Ρινάτ Αχμέτοφ: Ο (πραγματικός) κυρίαρχος της Ουκρανίας
- tempo team
- ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ
Ποιος είπατε; Εντάξει! Ο κύριος Ρινάτ Αχμέτοφ ήταν άγνωστος ακόμα και στην χώρα του την Ουκρανία πριν από λίγα χρόνια αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα παρέμενε και πάντα σε αυτό το επίπεδο. Αυτή τη στιγμή πάντως εκτός από τον πλουσιότερο άνθρωπο της Ουκρανίας, πρόεδρο της Σαχτάρ Ντόνετσκ που είναι η μεγάλη δύναμη του ποδοσφαίρου της χώρας παίρνοντας τα ηνία από την Ντιναμό Κιέβου είναι και το άτομο που θεωρείται ότι κινεί τα νήματα σε πολιτικό αλλά και σε κάθε άλλο επίπεδο της χώρας αφού απλά τύποις είναι βουλευτής του κυβερνητικού κόμματος. Οι βλέψεις του είναι ακόμα πιο ψηλά και φτάνουν μέχρι και το προεδρικό αξίωμα της χώρας. Για να ανακαλύψουμε ποιος είναι ο νέος εργοδότης του Νέρι Καστίγιο που δεν φοβήθηκε να δώσει 20εκ. ευρώ στον Ολυμπιακό για να τον αγοράσει.
Το προφίλ του κροίσου
Ο Ρινάτ Αχμέτοφ γεννήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου του 1966 στο Ντόνετσκ από (τι άλλο;) οικογένεια ανθρακωρύχων. Όπως και το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων αυτής της χώρας γεννήθηκε και έζησε μέσα στη φτώχεια με τον πατέρα του να πεθαίνει νωρίς λόγω προβλημάτων του αναπνευστικού συστήματος. Ο Αχμέτοφ σπούδασε Οικονομικά στο πανεπιστήμιο της πόλης και το κοφτερό μυαλό του αλλά και οι «ολιγαρχικές» βλέψεις του άρχισαν να του δείχνουν το δρόμο προς την κορυφή. Δεν τον έχουν δει καθόλου με την σύζυγό του και τα παιδιά του ενώ πολύ σπάνια παραχωρεί συνεντεύξεις. Ο Αχμέτοφ είχε επαφή με το ποδόσφαιρο και με τον υπόκοσμο φυσικά αφού οι πιο πολλές επιχειρήσεις και δη το συγκεκριμένο άθλημα συνδέονται με...βρώμικες δουλειές. Όταν το 1995 στις εξέδρες του σταδίου του Ντόνετσκ δολοφονήθηκε ο πρώην πρόεδρος της ομάδας Αλεξάντρ Μπράγκιν, ο άνθρωπος που μύησε τον Αχμέτοφ στο άθλημα δεν έχασε την ευκαιρία να αναλάβει τα ηνία της ομάδας ένα χρόνο αργότερα. Στην πρώτη σεζόν το μπάτζετ της ομάδας άγγιζε τα 700.000 ευρώ ενώ πέρσι έφτασε στο δυσθεώρητο ποσό των 61εκ. ευρώ αφού φυσικά μέσα σε αυτή την δεκαετία που βρίσκεται στην κεφαλή του συλλόγου πολλαπλασίασε και την δική του περιουσία.
Το επιχειρηματικό μυαλό του Αχμέτοφ
Ο Αχμέτοφ είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος της Ουκρανίας και συγχρόνως καταλαμβάνει την 214η θέση του πλουσιότερου ανθρώπου του πλανήτη. Ο τζόγος και τα κρεοπωλεία που είχε ανοίξει στο Ντόνετσκ δεν ήταν αυτά που του εκτίναξαν την περιουσία από τα 1,2δις ευρώ σε 2,8δις ευρώ αλλά η τράπεζα που ίδρυσε στην περιοχή και έγινε από τις πιο δυνατές σε όλη την χώρα. Μια ματιά στην αύξηση της περιουσίας του θα λύσει κάθε απορία:
Η περιουσία του Αχμέτοφ
2002 – 1,2 δις ευρώ
2003 – 1,4 δις ευρώ
2004 – 1,6 δις ευρώ
2005 – 1,8 δις ευρώ
2006 – 2,4 δις ευρώ
2007 – 2,8 δις ευρώ
Σε μια χώρα όπου περίπου το 33% των κατοίκων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας ο Αχμέτοφ στόχευσε στις εξορύξεις και έκανε τζακ-ποτ. Βλέποντας τους τοπικούς μεγαλοεπιχειρηματίες να πεθαίνουν ο ένας μετά τον άλλο έτσι...ξαφνικά και εκμεταλλευόμενος τις πολιτικές του διασυνδέσεις μετά την πτώση του Σοβιετικού καθεστώτος είχε την τύχη ο συνεργάτης του Αλεξάντρ Μπράγκιν μετά τον θάνατο του να του κληροδοτήσει το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του. Οι πολύ καλές σχέσεις με την Ρωσία επίσης βοήθησαν με αποκορύφωμα την συνάντηση του με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν και την συμφωνία να εισάγει αποκλειστικά φυσικό αέριο στην Ουκρανία. Ο Αχμέτοφ έχει στην κατοχή του μεταλλουργικές επιχειρήσεις, ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, ασφαλιστικές εταιρίες, ΜΜΕ και πολλά άλλα με το βαρύ πυροβολικό του να είναι η System Capital Management Holdings μέσω της οποίας ελέγχει βιομηχανίες του Ντόνετσκ και του Λούγκανσκ.
