Επιτυχημένες και αποτυχημένες διασκευές
- Δημήτρης Σέρμπος
- ΤΕΧΝΕΣ & ΘΕΑΜΑΤΑ
Στη μουσική βιομηχανία η ανεύρεση νέων τραγουδιών τα οποία θα έχουν κάποια ελπίδα να τα αγαπήσει ο κόσμος δεν είναι εύκολη υπόθεση. Γι’ αυτό το λόγο αρκετοί καλλιτέχνες καταφεύγουν σε πιο «δοκιμασμένες λύσεις», όπως είναι η επανεκτέλεση ή η διασκευή ενός παλαιότερου κομματιού.
Το αποτέλεσμα συνήθως δεν δικαιώνει τις νέες εκτελέσεις, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις η προσπάθεια γίνεται με σεβασμό. Άλλες φορές αυτή η απόπειρα φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα, όπως στην περίπτωση της Κέλλυ Κελεκίδου, η οποία έγινε γνωστή μέσα από το κλασικό «Γλύκα Γλύκα», ενώ το παράδειγμά της ακολούθησε και η Βιβή Μαστραλέξη, χωρίς όμως τα ίδια αποτελέσματα.
Ο Γιώργος Χρήστου διασκεύασε το «Την αγαπούσα το παραδέχομαι» του Γιάννη Πάριου, αλλά η σύγκριση ήταν μάλλον άδικη για το νεαρό τραγουδιστή, αφού οι κριτικές ήταν αποκαρδιωτικές και το τραγούδι δεν έκανε κάποια αίσθηση.
Το ίδιο συνέβη και με τον Κωνσταντίνο Χριστοφόρου, ο οποίος στον πρώτο προσωπικό του δίσκο επανεκτελεσε το «Όσο κρατάει ένας καφές», που πρώτος είχε τραγουδήσει ο αδικοχαμένος Διονύσης Θεοδόσης. Η νέα εκδοχή, πάντως, δεν αγαπήθηκε τόσο απ’ τον κόσμο, ενώ αξίζει να σημειώσουμε ότι στον ίδιο δίσκο υπήρχε και μια διασκευή του «Ποτέ μη λες ποτέ», που είχε συνθέσει και εκτελέσει πρώτος ο Νίκος Καρβέλας.
Τέλος, κάποια γνωστά αλλά και κλασικά κομμάτια της Τζένης Βάνου και της Μαρινέλλας έχουν αποπειραθεί να διασκευάσουν αρκετοί καλλιτέχνες. Η Δέσποινα Ολυμπίου τραγούδησε το «Σταγόνα Σταγόνα», η Ειρήνη Μερκούρη το «Αν είναι η αγάπη αμαρτία», ενώ η Μαριάντα Πιερίδη είπε το «Απόψε σε θέλω», με τις κριτικές να είναι αμείλικτες. Επίσης, η Ηρώ, σε μια lounge και άνευρη διασκευή του «Πάρ’ το φεγγάρι και κάν’ το βέρα μου», δεν κατάφερε να φέρει το τραγούδι ξανά στην επικαιρότητα, σε αντίθεση με τον Γιώργο Καραδήμο, ο οποίος έκανε ραδιοφωνική επιτυχία ένα κομμάτι του 1971 με τίτλο «Με πνίγει τούτη η σιωπή».
