Μάκης Τριανταφυλλόπουλος: «Αν μπορούσαν, θα με είχαν κρεμάσει ανάποδα και για μία δραχμή…»
- tempo team
- ΤΕΧΝΕΣ & ΘΕΑΜΑΤΑ
Μπορεί ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος να δίνει σπάνια συνεντεύξεις, ωστόσο, όταν το κάνει, έχει πολλά και ενδιαφέροντα να πει! Ο γνωστός δημοσιογράφος άνοιξε την καρδιά του στη «Real life» και μίλησε για την αναγνώριση του κόσμου προς το πρόσωπό του, τη σχέση του με τα χρήματα, τον Θέμο Αναστασιάδη, αλλά και τη σύζυγό του Κιμ Κίλιαν. Παρακάτω διαβάστε όλα όσα είπε, αναλυτικά:
Ο κόσμος στο δρόμο λέει «Πες τα Μάκη!»
Το θεωρώ μεγάλη μου τιμή. Εϊναι το μεγαλύτερο εύσημο σ’ αυτή τη δουλειά.
Αυτό θεωρείται το μεγαλύτερο εύσημο έπειτα από τόση πορεία;
Αυτό και μόνο αυτό. Δεν επιζήτησα τα πλούτη, δεν ξεκίνησα με τη λογική του τι θα κερδίσω απ’ αυτή τη δουλειά. Αυτός ήταν ο χαρακτήρας μου από παιδί. Η ευμάρεια και τα υπόλοιπα ήρθαν χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια από την πλευρά μου.
Και γι αυτό κάποιοι σας ζητούν να απολογηθείτε.
Απολογούμαι. Σε μια δουλειά με δημόσιο ενδιαφέρον οφείλεις να απολογείσαι συνεχώς στον κόσμο. Αν μάλιστα προσμετρήσω το επίπεδο διαφθοράς γύρω μας, έχω περισσότερους λόγους από οποιονδήποτε να απολογούμαι. Είμαι πραγματικά στο μάτι του κυκλώνα! Όταν έχεις επιτυχία, συνέπειες, όπως η καχυποψία, οι φοβίες, οι φήμες είναι δεδομένες. Πάω κατευθείαν σ’ αυτό που πολύ κομψά με ρωτάτε: «Ο Μάκης τα παίρνει;» Γνωρίζω πώς σκέφτονται οι άνθρωποι. Δικαιολογημένα κάποιοι, λόγω της επιτυχίας ή της εξουσίας, σκέφτονται μήπως κάτι τέτοιο συμβαίνει. Αλλά χρειάζεται να διαβεβαιώσω ότι αυτό δε θα μπορούσε να συμβαίνει; Κάνοντας τόσο προκλητικά αυτή τη δουλειά θα με είχαν κρεμάσει ανάποδα και για μία δραχμή!
Γιατί νιώθετε ότι είστε στο μάτι του κυκλώνα;
Στο μάτι του κυκλώνα βρίσκομαι από επιλογή μου. Να το ξεκαθαρίσουμε.
Σας περιμένουν, όμως, στη γωνία…
Φυσικά. Αν όμως όσοι με περιμένουν στη γωνία είναι τόσο ανίκανοι και δεν μπορούν να βρουν τίποτα, να με πιάσουν στα πράσα!
Δηλαδή… μαγκιά σας;
Δε θα ήταν; Απλώς πάντα ένιωθα ότι μου έλειπε αυτό το συναίσθημα της απληστίας. Και νιώθω ευτυχής που δεν μπήκα ποτέ σ’ αυτή τη δοκιμασία.
Ως «απόδειξη» μπορεί να εκληφθεί η ιστορία με το Θέμο;
Αναστασιάδης. Θέλετε να πω τα πραγματικά μου συναισθήματα για τον Θέμο; Δεν έχω πρόβλημα να τα πω δημόσια. Αισθάνομαι μια ζεστασιά και μια συμπάθεια γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Για το μυαλό του και για τις ικανότητές του. Και ταυτόχρονα αισθάνομαι μια απέχθεια για την ανοησία και την αδυναμία να υποκύψει στο νόμο της προσφοράς και κυρίως της μαύρης, γκρίζας και παράνομης προσφοράς.
Μαλακώσατε λίγο;
Όταν τα φίλτρα του χρόνου λειτουργήσουν ευεργετικά και φύγει ο θυμός, τότε μπορείς να πεις με σιγουριά αυτό που νιώθεις.
Λέτε ότι μένει το αρχικό συναίσθημα; Αυτό που σας έκανε να δημιουργήσετε δημόσια μαζί;
Όχι, μένει το τελικό συναίσθημα, βάσει του οποίου δε θα μπορούσα ποτέ να συνεργαστώ με έναν άνθρωπο που υποκύπτει σε αυτό το πάθος. Η δουλειά η δική μου δεν επιτρέπει τέτοιες παράπλευρες απώλειες.
