Tα δικαστήρια στη Γαλλία καθημερινά εκδικάζουν ένα νέο είδος αγωγών. Παιδιά μηνύουν τους γονείς τους, ζητώντας τους χρήματα για τα καθημερινά τους έξοδα. Εκατοντάδες νέοι ή και λιγότερο νέοι καταφεύγουν κάθε χρόνο στη Δικαιοσύνη απαιτώντας την οικονομική στήριξη του πατέρα και της μητέρας τους- οι ηλικίες των μηνυτών ποικίλλουν: από 20 έως 42 ετών. Οι δικαστές συχνά τους δικαιώνουν και διατάσσουν τους γονείς να πληρώνουν από 10 έως 1.500 ευρώ τον μήνα.

Το σωματείο. Τώρα, μια ομάδα γονέων αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα σωματείο, προκειμένου να ζητήσουν την αλλαγή της γαλλικής νομοθεσίας και να βάλουν τέλος στις παράλογες απαιτήσεις των βλασταριών τους. Στο στόχαστρο είναι ένας νόμος του 1804 -άρθρο 203 του Αστικού Κώδικα- που θεωρεί ότι «οι γονείς έχουν υποχρέωση να τρέφουν, να συντηρούν και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους». Σ΄ αυτό το άρθρο αργότερα προστέθηκε ότι η υποχρέωση παραμένει και αφότου κλείσουν τα 18 τους χρόνια.

«Οι νέοι οι οποίοι εκμεταλλεύονται αυτό τον νόμο συνήθως είχαν ό,τι ζητούσαν στη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας», σχολιάζει η Μονίκ Τεντορινί, ιδρύτρια της Ένωσης Υποστήριξης και Πληροφόρησης των Γονέων που αντιμετωπίζουν το Άρθρο 203 «Αsipa 203». «Μετά, κάποια στιγμή έχουν μια διαφωνία με τους γονείς τους για κάτι ασήμαντο και χάνεται ο έλεγχος». Η 55χρονη Τεντορίνι σύρθηκε στα δικαστήρια από την 21χρονη κόρη της, φοιτήτρια Βιολογίας που ήθελε να σπουδάσει στον Καναδά. Ο δικαστής την υποχρέωσε να πληρώνει 137 ευρώ τον μήνα στην κόρη της, ενώ ο μισθός της δεν ξεπερνά τα 1.219
ευρώ.

Εκατοντάδες υποθέσεις σαν κι αυτή πολλαπλασιάζονται εντυπωσιακά. Ήταν μόνο 30 το 1990, ενώ το 2006 έφθασαν τις 1.828. Κάποια παιδιά οδηγούνται σε αυτή την κίνηση καθώς τα πανεπιστήμια περιορίζουν τις υποτροφίες, ενώ κάποια άλλα πείθονται από τον ένα γονιό που έχει πάρει διαζύγιο να στραφούν εναντίον του άλλου.

«Κάποια στιγμή το παιδί πρέπει να ενηλικιωθεί», λέει η Τεντορινί, η οποία δεν έχει δει την κόρη της μετά τη δικαστική τους διαμάχη. «Θέλουμε να περιορισθεί χρονικά η υποχρέωσή μας να τρέφουμε, να συντηρούμε και να μεγαλώνουμε τα παιδιά. Θα πρέπει να σταματά όταν τελειώνουν τις σπουδές τους».

Πηγή: «Τhe Τimes», Αdam Sage