Δεν του δίνουν φορολογική ενημερότητα για χρέος 0,01 ευρώ

Βρίσκεστε εδώ: ΑΡΧΙΚΗ

( 0 Ψήφοι )

Σύνταξη-επιμέλεια: tempo team | Σάββατο, 04.01.14 07:53

Απίστευτο κι όμως αληθινό! Όπως αποκάλυψε ο αντιδήμαρχος Αργυρούπολης-Ελληνικού, Χρήστος Βλάχος, επισκέφθηκε ο ίδιος την αρμόδια ΔΟΥ προκειμένου να πάρει φορολογική ενημερότητα, αλλά κάτι τέτοιο δεν κατέστη εφικτό εξαιτίας του «τεραστίου» χρέους του που ανέρχεται στο... αστρονομικό ποσό του 0,01 ευρώ.

Απίστευτος παραλογισμός στην Ελλάδα του 2014! Τι παραλογισμός δηλαδή, σκέτη σχιζοφρένεια…

Εσύ τι έχεις να πεις για όσα μόλις διάβασες; Η γνώμη σου είναι επιθυμητή και πολύτιμη για εμάς. Άφησε, λοιπόν, παρακάτω ένα σχόλιο και πες μας τις σκέψεις σου. Επίσης, μην παραλείψεις να ρίξεις μια ματιά σε ορισμένα από τα πιο δημοφιλή θέματά μας.

Προσθήκη νέου σχολίου

Το tempo.gr παρακαλεί του φίλους αναγνώστες του να γράφουν με ελληνικούς και όχι με λατινικούς χαρακτήρες (greeklish), όπως επίσης να αποφεύγουν και την υπερβολική χρήση κεφαλαίων γραμμάτων. Ο χώρος των σχολίων προσφέρεται σε όλους για να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους, χωρίς καμία λογοκρισία από την πλευρά των Διαχειριστών, αρκεί η διατύπωση να βρίσκεται πάντοτε σε κόσμια πλαίσια. Επισημαίνεται ότι όσα σχόλια είναι συκοφαντικά, προσβλητικά, υβριστικά ή περιέχουν προσωπικά δεδομένα, συνδέσμους προς πορνογραφικό υλικό ή κάθε είδους άσεμνο και απαγορευμένο περιεχόμενο, θα διαγράφονται αυτομάτως.

Περισσότερα Θέματα:

Η απουσία σου

Έβρεχε. Παράξενη κοπέλα, το δέρμα της χλωμό, με έντονα μάτια, έμοιαζε σαν τη βροχή που έπεφτε στο παράθυρό της. Οι αστραπές που έριχνε έμοιαζαν με τα μάτια της, που φεγγοβολούσαν μέσα στο σκοτάδι. Τα κόκκινα μάγουλά της που έκαιγαν από έρωτα, είχαν χλομιάσει, είχε νιώσει άδεια. Η καρδιά όταν αδειάζει, μοιάζει με κίτρινο κερί που σβήνει.…

Επίλογοι

Τα πρώτα καρβέλια φεύγουν για το μοναστήρι μέσα σε ψάθινα καλάθια. Τα πρώτα χρόνια φορτώνονταν στον Ηρακλή, το μοναδικό μουλάρι του χωριού. Καθώς φτιάχτηκε ο δρόμος για την πόλη, ανέλαβε τη δουλειά το φορτηγάκι. Παρόλα αυτά ο Ηρακλής συνέχιζε το ίδιο δρομολόγιο κάθε πρωί μέχρι τη μονή και πάλι πίσω στην πλατεία. Μια παγερή μέρα, κάποιος…

Αυτή τη μόνη λέξη

Με τον Μάνο γνωρίζονταν από παιδιά. Στην ίδια στενή γειτονιά, σπίτια διπλανά. Όταν πέθανε ο κυρ Απόστολος και άδειασε το χαμηλό σπίτι στα δεξιά, είχε ευχηθεί η Μυρτώ να ερχόταν μια μεγάλη οικογένεια. Σαν πέρασε ο χειμώνας και πήρε ο ήλιος τον ανήφορο, τα παράθυρα στη Μενάνδρου 14 άνοιξαν διάπλατα. Το τραπεζάκι της βεράντας στόλιζε πλέον…