Εκφράσατε την πικρία σας για συνεργάτες της εφημερίδας που δε σας στάθηκαν…
Στη χρονιά που πέρασε, έχασα πολλούς συνεργάτες. Έχασα κόσμο που είχα κοντά μου 17 χρόνια. Δεν έφυγε μόνο ο Θέμος. Έχασα άλλους που ήταν πιο φίλοι μου. Δεν έχω όμως κανένα συναισθηματικό συμβιβασμό, όταν διακυβεύεται η αξιοπιστία. Κριτήρια είναι η ταχύτητα, η αυτοσυγκέντρωση που έλεγε και ο Βέγγος και η εντιμότητα. Αν αυτά τα τρία δεν υπάρχουν, τότε δεν υπάρχει συνεργασία, ούτε περιθώρια συνεργασίας. Κατάλαβα πράγματα που δεν μπορούσα να φανταστώ νωρίτερα: Το ποσό που αποκόμισα, εγκαταλείποντας την εφημερίδα, για να περιέλθει αυτή στα χέρια του κυρίου Μπόμπολα άνοιξε άλλα ραντάρ γύρω μου…
Θα σκεφτόσασταν να μπείτε στην πολιτική;
Θα έμπαινα μόνο με εκείνους που αγαπώ κι εμπιστεύομαι. Αυτό σημαίνει οριακή σύγκρουση με οτιδήποτε υπάρχει σε επίπεδο εξουσίας. Πέρα από τη βρομιά που παρακολουθούμε, γονιδιακά πλέον έχει περάσει στη φυλή μας ο μιθριδατισμός στη διαφθορά. Κι εκεί χρειάζεται πολύ γερό χτύπημα. Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν ότι κινδυνεύουν τα συμφέροντά τους. Και δαγκώνουν αυτοί οι άνθρωποι. Υπάρχει παρακράτος. Αυτό που διαρρέει ότι «ο Μάκης τα παίρνει», γιατί γνωρίζουν πως μόνο έτσι μπορούν να με φθείρουν – σιωπηρά και ανώνυμα. Άνθρωποι που αγωνίζονται να κάμψουν την εμπιστοσύνη του κόσμου.
Ανεπιτυχώς;
Και επιτυχώς. Επηρεάζουν κάποιους. Αν η μέθοδος λάσπης δεν περάσει, δεν είναι απίθανο να μετέλθουν άλλων μέσων. Εδώ με κυνηγάνε από το πρωί ως το βράδυ με το Ραδιοτηλεοπτικό, με τις Αρχές Προσωπικών Δεδομένων, με αγωγές και κάνουν οτιδήποτε για να με αποπροσανατολίσουν από τη δουλειά μου!
Θα φτιάχνατε κόμμα κάθαρσης;
Δεν υπάρχει τέτοιο κόμμα. Αγαπώ πάρα πολύ τη δημοσιογραφία, δε θεωρώ ότι η δουλειά μου πρέπει να γίνει εφαλτήριο για να περάσω στην πολιτική. Με την πολιτική ασχολούνται οι άεργοι που επιδιώκουν τη γρήγορη αναγνωσιμότητα και τον πλουτισμό. Υπάρχουν κι έντιμοι που δυσφορούν, αλλά είναι δικό τους το πρόβλημα, αφού μένουν.
Έχετε δει σίγουρα την εκπομπή σας σε φάσεις απαγόρευσης προς ανθρώπους να έρθουν, είτε από κόμματα, είτε…
Μα το ζω ακόμα αυτό.
Δεν έχει τελειώσει;
Ποτέ δεν τελειώνει, όταν κάνεις σωστά τη δουλειά σου. Ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε: «Πολιτικός και δημοσιογράφος δεν έχουν φίλους». Είναι υποχρεωμένοι να δυσαρεστήσουν και αυτούς που θεωρούν φίλους. Βέβαια, οι πραγματικοί φίλοι δε θα τολμήσουν να σε φέρουν σ’ αυτή τη δύσκολη θέση. Αλλά δυστυχώς η φιλία έχει γίνει συνώνυμο της συνωμοσίας. Αυτός ήταν ο λόγος που έφυγα από το «Πρώτο Θέμα». Δε μου άρεσε η συνωμοσία. Μου άρεσε η φιλία και η καθαρή σχέση.
Με το φόβο τι σχέση έχετε;
Φοβάμαι εκείνους που δε φοβούνται τίποτα.
