Αναγνώστης: «Προμελετημένο το έγκλημα στη χωματερή της Άνδρου»
- tempo team
- ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ
Από το 1997, που το ΣτΕ επιτέλους δικαίωσε τους κατοίκους της Άνδρου, τους πολιτιστικούς συλλόγους και όλους όσους ευαισθητοποιήθηκαν, για το μείζον ζήτημα της χωματερής, με κίνητρα πανανθρώπινα και χωρίς ούτε ίχνος κέρδους, πέρασαν 14 χρόνια. Σ ‘αυτά τα χρόνια, χύθηκε πολύ μελάνι στον τύπο, έγιναν αγώνες, εκατέρωθεν μηνύσεις, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Πάντα οι ίδιοι άνθρωποι κατάφερναν με κάποιο τρόπο να βρίσκονται στα πράγματα, αυτοί και τώρα στον ενιαίο Καλλικρατικό δήμο. Προεκλογικά μάλιστα μας είχαν προϊδεάσει στον τρόπο με τον οποίο θα διαχειρίζονταν τα σκουπίδια, με την επικράτησή τους στο δήμο, μέσω του «Εξάντα», που ήταν η ρίψη των απορριμμάτων 50 μέτρα πιο πέρα μέσα στη ίδια ρεματιά, σε μη εμφανές από τον αρχαιολογικό χώρο, το ιδανικό τάχα σημείο!
Σε κάθε περίπτωση υπεράνω όλων το κουκούλωμα, να μην θιγούν συμφέροντα και πάντα σε αγαστή συνεργασία με την κεντρική εξουσία οιουδήποτε χρώματος, μακριά από τις απαιτήσεις της κοινωνίας, των καιρών και χωρίς την παραμικρή ευαισθησία στο περιβάλλον, παρά τις περί του αντιθέτου βαρύγδουπες λεκτικές κορώνες. Δείτε τις παρατάσεις χρήσης του Χ.Α.ΔΑ., που δίδονταν πάντα από τους αρμόδιους υπουργούς, παρά τις αρνητικές αποφάσεις του ΣτΕ, χωρίς υπερβολή «συγκοινωνούντα δοχεία», πλήρως αλληλεπικαλυπτόμενα!
Όμως η θεία δίκη επενέργησε καταλυτικά και έδειξε τη γύμνια τους, την ασχετοσύνη τους και την προχειρότητα με την οποία ενεργούν και που δείχνει καθαρά, πως αυτοί οι άνθρωποι δεν έπρεπε να βρίσκονται σ ‘αυτές τις θέσεις, διότι είναι πραγματικά επικίνδυνοι για το συμφέρον της Άνδρου και των κατοίκων της, αλλά και τη δικιά μας επιπολαιότητα, να επικροτούμε και να επιβραβεύουμε την ανικανότητά τους…
Στην περίπτωση της χωματερής της Σταυροπέδας, η λαϊκή παροιμία «μια βροχή μας σώζει», βρήκε την πιο ρεαλιστική της ερμηνεία. Πράγματι αυτό που πάντα υποστηρίζαμε, ήταν και ως απεδείχθη παντελώς αληθινό, πως ο χώρος δεν πληρούσε καταρχήν τις προδιαγραφές για να είναι χωματερή ούτε για λίγο, όχι για 40 χρόνια, που επέμειναν και που βέβαια για πάντα ήθελαν. Αυτός άλλωστε ήταν και ο σκοπός του αντιπερισπασμού που έκαναν, κραδαίνοντας την ψευδεπίγραφη μελέτη μετεγκατάστασής της στην περιοχή του προφήτη Ηλία, πάνω στα νερά του νησιού. Είχε ειπωθεί ωμά από τον τότε αντιδήμαρχο του δήμου Άνδρου: «Αν δεν τα θέλετε εδώ, θα τα πάμε στα νερά».
Τα νερά τα προστατέψαμε, όμως εδώ η οικολογική καταστροφή είναι πολύ μεγάλη στη στεριά αλλά και στη θάλασσα, αφού τα σκουπίδια έφθασαν τουλάχιστον 100 μέτρα μέσα σ ‘αυτήν. Η μόλυνση της στεριάς επεκτάθηκε τώρα και στην θάλασσα, με αποτέλεσμα την γίνει απαγορευτική η προσέγγιση στις καλύτερες παραλίες του νησιού, αλλά και αλιεία στη ευρύτερη περιοχή για πάρα πολλά χρόνια. Πολύ μεγάλη η ζημιά για τον τουρισμό του νησιού. Τώρα περιμένουμε να δούμε αν αυτοί που οδήγησαν το νησί σ αυτό το χάλι θα λογοδοτήσουν, ή θα συνεχίσουν ανεμπόδιστα να επιτελούν το θεάρεστο έργο τους…
Αναγνώστης - Κάτοικος Άνδρου