Οι πολιτικές βλέψεις του Ουκρανού κροίσου
Το ότι ο Αχμέτοφ ελκύεται από την πολιτική είναι γνωστό από την στιγμή που ανέβηκε ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς στην πολιτική σκηνή της χώρας. Η πολύ καλή συνεργασία που είχαν οι δύο άνδρες οι οποίοι βρίσκονταν στην περιοχή του Ντονμπάς τους ωφέλησε αμφότερους. Το 1997 ο Πάβελ Λαζαρένκο που είχε τα ηνία της εξουσίας τοποθέτησε τον Γιανουκόβιτς κυβερνήτη της περιοχής του Ντονμπάς και όταν ασθένησε ο Λαζαρένκο ο Γιανουκόβιτς επωφελήθηκε πολιτικά. Το 2004 ο Γιανουκόβιτς έχασε την μάχη για την προεδρία της χώρας από τον Βίκτορ Γιούσενκο και την πρωθυπουργία ανέλαβε η Γιούλια Τιμοσένκο αλλά μετά από 7 μήνες αποπέμφθηκε από την κυβέρνηση λόγω οικονομικών σκανδάλων και πέρσι τον Αύγουστο ο Γιανουκόβιτς ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας. Μαζί του πήρε και στο κοινοβούλιο τον Ρινάτ Αχμέτοφ ο οποίος ήταν υποψήφιος με τον Κόμμα των Περιφερειών. Και το τρομερό της επιρροής που ασκούσε ο Αχμέτοφ ήταν ότι εκτός από αυτόν στην βουλή μπήκαν και ο αντιπρόεδρος της ομάδας Σεργκεί Κι, ο διευθυντής Βίκτορ Προκοπένκο και ο γενικός γραμματέας Γιούρι Κολοτσέι με το Κόμμα του να συγκεντρώνει το 73,6% των ψήφων του Ντόνετσκ. Και αν κάποιος πει ότι ο Αχμέτοφ ενδιαφέρεται για τις προσεχείς εκλογές του κοινοβουλίου που έγιναν στις 30 Σεπτεμβρίου μάλλον πλανάται αφού ο Αχμέτοφ ενδιαφέρεται για τις προεδρικές εκλογές που θα γίνουν εκεί στα τέλη του 2008.
Το άλλο πρόσωπο του Αχμέτοφ
Είναι γνωστό ότι για να ανέβεις τόσο ψηλά πρέπει να χρησιμοποιήσεις και άλλους μεθόδους εκτός από τις φανερές πόσο δε μάλλον σε μια χώρα όπως η Ουκρανία που το ποσοστό διαφθοράς είναι στα ύψη. Πολλές φορές δημιουργούσε στο ξεκίνημα της επιχειρηματικής του καριέρας τεχνητές ελλείψεις αγαθών στην περιοχή του με αποτέλεσμα να πουλάει ακόμα πιο πολύ ενώ υπάρχουν πολλές μαρτυρίες ότι έχει λάβει μέρος σε δολοφονία. Σύμφωνα με τις καταθέσεις που έχει η αστυνομία ο Αχμέτοφ, μαζί με τον αδερφό του και 3 άτομα έκαναν μια...επίσκεψη στον μεγαλέμπορο γούνας Λεονίντ Γιουρτσένκο και τον έστειλαν με συνοπτικές διαδικασίες στον άλλο κόσμο όταν αρνήθηκε να τους δώσει ένα ποσό όχι και τόσο χαμηλό. Την ίδια στιγμή κατηγορείται ότι έχει προχωρήσει στην σύσταση συμμορίας που λυμαίνεται όλη την περιοχή. Τελικά το 2005 ήρθε αντιμέτωπος με την δικαιοσύνη όταν στις 23 Ιουνίου ο αρχηγός της Τμήματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος του Υπουργείου Εσωτερικών της χώρας Σεργκέι Κορνίτσα σχεδόν είπε έξω από τα δόντια ότι ο Αχμέτοφ θα διωχθεί ποινικά. Όλα προήλθαν από το 1998 όταν ο Αχμέτοφ προσπάθησε να βγάλει από την μέση τον «βασιλιά» του εγκλήματος του Ντονμπάς με το θύμα τελικά να καταφεύγει στην Ρωσία και μετά από 7 χρόνια να καταδίδει τον Αχμέτοφ ως επίδοξο δολοφόνο του. Ο Αχμέτοφ φυσικά δεν έκατσε με σταυρωμένα τα χέρια και έφυγε για το εξωτερικό γυρίζοντας στην πατρίδα του τουλάχιστον έξι μήνες μετά. Η πολιτική κατάσταση στην Ουκρανία τον ευνόησε και με 29.000 ευρώ εκδίδει απαλλακτικό βούλευμα και έτσι «καθαρίζει» εκ νέου το όνομα του.