Έχετε πει ποτέ στην Κιμ «Αν συμβεί κάτι προχώρα»;
Αν θέλετε την αλήθεια, της έχω πει «Αν συμβεί κάτι, πρέπει να λειτουργήσετε με αξιοπρέπεια, χωρίς κλάματα και υστερίες». Όπως θα ’λεγε κάθε άνθρωπος που σέβεται τα παντελόνια του. Αγαπώ πάρα πολύ τις κόρες μου και το γιο μου. Οι μικρές θέλω να αποκωδικοποιήσουν στην κατάλληλη ηλικία τον πατέρα τους, όπως ο γιος μου που είναι 26. Τα μάτια του παιδιού είναι ο αυστηρότερος κριτής.
Για ποια πράγματα έχετε μετανιώσει;
Δεν είναι ωραίο να μετανιώνεις, γιατί σημαίνει ότι δεν ήσουν ο εαυτός σου. Ήμουν ο εαυτός μου σε ό,τι έκανα. Και δεν μπορείτε να φανταστείτε πόση περισυλλογή υπάρχει πριν κάνω εγώ οτιδήποτε. Η μετάνοια είναι πάντοτε συνδεδεμένη με το ίδιον συμφέρον. Έχω στενοχωρηθεί γιατί δεν έκανα κάποια πράγματα που θα μπορούσα καλύτερα. Ή γιατί έχω κάνει χειρότερα κάποια πράγματα απ’ αυτό που είχα φανταστεί. Αλλά ούτε γι’ αυτό μετανιώνω. Μόνο οι πεθαμένοι δεν κάνουν λάθη.
Θέλετε να πάμε στην εφημερίδα που περιμένουν όλοι να μάθουν πότε θα βγάλετε;
Όχι! Στην εφημερίδα θα πάω όταν θέλω εγώ. Εφημερίδα με υπονοούμενα δεν υπάρχει. Τούτη την ώρα υπάρχει μόνο στο διαδίκτυο και η άλλη, στο χαρτί, θα βγει στον αέρα όταν έρθει η ώρα της.
«Η χαρά είναι από την άλλη όχθη»
Έχετε αδικηθεί;
Το αν αδικήθηκα εγώ δεν έχει σημασία. Ο δημοσιογράφος οφείλει να έχει φίλτρα. Δεν είμαστε ρομπότ, αλλά για την αντικειμενικότητα πρέπει αυτά να τα πετάς έξω απ’ το καλάθι. Γι’ αυτό καλώ στις εκπομπές μου κόσμο που μ’ έχει βρίσει στο παρελθόν. Κόσμο που, καλώς ή κακώς, δεν τρέφει και τα καλύτερα συναισθήματα για μένα.
Γιατί έρχονται;
Δεν το ξέρω. Ξέρω γιατί τους καλώ. Το πιραντελικό «η χαρά είναι από την άλλη όχθη» ισχύει. Ο δημοσιογράφος δεν πρέπει να κατηγοριοποιεί τους ανθρώπους γύρω του βάσει των δικών του πεποιθήσεων. Να μην είναι ούτε καν καθρέφτης, γιατί και αυτός δείχνει τα είδωλα ανάποδα.
«Είμαι σκληρός με τους δικούς μου»
Γιατί είστε τόσο αυστηρός με τη γυναίκα σας στην εκπομπή;
Είμαι πολύ σκληρός με τους δικούς μου ανθρώπους στο θέμα της αξιοκρατίας. Η γυναίκα μου είναι άπειρη ακόμα κι επομένως πρέπει να’ ναι εκατό φορές πιο προσεκτική. Και το κάνω από αγάπη.
Σε λίγα χρόνια θα είναι το ίδιο ανεκτική με την αυστηρότητά σας;
Ένας άνθρωπος που έχει παντρευτεί τρεις φορές δεν μπορεί να σας το επιβεβαιώσει αυτό! Αλλά θεωρώ ότι είναι μεγάλη. Εγώ στα 28 μου είχα κάνει δύο γάμους κι ένα παιδί. Κι είχα αναλάβει και την επιμέλεια άλλων δύο παιδιών της πρώην συζύγου μου.Θεωρώ ότι είναι πολύ μεγάλη για να ανοίξει τα φτερά της. Και της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη.
Ποιος ζηλεύει περισσότερο;
Δε θέλω να την εκθέσω, αλλά δεν μπορώ να κρατήσω κλειστό το στόμα μου! Της λέω «Βρε παιδάκι μου, είναι δυνατόν εγώ 54 κι εσύ 28, να ζηλεύεις εσύ κι όχι εγώ;» Δε ζηλεύει πολύ, όμως. Και το επεισόδιο λήγει με γέλια. Είναι ο λόγος που την παντρεύτηκα. Γελάει πάντα! Ό,τι κι αν συμβεί, όσο κι αν θυμώσει ή θυμώσω εκείνη γελάει.
