Παρατηρώντας την «Κραυγή» του Έντβαρντ Μουνκ
Η τέχνη είναι το σπουδαιότερο μέσο που έχει ένας άνθρωπος προκειμένου να εκφράσει όλα αυτά που κρύβει στον εσωτερικό του κόσμο. Η τέχνη μας χάρισε μερικούς ανεπανάληπτους πίνακες οι οποίοι συγκίνησαν και θα συγκινούν εσαεί τους φιλότεχνους.
Η Κραυγή, ο υπέροχος πίνακας του Νορβηγού Έντβαρντ Μουνκ, ανήκει στα σπουδαιότερα έργα τέχνης όλων των εποχών. Αποτελεί μία σειρά πινάκων με τους δύο διασημότερους να έχουν φιλοτεχνηθεί τα έτη 1893 και 1910. Ο Μουνκ περιγράφει το συναίσθημα που τον ενέπνευσε να δημιουργήσει τον πίνακα ως ένα «ατέλειωτο ουρλιαχτό να διαπερνά τη φύση».
Η υπαρξιακή αγωνία και το αίσθημα τρόμου περιγράφεται με μοναδικά γλαφυρό τρόπο, απόρροια του αυστηρού οικογενειακού περιβάλλοντος στο οποίο μεγάλωσε και ο ίδιος ο καλλιτέχνης. Χρώματα ανοιχτά, μία μορφή στο κέντρο που αναπαρίσταται να φωνάζει δυνατά και με ένα πρόσωπο στο οποίο είναι ζωγραφισμένο ο τρόμος.
Παρατηρώντας προσεκτικά τον πίνακα, μπορεί κάποιος να αντιληφθεί εύκολα πως η μοναξιά του ανθρώπου ο οποίος μπορεί να βρίσκεται δίπλα σε άλλους ανθρώπους, αποτυπώνεται με έναν εξαιρετικά αναλυτικό τρόπο. Ο ίδιος ο ουρανός, μάλιστα, όπως είχαν σημειώσει εύστοχα κάποιοι κριτικοί τέχνης, αναπαρίσταται με τρόπο που μοιάζει με αίμα, με χρώμα πηχτό και έντονο.
Ο Μουνκ υπήρξε ένας καλλιτέχνης ο οποίος διεπόταν από έντονες υπαρξιακές αγωνίες και φρόντισε το υπαρξιακό δράμα του ανθρώπου να καθρεφτιστεί σε μία ανθρώπινη μορφή που δείχνει τον τρόμο.
Η Κραυγή είναι ένα αριστούργημα της τέχνης το οποίο αποτύπωσε μοναδικά τον φόβο του ανθρώπου, τη συντριβή μπροστά στο δράμα της Ύπαρξής του και τον τρόμο που βιώνει ο άνθρωπος μπροστά στο άγνωστο, το αβέβαιο, το αινιγματικό.