Ο πληθωρικός και απρόβλεπτος Σταμάτης Κραουνάκης

5 1 1 1 1 1 Βαθμολογία 5.00 (3 Ψήφοι)

Ο πληθωρικός και απρόβλεπτος Σ. Κραουνάκης

«Σταμάτης Κραουνάκης. One man show» χαρακτηρίστηκε η μουσική παράσταση «55», η οποία ξεκίνησε τη διαδρομή της από πέρυσι το χειμώνα, για να τελειώσει, όπως δήλωσε ο καλλιτέχνης, στο Χώρο Τεχνών της Βέροιας, τη Δευτέρα 28 Νοεμβρίου.

Όμως ο Κραουνάκης, χωρίς να χάνει στο ελάχιστο τα καθοριστικά γνωρίσματα του  showman, συγκεντρώνει πολλά περισσότερα από όσα σηματοδοτεί η ίδια η λέξη. Συνθέτης μεγάλων επιτυχιών, δημιουργός νεανικών σχημάτων («σπείρα-σπείρα»), λάτρης του ουσιαστικού στίχου, τον οποίο έκανε ισότιμο με τη μουσική του στα τραγούδια του, ηθοποιός με όλο το περιεχόμενο της λέξης, ανατρεπτικός, σαρκαστικός και αυτοσαρκαστικός αλλά και ταυτόχρονα τρυφερός, έκανε τα τραγούδια του θεατρική παράσταση, στήνοντας μια στέρεα γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα σ’ αυτόν και το κοινό του.

Το κοινό, που γέμισε ασφυκτικά το Χώρο Τεχνών την περασμένη Δευτέρα, ξεκινούσε από μικρότερες ηλικίες, για να αγκαλιάσει μέχρι και τις μεγαλύτερες, των πενηντάρηδων και εξηντάρηδων, με συνδετικό κρίκο την αγάπη για την ιδιαιτερότητα που έχει στη μουσική και στο λόγο του ο Κραουνάκης. Γιατί είναι ιδιαίτερος. Ταράζει τα «λιμνάζοντα ύδατα».

Η μουσική παράσταση «55», που αναφέρεται στο κλείσιμο των 55 του χρόνων, ήταν μια αυτοβιογραφική πινελιά μέσα από τα τραγούδια του, αλλά ταυτόχρονα μια προσέγγιση του σημερινού Έλληνα, με τις ενοχές του, τα αδιέξοδα, τη νοσταλγία, το θυμό, το γέλιο και το κλάμα.

«Βαρέων βαρών»(!), όπως χαρακτήρισε ο ίδιος τον εαυτό του, γέμισε τη σκηνή με την παρουσία του, ξεκινώντας έναν ατέλειωτο μουσικό μονόλογο αλλά και μουσικό διάλογο με το κοινό του. Ένα συνεχές απρόβλεπτο παιχνίδι. Ξεπερνώντας τις δυο ώρες πάνω στη σκηνή, περνούσε με θαυμαστή ευκολία από το δραματικό στο κωμικό, από το ονειρικό στο πραγματικό, από το χθες στο σήμερα. Άπειρες φορές η φωνή του σταματούσε, για να συνεχίσουν πλατεία και εξώστες να σιγοτραγουδούν τα τραγούδια του κι αυτός ενθουσιασμένος να το απολαμβάνει. Κι αν αβανταδόρικα τραγούδια, όπως το «κυκλοφορώ κι οπλοφορώ», ήταν λογικό να τραγούδιουνται από το πλήθος, ήταν ένα πραγματικά ευχάριστο ξάφνιασμα ν’ ακούς το «η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα» από ανθρώπους όλων των ηλικιών. Κι εκεί που η συγκίνηση διαπερνούσε το πλήθος ερχόταν ο αριστοφανικός Κραουνάκης να διαδεχτεί τον τρυφερό, παίζοντας με τις λέξεις και τις κινήσεις αλλά χωρίς να ξεπερνά την κόκκινη γραμμή ανάμεσα στο κωμικό και το χυδαίο.

Η εξαιρετική ορχήστρα «Banda di stelle», η καλή φωνή της Ελευθερίας Πάτση, που ερμήνευσε τραγούδια του συνθέτη, καθώς και η σκηνοθεσία του Φωκά Ευαγγελινού έδωσαν στον Κραουνάκη την άνεση να κινηθεί μέσα σ’ ένα δεμένο και εντυπωσιακό σύνολο.

Μια μουσική εξομολόγηση η παράσταση. Μια εξομολόγηση, όπου όλοι είχαν τη θέση τους κι εκείνοι που έφυγαν κι εκείνοι που έμειναν. Βίκυ Μοσχολιού,  Λίνα Νικολακοπούλου, Άλκηστις Πρωτοψάλτη… Συναισθήματα και ήχοι από παλιά, νοσταλγικά βαλς και ταγκό αλλά και η παρουσία του σήμερα μέσα από σκληρούς ηλεκτρικούς ήχους…

«Μ’ αυτήν την αποψινή παράσταση αποχαιρετώ τις live εμφανίσεις» είπε ο Κραουνάκης. «Δε θέλω να γεράσω πάνω στη σκηνή». Είναι όμως πολύ δύσκολο να γερνούν άνθρωποι σαν αυτόν. Άσχετα αν συμφωνεί η διαφωνεί κανείς με τη μουσική και τις θέσεις του, όλοι το ξέρουμε πως είναι ξεχωριστός και γι αυτό όχι «χάρτινος», όχι «μιας χρήσης». Άλλωστε, ποιος δεν τραγούδησε με νοσταλγία «τα πιο ωραία λαϊκά σε σπίτια με μωσαϊκά τα είχαμε χορέψει» ή με πάθος και παράπονο «πέλαγο να ζήσω δε θα βρω, σε ψυχή ψαριού, κορμί γατίσιο»…

Ο Κραουνάκης ξέρει καλά το Νεοέλληνα και στην προχθεσινή παράσταση το απέδειξε, αναλώνοντας κυριολεκτικά τον εαυτό του πάνω στη σκηνή και επικοινωνώντας για μια ακόμη φορά μαζί του.

Γράφει η Δήμητρα Σμυρνή - Επίκαιρα Κεντρικής Μακεδονίας

Σχόλια (0)

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια εδώ

Αφήστε τα σχόλιά σας

  1. Δημοσίευση σχολίου ως επισκέπτης.
Συνημμένα (0 / 3)
Μοιραστείτε την τοποθεσία σας
Πληκτρολογήστε το κείμενο που παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δεν είναι σαφές;

Please publish modules in offcanvas position.