βίκτορ-Εμμανουήλ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «φίλος» των Ιταλικών φυλακών. Από την στιγμή που επέστρεψε στην γενέτειρα του ο τελευταίος αντιπρόσωπος της δυναστείας των Σαβόϊ έχει συλληφθεί κατά διαστήματα κατηγορούμενος για συνεργασία με την μαφία. Παρεμπιπτόντως η τελευταία υπόθεση για την οποία κατηγορήθηκε – κατηγορείται για δημιουργία εγκληματικής οργάνωσης, διαφθορά, παράνομες επιχειρηματικές δραστηριότητες και διακίνηση γυναικών – οδήγησε σε απρόσμενες διεθνείς συνέπειες.
Οι ιταλικές ανακριτικές αρχές υποπτεύονται ότι ο Βίκτορ-Εμμανουήλ λάδωσε επανειλημμένα τις συνοριακές αρχές μεταφέροντας έτσι πόρνες για να «μοιράσει» στους πελάτες των καζίνο. Ο Βίκτορ-Εμμανουήλ και η οικογένεια του αρνούνται κατηγορηματικά τα όσα του προσάπτουν αλλά την ίδια στιγμή δεν μπορεί να αποδείξει ότι δεν πήρε μέρος σε επικίνδυνο επιχειρηματικό «παιχνίδι» στην Ελβετία. Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι εμπλοκή σε ένα από τα καζίνο είχε και ο ξάδερφος του Συμεών Σαξομπουργκότσκι κάτι που ακόμα δεν έχει εξιχνιαστεί πλήρως.
Επίσης ο Μιχάι είναι επίσης ύποπτος ότι έχει επισκεφτεί πολλές φορές στο παρελθόν συγκεκριμένους χώρους. Φυσικά επειδή και ο Συμεών είναι μπλεγμένος με αυτό το θέμα αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες αφού στην Σόφια έχει ήδη ξεσπάσει σκάνδαλο με παράνομες αδειοδοτήσεις για την κατασκευή και την λειτουργία πολλών καζίνο. Ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας Σεργκέι Στανίσεφ δίνει πολύ μεγάλη σημασία στο συγκεκριμένο θέμα και θέλει να το φτάσει μέχρι τέλους όποιες και αν είναι οι συνέπειες για τον κληρονόμο της βασιλικής οικογένειας. Ωστόσο το δεξιό κόμμα της Βουλγαρίας τονίζει ότι με αυτόν τον τρόπο ο πρωθυπουργός προσπαθεί να δυσφημήσει τους πολιτικούς του αντιπάλους.