Ταξιδεύοντας…

(για τον Λευτέρη… που πάντα θα αξίζει το όνομά του) Κλείνοντας την πόρτα πίσω εκείνο το βράδυ, ένιωσε το κάθε βήμα του να σκάβει σαν γηραιός τυφλοπόντικας μια στοά μέχρι το υπόγειο. Χαμογέλασε στη σκέψη. Δεν είχε υπόγειο. Κακοτεχνίες. Αυτά πλήρωνε τώρα. Γιατί έρχονται στιγμές που θέλεις να πετάξεις μέσα ένα χαλί, μια κουζίνα με καμένο…

Καλό συναπάντημα...

Στον προθάλαμο του ανακαινισμένου κτιρίου δίπλα στον παλιό ηλεκτρικό είχε στηθεί από μέρες ένα πρόχειρο γραφείο. Δύο πλάκες μπετόν, μια λωρίδα μοκέτας κι ένα ξύλινο ράφι κάπου πιο πίσω. Μια εταιρεία σχεδίου με έδρα το Μόναχο αναζητούσε προσωπικό. Η αγγελία είχε κυκλοφορήσει σε μια τοπική εφημερίδα και οι αιτήσεις είχαν ήδη ξεπεράσει τις…

Μια ζαριά καλή…

Κάθε Τρίτη και άλλο παιχνίδι. Αυτή ήταν η συμφωνία και οι κανόνες σαφείς. Αν έχανες, πλήρωνες την άλλη φορά. Κέρδιζες; Υπομονή μέχρι την επόμενη παρτίδα. Δεν ήταν και πολύς καιρός που έπαιζε ο Μενέλαος. Βράδυ πάνω στο ποτό τον τραβολόγησε ένας φίλος να συμπληρωθεί η ομάδα. Ο φίλος έφυγε, έμεινε εκείνος με τρία χαρτιά να ποντάρει για το…

Οι πολλές «έξυπνες» συσκευές καθιστούν τους ανθρώπους λιγότερο ευτυχισμένους

Μπορεί η τεχνολογία να διευκολύνει τη ζωή μας, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι μας κάνει περισσότερο ευτυχισμένους. Ακριβώς το αντίθετο μάλλον, όπως προέκυψε από έρευνα Ελλήνων ερευνητών της διασποράς για τα νέα «γκάτζετ» των «έξυπνων» σπιτιών (smart homes). Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι όσες περισσότερες «έξυπνες» ηλεκτρονικές συσκευές…

Υπόκλιση…

Στο υπόγειο της οδού Βαλσάμη η λάμπα έκαιγε εδώ και μέρες. Κάπου κάπου ακουγόταν ένας θόρυβος πνιχτός σαν σουβλιά σε λαμαρίνα κι έπειτα πηχτή σιωπή. Στο διπλανό δωμάτιο η κυρά Ευθαλία στριφογύριζε στα χέρια της ένα παλιό μπατζάκι για κόντεμα. Κι έσπαγε το κεφάλι της… Εκείνο το απόγευμα ο μικρός της γιος λέει θα έπαιζε στο θέατρο. Τον…

Πρόσφατα Δημοφιλή

Σχόλια Αναγνωστών

Το tempo.gr χρησιμοποιεί cookies για να σας προσφέρει τις καλύτερες υπηρεσίες. Χρησιμοποιώντας τον ιστότοπό μας, αποδέχεστε τη χρήση των cookies. Μάθετε περισσότερα.
Δέχομαι τα cookies από αυτό τον ιστότοπο. Εντάξει!

Δεν του δίνουν φορολογική ενημερότητα για χρέος 0,01 ευρώ

Προσθήκη νέου σχολίου

Περισσότερα Θέματα:

Πρόσφατα Δημοφιλή

Back in Time

Επιλογές Συντακτικής Ομάδας